ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน

Main Article Content

นัฏพันธ์ ดิศเจริญ

บทคัดย่อ

          ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน เป็นระบบที่จัดขึ้น เพื่อการการพัฒนานักเรียนให้นักเรียนเป็นบุคคลที่มีคุณภาพทั้งด้านร่างกาย จิตใจ สติปัญญา ความรู้ ความสามารถ มีคุณธรรม จริยธรรม และมีวิถีชีวิตที่เป็นสุขตามที่สังคมมุ่งหวังไว้ โดยผ่านกระบวนการทางการศึกษานั้น นอกจากจะดำเนินการด้วยการส่งเสริมสนับสนุนนักเรียนแล้วการป้องกันและการช่วยเหลือแก้ปัญหาต่าง ๆ ส่งผลกระทบต่อผู้คนในเชิงบวกแล้วในเชิงลบก็มีปรากฏเช่นกัน เป็นต้นว่า ปัญหาเศรษฐกิจ ปัญหาการระบาดของสารเสพติด ปัญหาการแข่งขันในรูปแบบต่าง ๆ ปัญหาครอบครัว ซึ่งก่อให้เกิดความทุกข์ ความวิตกกังวล ความเครียด มีการปรับตัวที่ไม่เหมาะสมหรืออื่น ๆ ที่เป็นผลเสียต่อสุขภาพจิตและสุขภาพกายของทุกคนที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น ภาพความสำเร็จที่เกิดจากการพัฒนานักเรียนให้เป็นไปตามที่มุ่งหวัง โดยการดำเนินงานด้านการดูแลช่วยเหลือนักเรียนจำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือจากครูทุกคนโดยต้องมีกระบวนการทำงานที่เป็นระบบ มีหลักฐานการปฏิบัติงานที่มีเทคนิควิธีการหรือการใช้เครื่องมือต่าง ๆ ในการดูแลช่วยเหลือนักเรียนโดยเฉพาะนักเรียนกลุ่มเสี่ยง ที่ต้องใช้ความร่วมมือจากทุกฝ่ายทั้งทางตรงและทางอ้อม ไม่ว่าจะเป็นครู นักเรียน ผู้ปกครอง ชุมชน และสังคม อันจะสร้างสังคมที่ดี น่าอยู่ปลูกฝังเยาวชนของชาติให้เป็นคนดีของสังคมที่ยั่งยืน
          กระบวนการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน กระบวนการ (7S) IT Model ประกอบด้วย 1. การวางแผนการดำเนินงาน (S1) 2. การรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล (S2) 3. การคัดกรองนักเรียน (S3)     4. การส่งเสริมนักเรียน (S4) 5. การป้องกันและแก้ไขปัญหา (S5) 6. การส่งต่อ (S6) 7. การสรุปผล (S7)
          การบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน ประกอบด้วย 1. การวางแผน เป็นการวางระบบซึ่งเป็นองค์ประกอบแรกที่สำคัญที่สุด 2. การดำเนินงาน เป็นการปฏิบัติร่วมกันของทุกคนโดยใช้กระบวนการ 3. การตรวจสอบประเมินผล เป็นการประเมินตนเอง ร่วมกันประเมิน 4. การปรับปรุงพัฒนา เป็นการนำผลการประเมินมาแก้ไขพัฒนา


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ดิศเจริญ น. . . (2022). ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน . Journal of Modern Learning Development, 7(3), 321–335. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/254665
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กรมสุขภาพจิต สำนักพัฒนาสุขภาพจิต. (2546). คู่มือการบริหารระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน ช่วงชั้น 3-4. กรุงเทพมหานคร. กิจการโรงพิมพ์ องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2551). คู่มือครูระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ช่วงชั้นที่ 1 – ช่วงชั้นที่ 2 (ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6). กรุงเทพมหานคร: กรมสุขภาพจิต.

ระวีวรรณ ชินะตระกูล. (2539). หลักการแนะแนว. กรุงเทพมหานคร. ภาพพิมพ์.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2546). การบริหารจัดการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตและแก้วิกฤตสังคม. กรุงเทพมหานคร. ชวนทิพย์.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.(2559). การพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). แบบรายงานการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนวัดมาบข่า. โรงเรียนวัดมาบข่า. 4-7

Good, Carter V. (1973). Dictionary of education. New York. McGraw-Hill Book Co.