การบริหารจัดการทรัพยากรน้ำในพื้นที่ท้ายเขื่อนอุบลรัตน์ ของคณะอนุกรรมการทรัพยากรน้ำจังหวัดขอนแก่น

Main Article Content

ธีรภัทร ทะคง
กฤชวรรธน์ โล่ห์วัชรินทร์

บทคัดย่อ

          การบริหารจัดการทรัพยากรน้ำที่มีประสิทธิภาพย่อมสามารถจัดการน้ำให้เพียงพอกับความต้องการใช้น้ำ หากมีการบริหารจัดการที่ไม่ดีย่อมส่งผลให้เกิดอุทกภัยหรือภัยแล้งได้ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา  การบริหารจัดการน้ำในพื้นที่ท้ายเขื่อนอุบลรัตน์ ปัญหาในการบริหารจัดการน้ำในพื้นที่ท้ายเขื่อนอุบลรัตน์ และแนวทางสำหรับเพิ่มประสิทธิผลในการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ ผู้วิจัยใช้ระเบียบวิธีแบบกรณีศึกษา โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูล จำนวน 8 คน แบ่งเป็นคณะอนุกรรมการทรัพยากรน้ำจังหวัดขอนแก่น จำนวน 5 คน และประชาชนบริเวณท้ายเขื่อนอุบลรัตน์ จำนวน 3 คน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา  โดยใช้เทคนิคตรวจสอบสามเส้า
          ผลการศึกษาพบว่า การบริหารจัดการทรัพยากรน้ำในพื้นที่ท้ายเขื่อนอุบลรัตน์ของคณะอนุกรรมการทรัพยากรน้ำจังหวัดขอนแก่น เป็นกลไกการบริหารจัดการน้ำในลักษณะความสัมพันธ์แบบแนวราบ  โดยบูรณาการหน่วยงานรัฐในลักษณะข้ามเขตพื้นที่ความรับผิดชอบเพื่อทำงานร่วมกัน นอกจากนั้นเครือข่ายความร่วมมือขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและภาคเอกชน ยังมีบทบาทในการวางแผน การใช้งบประมาณ การพัฒนาโครงการ และการบริหารจัดการน้ำในสภาวะวิกฤติ แม้ว่าการประสานงานยังไม่พบปัญหาความขัดแย้งในการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ แต่พบปัญหาประชาชนมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำค่อนข้างน้อยและเข้าถึงข้อมูลล่าช้า สำหรับแนวทางสำหรับเพิ่มประสิทธิผลในการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ รัฐบาลควรเปิดพื้นที่ตัวแทนภาคประชาชน องค์กรนอกภาครัฐ และตัวแทนจากกลุ่มเครือข่ายลุ่มน้ำ มีส่วนร่วมในการบริหารทรัพยากรน้ำ และควรมีช่องทางการสื่อสารที่หลากหลายเพื่อให้สะดวกและรวดเร็วในการเข้าถึงข้อมูล


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทะคง ธ. ., & โล่ห์วัชรินทร์ ก. . (2022). การบริหารจัดการทรัพยากรน้ำในพื้นที่ท้ายเขื่อนอุบลรัตน์ ของคณะอนุกรรมการทรัพยากรน้ำจังหวัดขอนแก่น. Journal of Modern Learning Development, 7(3), 222–233. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/254626
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กฤชวรรธน์ โล่ห์วัชรินทร์. (2564). รัฐประศาสนศาสตร์ : แนวคิดเพื่อการจัดการปกครองสาธารณะในศตวรรษที่ 21. ขอนแก่น: วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น.

ครรชิต คงสมของ. (2560). เขื่อนอุบลรัตน์เปิดระบายน้ำเพิ่ม 15 ล้านลบ.ม. หวั่นล้น ช่วยพื้นที่เพาะปลูก ท้ายเขื่อน. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2564. แหล่งที่มา: https://www.matichon. co.th/region/news_ 593949

ชวลิต พรรคทิง และ ประชาสรรค์ แสนภักดี. (2563). การประสานงานการบริหารจัดการน้ำในสภาวะวิกฤตของเขื่อนอุบลรัตน์ จังหวัดขอนแก่น. วารสารการบริหารปกครอง. 9 (1), 345-364.

ไชยนันท์ ปัญญาศิริ. (2563). แนวคิดร่วมสมัยทางการจัดการสาธารณะ การวิเคราะห์เชิงเปรียบเทียบ และการประยุกต์ใช้. กรุงเทพมหานคร: เทพเพ็ญวานิสย์.

ทวีศักดิ์ ธนเดโชพล และคณะ. (2563). การวิเคราะห์การบริหารจัดการน้ำในสภาวะภัยแล้ง ปี พ.ศ. 2563. บทความวิชาการ ด้านการชลประทานและการระบายน้ำ ครั้งที่ 13. (หน้า 287-308). กรุงเทพมหานคร: คณะกรรมการด้านการชลประทานและการระบายน้ำแห่งประเทศไทย

เนชั่นทีวี. (2560). "ขอนแก่น" เตรียมฟ้องผู้ว่าฯทำน้ำท่วม. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2564. แหล่งที่มา: https://www.nationtv.tv/main/content/378580961/

โรงไฟฟ้าพลังน้ำภาคตะวันออกเฉียงเหนือ การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย. (2557). เขื่อนอุบลรัตน์. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2564. แหล่งที่มา: http://urdam.egat.co.th/index.php/about-us/ประวัติเขื่อน

สำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติ. (2563). พ.ร.บ. ทรัพยากรน้ำ’ 61 และแผนแม่บทน้ำ 20 ปี ฉบับพกพา. กรุงเทพฯ: สำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติ.

สุภางค์ จันทวานิช. (2561). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 24). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2556). โลกเปลี่ยน ไทยปรับ. กรุงเทพมหานคร: กรุงเทพธุรกิจ มีเดีย.

อมราพร พลประชิต. (2557). การศึกษาปริมาณน้ำและคุณภาพน้ำท้ายเขื่อนรัชชประภา เพื่อการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ. วิทยานิพนธ์นี้ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการสิ่งแวดล้อม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์