การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาเคมี เรื่อง ทฤษฎีอะตอมไฮโดรเจนของโบร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนแบบเทคนิค เค ดับเบิ้ลยู ดี แอล (KWDL)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในการเรียนวิชาเคมีนักเรียนพบกับการแก้ปัญหาการคำนวณทางเคมีที่มีการวิเคราะห์หลายขั้นตอนและเข้าใจได้ยากด้วยการสอนในวิธีปกติ ผู้วิจัยจึงนำเทคนิค เค ดับเบิ้ลยู ดี แอล (KWDL) มาใช้สอนการคำนวณทางเคมี โดยการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อสร้างบทเรียนและแบบฝึกหัด เรื่อง ทฤษฎีอะตอมไฮโดรเจนของโบร์ และ 2) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาเคมีของนักเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แผนการจัดการเรียนรู้ บทเรียนและแบบฝึกหัด และแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนแบบอิงเกณฑ์ กำหนดจุดตัดที่ร้อยละ 60 โดยศึกษาจากนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 แผนการเรียนวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ โรงเรียนมัธยมสาธิตวัดพระศรีมหาธาตุ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 50 คน เป็นกลุ่มการทดลองกลุ่มเดียว วิเคราะห์หาประสิทธิภาพของบทเรียนและแบบฝึกหัด (E1/E2) กำหนดเกณฑ์ประสิทธิภาพ 60/60 และใช้สถิติทดสอบทีในการทดสอบสมมติฐานของการวิจัย
ผลการวิจัยพบว่า
1. ประสิทธิภาพของบทเรียนและแบบฝึกหัด เรื่อง ทฤษฎีอะตอมไฮโดรเจนของโบร์ มีประสิทธิภาพ เท่ากับ 69.79/68.80 ซึ่งผ่านเกณฑ์ที่กําหนด 60/60
2. นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนด้วยเทคนิค เค ดับเบิลยู ดี แอล (KWDL) มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง ทฤษฎีอะตอมไฮโดรเจนของโบร์ ร้อยละ 68.80 มากกว่าเกณฑ์ที่กำหนดร้อยละ 60 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). มาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัด กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และสาระภูมิศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จํากัด.
จิรากร สำเร็จ. (2551). ผลการจัดการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์แบบแบ่งกลุ่มผลสัมฤทธิ์ (STAD) โดยเน้นเทคนิค KWDL ที่มีต่อความสามารถในการสื่อสารทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่มีระดับความสามารถทางการเรียนแตกต่างกัน. วิทยานิพนธ์. หลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต. สาขาวิชาการวิจัยและสถิติทางการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 5 (1), 7 - 20.
ซัฟฟียะห์ สาและ. (2559). ผลการจัดการเรียนรู้ด้วยเทคนิค KWDL เรื่องค่ากลางของข้อมูล ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการสื่อสารทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์. หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตร์ศึกษา คณะวิทยาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ประภัสรา โคตะขุน. (มปป). การสอนแบบเทคนิค เค ดับเบิ้ลยู ดี แอล (KWDL). ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 25 ตุลาคม 2561. แหล่งที่มา: https://sites.google.com/site/prapasara/khanaen-sxb-klang-phakh-1
พิมพาภรณ์ สุขพ่วง. (2548). การพัฒนาผลการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์เรื่องโจทย์ปัญหาเศษส่วนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยวิธีสอนแบบร่วมมือกันแบบแบ่งกลุ่มผลสัมฤทธิ์ (STAD) ร่วมกับเทคนิค KWDL. วิทยานิพนธ์หลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2554). รูปแบบและกลยุทธ์การจัดการเรียนรู้ เพื่อพัฒนาทักษะการคิด. วิทยานิพนธ์หลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศิริพัฒน์ คงศักดิ์. (2550). การเปรียบเทียบผลการจัดการเรียนรู้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์เรื่องเวลา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่จัดการเรียนรู้ด้วยเทคนิค เค ดับเบิ้ลยู ดี แอล และการจัดการเรียนรู้ตามแนว สสวท. วิทยานิพนธ์หลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). (2561). สรุปผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2561. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 25 ตุลาคม 2561. แหล่งที่มา: http://www.newonetresult.niets.or.th/AnnouncementWeb/PDF/ SummaryONETM6_2561.pdf
สำนักเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). มาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 25 ตุลาคม 2561. แหล่งที่มา: http:// www.sesa17.go.th/site/images/ Publish2.pdf
