การศึกษาพฤติกรรมการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษาของนักศึกษาครู

Main Article Content

เกียรติศักดิ์ รักษาพล

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและประเมินพฤติกรรมการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษาของนักศึกษาครู กลุ่มเป้าหมาย คือ นักศึกษาชั้นปีที่ 4 หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ทั่วไป (หลักสูตรภาษาอังกฤษ) คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ จำนวน 7 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบบันทึกการสังเกตพฤติกรรมการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษาของนักศึกษาครู และแบบประเมินพฤติกรรมการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษาของนักศึกษาครูมีองค์ประกอบ 4 ด้านได้แก่ ความสามารถในการออกแบบการจัดการเรียนรู้บูรณาการตามแนวทางสะเต็มศึกษา การอำนวยความสะดวกและให้คำปรึกษาแก่ผู้เรียน การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษา และการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษา วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่าในภาพรวมคะแนนผลการประเมินพฤติกรรมการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษาของนักศึกษาครูอยู่ในระดับดี (= 2.89, S.D.= 0.45) เมื่อพิจารณาแยกตามองค์ประกอบ พบว่าคะแนนประเมินด้านความสามารถในการออกแบบการจัดการเรียนรู้บูรณาการตามแนวทางสะเต็มศึกษามีค่าสูงสุด ( = 3.43, S.D.= 0.53)  ตามด้วยการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษา ( = 3.29, S.D.= 0.49) การอำนวยความสะดวกและให้คำปรึกษาแก่ผู้เรียน ( = 2.43, S.D.= 0.53) และการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษา ( = 2.43, S.D.= 0.53) ตามลำดับ 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รักษาพล เ. (2021). การศึกษาพฤติกรรมการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษาของนักศึกษาครู. Journal of Modern Learning Development, 7(1), 138–154. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/250826
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กัญภร เอี่ยมพญา. (2561). การพัฒนาวิชาชีพครู. นนทบุรี: 21 เซนจูรี่ จำกัด.

พสุ วุฒินันท์ และนาฏนภางค์ โพธิ์ไพจิตร์. (2564). แนวทางการให้คำปรึกษาตามทฤษฎีพฤติกรรมนิยม. Buddhist Psychology Journal. 6 (1), 9-18.

พาสนา จุลรัตน์. (2561). การจัดการเรียนรู้สำหรับผู้เรียนในยุค Thailand 4.0. Veridian E-Journal, Silpakorn University. 11 (2), 2363-2380.

วารินย์พร ฟันเฟื่องฟู. (2560). สะเต็มศึกษากับการศึกษาไทย. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 7 (2), 13-23.

วิทยา วรพันธุ์ และ ประสาท เนืองเฉลิม. (2562). การประเมินการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษา. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 6 (1), 419-426.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2557). การจัดการเรียนรู้แบบ STEM Education. กรุงเทพมหานคร: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท) กระทรวง ศึกษาธิการ.

สำนักเลขาธิการสภาพการศึกษา. (2559). รายงานการวิจัยเพื่อจัดทำข้อเสนอนโยบายการส่งเสริมการจัดการศึกษาด้านสะเต็มศึกษาของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักเลขาธิการสภาพการศึกษา.

สิทธิพล อาจอินทร์. (2562). ศาสตร์และศิลป์การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. ขอนแก่น: คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

อภิภา ปรัชญพฤทธิ์. (2560). การพัฒนารูปแบบการผลิตครูเพื่อรองรับการศึกษา 4.0. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก. 35 (3), 100-136.

อุดมลักษณ์ สรโยธิน, อัญชลี สุขในสิทธิ์ และพนิดา มารุ่งเรือง. (2560). การพัฒนาตัวบ่งชี้สำหรับประเมินการจัดการเรียนรู้ของครูตามแนวทางสะเต็มศึกษา. การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ครั้งที่ 9 (1053-1062). นครปฐม: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.

Chatzopoulos, A., Papoutsidakis, M., Kalogiannakis, M., & Psycharis, S. (2019). Action Research Implementation in Developing an Open Source and Low Cost Robotic Platform for STEM Education. International Journal of Computer Applications. 176 (24), 33-46.