วิถีวัฒนธรรมกลุ่มชาติพันธุ์ญ้อ บ้านอรัญ อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1.เพื่อศึกษาประวัติศาสตร์ความเป็นมาและลักษณะทางวิถีวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ญ้อที่อาศัยอยู่ในพื้นที่บ้านอรัญ อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว จากคำบอกเล่า 2.และเพื่อศึกษาแนวทางการส่งเสริมให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์ญ้อ บ้านอรัญ อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว
ผลการศึกษา ประวัติศาสตร์ความเป็นมา พบว่า เดิมกลุ่มชาติพันธุ์ญ้อมีถิ่นฐานเดิมอยู่ที่เมืองเวียงจันทร์ของประเทศลาวในปัจจุบัน ต่อมาพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว จึงได้ส่งเจ้าพระยาราชสุภาวดี ไปปราบกบฏเจ้าอนุวงศ์ได้สำเร็จและได้กวาดต้อนชาวคนเมืองเวียงจันทร์กลับมาที่ประเทศไทยชาวญ้อจึงได้อพยพผู้คนเข้ามาอาศัยอยู่ที่ไทยหลังจากนั้นมา และก็อพยพมาเรื่อย ๆ บางกลุ่มก็ได้ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นครพนม และสกลนคร และอีกกลุ่มหนึ่งได้อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานที่อรัญประเทศ ซึ่งเป็นกลุ่มคนกลุ่มแรกที่ได้อพยพเข้ามาอาศัยอยู่ และยังไม่มีกลุ่มชาติพันธุ์ใดอาศัยอยู่ก่อน จึงได้ตัดสินใจตั้งถิ่นฐานขึ้น โดยเริ่มแรกนั้นได้ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่บ้านดงอรัญ ต่อมาบ้านดงอรัญเกิดความแห้งแล้ง จึงได้ย้ายมาตั้งถิ่นฐานใหม่ที่บ้านอรัญ เห็นว่าเป็นพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ จึงได้ตั้งถิ่นฐานที่บ้านอรัญ มีจำนวนครัวเรือนสิบถึงยี่สิบครอบครัว ในปัจจัยลักษณะทางวิถีวัฒนธรรม พบว่า ด้านภาษา ชาวญ้อมีภาษาที่ใช้ในการสื่อสารคือ ภาษาญ้อ การพูดภาษาญ้อจะมีลักษณะคล้ายกับภาษาลาวทั่วไป แต่จะมีน้ำที่เสียงแหลมแต่อ่อนหวาน ด้านความเชื่อ ชาวญ้อบ้านอรัญมีความเชื่อการนับถือผี และการบนบานศาลกล่าว ซึ่งความเชื่อนั้นจะถูกปรากฏในรูปแบบของพิธีกรรมที่ต้องมีการปฏิบัติสืบทอดกันมาตลอด
แนวทางการส่งเสริมให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์ญ้อ บ้านอรัญ พบว่า ควรมีแนวทางส่งเสริมให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวในชุมชน เป็นการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม เนื่องจากชาวญ้อ ที่ได้อพยพผู้คนมาตั้งถิ่นฐานที่บ้านอรัญ มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาที่สำคัญเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ไทย และประวัติศาสตร์ของประเทศลาวที่มีมายาวนาน และมีความสำคัญกับเมืองอรัญประเทศเป็นอย่างมาก ซึ่งการส่งเสริมให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวในพื้นที่นั้น โดยการประชาสัมพันธ์ผ่านเครือข่ายออนไลน์เว็บไซต์ องค์การบริหารส่วนท้องถิ่น หน่วยงานในพื้นที่ การจัดทำเป็นหนังสือแหล่งท่องเที่ยวสถานที่สำคัญอย่างศาลเจ้าพ่อหลักเมือง และศาลเจ้าพ่อหอสูง เพื่อเป็นการส่งเสริมให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวในชุมชนบ้านอรัญให้เป็นที่รู้จักของนักท่องเที่ยว
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ณัฐพจน์ โพธิ์เจริญ, สุพรรณี เหลืองบุญชู และปัทมาวดี ชาญสุวรรณ. (2559). การสืบทอดและอนุรักษ์ดนตรีของกลุ่มชาติพันธุ์ลาวเวียง ตำบลดอนคา อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 7 (1), 9-23.
วรภพ วงศ์รอด. (2557). แนวทางการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมแบบมีส่วนร่วมของชุมชนวัฒนธรรมในพื้นที่จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิชาการ และวิจัยสังคมศาสตร์. 9 (26), 13-28.
สัจจา ไกรศรรัตน์. (2555). วัฒนธรรม 8 ชาติพันธุ์ จังหวัดราชบุรีในบริบทของการท่องเที่ยว. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวนานาชาติ. 8 (2), 19-32.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2564). กลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.