แนวทางการจัดให้มีกฎหมายควบคุมและคุ้มครองผู้ให้และผู้ได้รับผลกระทบ จากผู้ให้ข่าวสารทางออนไลน์
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันเทคโนโลยีการการใช้อินเตอร์เน็ตได้รับความนิยมเป็นอย่างมากจึงทำให้มีสังคมออนไลน์เกิดขึ้น โดยสังคมออนไลน์นั้นสามารถเผยแพร่หรือส่งต่อข้อมูลจากผู้ส่งสารถึงผู้ส่งสารได้อย่างรวดเร็วโดยไม่จำกัดว่าจะเป็นบุคคลใดเป็นผู้ส่งสาร จึงสามารถที่จะนำเสนอข้อมูลข่าวสารที่เป็นเท็จเผยแพร่ในสื่อสังคมออนไลน์ได้โดยง่าย เมื่อมีการนำเสนอข้อมูลข่าวสารที่เป็นเท็จขึ้นในสังคมออนไลน์ ย่อมต้องมีผู้เสียหายจากข้อมูลข่าวสารที่เป็นเท็จนั้น การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ปัญหาของประมวลกฎหมายอาญาในเรื่องหมิ่นประมาทเลินเล่อแบบธรรมดา ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ในเรื่องละเมิดและพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ.2560 โดยทำการศึกษาปัญหาของผู้ให้ข่าวสารทางออนไลน์ที่ได้นำเสนอข้อมูลข่าวสารที่เป็นเท็จให้แก่ผู้รับสารทำให้เกิดความเสียหายแก่ผู้ถูกนำเสนอข่าวสารและประชาชนที่ได้รับข้อมูลข่าวสารที่เป็นเท็จก่อให้เกิดความสับสนในข้อเท็จจริง ผลการวิจัยพบว่า
กฎหมายซึ่งบังคับใช้กับกรณีผู้ให้ข่าวสารทางออนไลน์กระทำการนำเสนอข้อมูลข่าวสารที่เป็นเท็จจะต้องนำเอาประมวลกฎหมายอาญา ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาบังคับใช้โดยที่กฎหมายที่นำมาบังคับใช้นั้นยังไม่มีความเหมาะสมกับการกระทำความผิด และถึงแม้ว่าจะมีพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ.2560 ที่กำหนดให้การนำข้อมูลที่เป็นเท็จลงสู่ระบบความพิวเตอร์จะเป็นความผิดแต่ไม่ครอบคลุมถึงกรณีการนำเสนอช้อมูลข่าวสารที่เป็นเท็จโดยความประมาทเลินเล่อแบบธรรมดา จึงเป็นปัญหาที่ต้องได้รับการปรับปรุงแก้ไข โดยจะศึกษาจากแนวความคิด ทฤษฎี หลักการ ประกอบกับหลักกฎหมายของประเทศไทยและกฎหมายของต่างประเทศที่เกี่ยวข้อง เพื่อนำผลการศึกษาและวิเคราะห์มาใช้เป็นแนวทางในการปรับปรุงแก้ไขกฎหมายให้เหมาะสมและมีประสิทธิภาพ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ติมา สุรสนธิ. (2549). การค้นหาความรู้เกี่ยวกับผลและอิทธิพลของสื่อมวลชน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
คณาธิป ทองรวีวงศ์. (2555). กฎหมายเกี่ยวกับการสื่อสารมวลชน. กรุงเทพมหานคร: บีเจ เพลทโปรเซสเซอร์.
มาลี บุญศิริพันธ์. (2556). วารสารศาสตร์เบื้องต้น ปรัชญาและแนวคิด. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วนิดา แสงสารพันธ์. (2560). กฎหมายสื่อสารมวลชน. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.
วรวิทย์ ฤทธิทิศ. (2538). สื่อมวลชนกับความรับผิดทางกฎหมาย. กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน.