ความเหลื่อมล้ำในการบริหารงานตามยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ด้านการสร้างโอกาสและความเสมอภาคทางสังคม : กรณีศึกษา ตำบลดินทอง อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก

Main Article Content

ทนงศักดิ์ แสงสว่างวัฒนะ
โชติ บดีรัฐ

บทคัดย่อ

          การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพความเหลื่อมล้ำ เพื่อเปรียบเทียบความเหลื่อมล้ำ และเพื่อศึกษาแนวทางการแก้ไขปัญหาความเหลื่อมล้ำด้านการสร้างโอกาสและความเสมอภาคทางสังคมตามแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี กรณีศึกษาตำบลดินทอง อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ ประชากรในพื้นที่ จำนวน 400 คน และสัมภาษณ์ผู้นำชุมชน จำนวน 22 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลครั้งนี้ คือ แบบสอบถาม และ แบบสัมภาษณ์ และใช้สถิติในการวิเคราะห์ครั้งนี้ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t–test One– way ANOVA และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า
          1. สภาพความเหลื่อมล้ำด้านการสร้างโอกาสและความเสมอภาคทางสังคม ในเขตพื้นที่ตำบลดินทอง อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก อยู่ในระดับมากที่สุด
          2. เมื่อเปรียบเทียบความเหลื่อมล้ำด้านการสร้างโอกาสและความเสมอภาคทางสังคมตามแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี กรณีศึกษา ตำบลดินทอง อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก พบว่ามีเพียงปัจจัยระดับการศึกษา ที่ส่งผลต่อความเหลื่อมล้ำในการบริหารงานตามยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
          3. แนวทางการแก้ไขปัญหาความเหลื่อมล้ำด้านการสร้างโอกาสและความเสมอภาคทางสังคมตามแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี กรณีศึกษาตำบลดินทอง อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก พบว่า ควรมีการพัฒนาการศึกษาตั้งแต่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก และการนำเทคโนโลยีเข้ามาใช้ในการเรียนการสอน นอกจากนั้นยังควรมีการสร้างความเสมอภาคในการเข้าถึงบริการสาธารณสุข และส่งเสริมการปรับพฤติกรรมในระดับครัวเรือนให้มีความสามารถในการจัดการวางแผนชีวิตที่ดีขึ้น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แสงสว่างวัฒนะ ท., & บดีรัฐ โ. . (2021). ความเหลื่อมล้ำในการบริหารงานตามยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ด้านการสร้างโอกาสและความเสมอภาคทางสังคม : กรณีศึกษา ตำบลดินทอง อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก. Journal of Modern Learning Development, 6(1), 130–148. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/246715
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ดิเรก ปัทมสิริวัฒน์ และคณะ. (2555). ความเหลื่อมล้ำของโอกาสการศึกษาและมาตรการการคลังเพื่อขยายโอกาสการศึกษาให้เยาวชนยากจน. วารสารเศรษฐศาสตร์ปริทรรศน์ สถาบันพัฒนศาสตร์. 6 (1), 1-36.

พระเขมทัต สีลสาโร. (2560). การวิเคราะห์นโยบายและยุทธศาสตร์เพื่อลดปัญหาความเหลื่อมล้ำ ในสังคมไทย อย่างยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ราชกิจจานุเบกษา. (2561). การประกาศแผนการปฏิรูปประเทศ. กรุงเทพมหานคร: สำนักนายกรัฐมนตรี.

วัชรพล ว่องนิยมเกษตร. (2557). การกำหนดนโยบายการพัฒนาเพื่อลดความเหลื่อมล้ำเชิงพื้นที่ของประเทศไทย. วารสารสถาบันพระปกเกล้า. 12 (2), 31-51.

สมชัย จิตสุชน. (2558). ความเหลื่อมล้ำในสังคมไทย: แนวโน้ม นโยบายและแนวทางขับเคลื่อนนโยบาย.กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). รายงานการวิเคราะห์สถานการณ์ความยากจนและความเหลื่อมล้ำในประเทศไทย ปี 2561. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 27 ตุลาคม 2562. แหล่งที่มา: http://social.nesdb.go.th/

สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดพิษณุโลก. (2563). สพอ.เมืองพิษณุโลก “ลงพื้นที่สร้างความรู้ความเข้าใจให้กับ ครัวเรือนเป้าหมาย เพื่อเลือกแบบโมเดลให้เข้ากับสภาพพื้นที่. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2563. แหล่งที่มา: https://district.cdd.go.th/muang-phitsanulok/2020/

องค์การบริหารส่วนตำบลดินทอง. (2563). ข้อมูลทะเบียนราษฎร. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2563. แหล่งที่มา: https://www.dinthong.go.th/condition.php

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row Publications.