การพัฒนากิจกรรมท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยการมีส่วนร่วม ของชุมชนท้องถิ่นคอรุม จังหวัดอุตรดิตถ์

Main Article Content

โอปอล์ รังสิมันตุชาติ
ทิพาพร โพธิ์ศรี

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) ศึกษาสภาพด้านการท่องเที่ยว และกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมชุมชนคอรุม 2 ) พัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนคอรุม  และ 3 ) รูปแบบกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่เหมาะสมของชุมชนคอรุม เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณร่วมกัน ด้วยเครื่องมือ การสังเกต การสัมภาษณ์ แบบสอบถาม การสนทนากลุ่มและการประชุมเชิงปฏิบัติการ ใช้การสุ่มตัวอย่าง การสัมภาษณ์แบบเจาะจง 4 กลุ่ม คือ  1 ) กลุ่มผู้บริหารระดับพื้นที่ 2 ) กลุ่มผู้ประกอบการ 3 ) กลุ่มผู้นำ และ 4 ) กลุ่มตัวแทนชาวบ้าน จำนวน 35 คน และสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ เก็บข้อมูลแบบสอบถาม จำนวน 307 คน จากประชากร 1,321 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติร่วมกับการสังเคราะห์ข้อมูลทางสังคมศาสตร์
          ผลการศึกษา 1. สภาพด้านการท่องเที่ยวชุมชนคอรุม พบว่าทรัพยากรการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดดเด่น พบข้อมูลพระยาพิชัยดาบหัก วัฒนธรรมลาวเวียง แต่การบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวและกิจกรรมไม่ชัดเจน 2. การพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนคอรุม พบ 5 รูปแบบ คือ 1) กิจกรรมท่องเที่ยวบนฐานวัฒนธรรมและทรัพยากร 2) กิจกรรมความสามารถในการสืบทอดภูมิปัญญาและองค์ความรู้ 3) กิจกรรมความเป็นเอกลักษณ์ด้านวิถีชีวิต 4) กิจกรรมบนความต่อเนื่องของการสืบสานวัฒนธรรม และ 5) กิจกรรมความผูกพันของชุมชนต่อแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม 3. รูปแบบกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่เหมาะสมชุมชนคอรุม พบ 4 กิจกรรม คือ 1) กิจกรรม ชั่วโมงลงมือทำของที่ระลึก “ประติมากรรมเครื่องปั้นดินเผานูนต่ำ” 2) ประติมากรรมลอยตัว ตุ๊กตาหาบจังหัน 3) กิจกรรมท่องเที่ยวตามรอยพุทธวิถีลาวเวียง หาบจังหัน และ 4) กิจกรรม “ต้นผึ้ง” สะท้อนความสามารถในการสืบทอดภูมิปัญญาอย่างยั่งยืน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รังสิมันตุชาติ โ. . ., & โพธิ์ศรี ท. . (2021). การพัฒนากิจกรรมท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยการมีส่วนร่วม ของชุมชนท้องถิ่นคอรุม จังหวัดอุตรดิตถ์. Journal of Modern Learning Development, 6(3), 355–369. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/248430
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ประกอบศิริ ภักดีพินิจ. (2553). การอนุรักษ์กับการท่องเที่ยว. เอกสารรายวิชาการอนุรักษ์กับการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยพะเยา.

พันธิพา มาลา และ ลำยอง ปลั่งกลาง. (2553). แนวทางการฟื้นฟูวัฒนธรรมชุมชนเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว: กรณีศึกษาชุมชนอำเภอบ้านแพรก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. รายงานวิจัย สถาบันอยุธยาศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

ภูมิพัฒน์ สุภาจันทรสุข. (2554). การจัดการความรู้เพื่อพัฒนาโคมศรีล้านนาภูมิปัญญาชาวบ้าน. ปริญญานิพนธ์ วท.ม. การจัดการความรู้. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.

วิลาวัณย์ ภมรสุวรรณ. (2553). แนวทางการบริหารจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน กรณีศึกษาชุมชนริมน้ำดั้งเดิม ในพื้นที่เทศบาลตำบลอัมพวาและบริเวณใกล้เคียงจังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่. 3 (2), 5-18.

สถาบันการท่องเที่ยวโดยชุมชน. (2554). การท่องเที่ยวชุมชน (CBT). ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2560. แหล่งที่มา: www.cbt-i.org.

อคิน รพีพัฒน์. (2547). การมีส่วนร่วมของประชาชนในงานพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์การศึกษานโยบายสาธารณสุข.

Richards,G. 1995. Cultural Tourism in Europe. UK: CAB International, Wallingford.

Richard,G. 2012. Structuring An Effective and Technically-Correct Grass-Roots Approach, Keynotespeech 2 The Management of World Heritage Cities Evolving Concepts, New Strategies.