การพัฒนากลยุทธ์ด้านทักษะทางสังคมและวิถีปฏิบัติของผู้สูงอายุต่อการท่องเที่ยว เชิงสุขภาพ และวัฒนธรรมในสังคมแห่งการเรียนรู้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและประเมินกลยุทธ์ด้านทักษะสังคมและวิถีปฏิบัติของผู้สูงอายุต่อการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและวัฒนธรรมในสังคมแห่งการเรียนรู้เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธีร่วมกับใช้กระบวนการวิจัยแบบ EDFR การเก็บรวบรวมข้อมูลได้จากการศึกษาเอกสารแบบสัมภาษณ์การพัฒนากลยุทธ์ กับผู้เชี่ยวชาญ 17 คน การตรวจสอบความเหมาะสมและความเป็นไปได้จากการสนทนากลุ่มกับผู้ทรงคุณวุฒิ 7 คน และแบบสอบถามกับผู้เชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องกับงานบริการวิชาการของสาธารณสุข/โรงพยาบาล 30 คน การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานค่ามัธยฐานและค่าพิสัย ระหว่างควอไทล์ ผลการวิจัยพบว่ากลยุทธ์ด้านทักษะสังคมและวิถีปฏิบัติของผู้สูงอายุต่อการท่องเที่ยวเชิง สุขภาพและวัฒนธรรมในสังคมแห่งการเรียนรู้ มี 3 กลยุทธ์สำคัญ ประกอบด้วย 1) ทักษะทางสังคม และวิถีปฏิบัติของผู้สูงอายุ 2) สังคมแห่งการเรียนรู้ และ 3) แหล่งท่องเที่ยว เชิงสุขภาพและวัฒนธรรม ซึ่งกลยุทธ์มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้ในการนำไปปฏิบัติ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวไทย 2558-2560. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2564. แหล่งที่มา: http://www.mots.go.th/ewt_dl_link.php?nid=7114
เกสร สำเภาทอง และสภัสรดา หนุ่มดำ. (2551). การเสริมสร้างสุขภาพเพื่อคุณภาพชีวิตผู้สูงวัย. กรุงเทพมหานคร: คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ฉัตรชนก มหัทธนวรกนก. (2557). กลยุทธ์ส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ บ่อน้ำพุร้อนพระร่วง ตำบลลานดอกไม้ อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการท่องเที่ยว. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ธนันรักษ์ วัชราธร (2560) แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุใน เขตอำเภอเมืองจังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต การศึกษาและการพัฒนาสังคม คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
นิตยา สุวรรณเพชร. (2554). ศึกษาพฤฒิพลังด้านการมีส่วนร่วมของผู้สูงอายุในชุมชน. วิทยานิพนธ์ พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้สูงอายุ คณะพยาบาลศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปราโมทย์ ประสาทกุล. (2555). สังคมผู้สูงอายุไทยยังอยู่ระดับประถม. วารสารประชากรและการพัฒนา, 32 (6), 28-32
พรทิพย์ สุขอดิศัย. (2557). วิถีชีวิตและแนวทางการมีสุขภาวะของผู้สูงอายุในภาคตะวันออก. นิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาและการพัฒนาสังคม คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ภิญโญ คำศิลป์. (2557). ความพึงพอใจการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของนักท่องเที่ยวชาวไทยในกลุ่ม Generation Y ที่มาท่องเที่ยวในจังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ วิสาหกิจขนาดย่อม คณะการจัดการและการท่องเที่ยว. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สิทธิชัย คูเจริญสิน. (2559). ศึกษาพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมของผู้สูงอายุที่พักอาศัยในเขต อำเภอเมือง จังหวัด ชลบุรี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาและการพัฒนาสังคม คณะศึกษา ศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุพัตรา ศรีวณิชชากร. (2558). สู่ชุมชนสุขภาพดี. นนทบุรี: สหมิตรพริ้นติ้งแอนพับลิสซิ่ง.
Peto, K. (2018). The impact of health tourism on the quality of life. Doctoral School of Management And Business Administration, University of Debrecen.
Tomasovic, N. (2015). When elders choose : Which factors could influence the decision making among elderly in the selection of health tourism services?. Journal of Medical Hypotheses, 898-904.
