กรอบการประเมินการเปิดเผยข้อมูลสาธารณะของหน่วยงานภาครัฐในประเทศไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหน่วยงานภาครัฐของประเทศไทยที่นำกรอบการประเมินการเปิดเผยข้อมูลสาธารณะ มาใช้ในหน่วยงาน ผู้วิจัยพบว่าประเทศไทยมีการเปิดเผยข้อมูลสาธารณะอยู่ในระดับที่สูง มีตัวชี้วัดที่ครอบคลุมทุกกระบวนการทำงาน แต่การเข้าถึงข้อมูลสาธารณะของประชาชน และการสนับสนุนจากรัฐบาลในการนำข้อมูลที่สามารถนำไปใช้ประโยชน์ กลับอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าที่ควรจะเป็น แม้กรอบการประเมินการเปิดเผยข้อมูลสาธารณะของประเทศไทยจะเป็นกรอบที่ปรับปรุงมาจากกรอบตัวชี้วัดของต่างประเทศมีความเป็นนานาชาติสูง แต่กลับได้รับการจัดอันดับดัชนีความโปร่งใส จากองค์กรเพื่อความโปร่งใสระดับนานาชาติ ตามดัชนีวัดภาพลักษณ์คอร์รัปชั่น (Corruption Perception Index) ในปี พ.ศ. 2563 ให้อยู่ในอันดับที่ 104 จากทั้งหมด 180 ประเทศทั่วโลก โดยได้คะแนนเพียง 36 คะแนน จากคะแนนเต็ม 100 คะแนน อยู่ในลำดับที่ 5 ของอาเซียน แม้คณะรัฐมนตรีได้มีมติเห็นชอบให้หน่วยงานภาครัฐทุกหน่วยงานต้องเข้ารับการประเมินคุณธรรมและความโปร่งใสในการดำเนินงานตั้งแต่ปี พ.ศ. 2559 โดยต้องทำการประเมินตนเอง ตามที่เกณฑ์ที่กำหนดออกมาสู่สาธารณะผ่านช่องทางเว็ปไซต์หรือช่องทางการสื่อสารของหน่วยงาน แต่ผลการประเมินในระดับนานาชาติยังมัผลการประเมินยังไม่เป็นที่พอใจเท่าที่ควร ซึ่งในปัจจุบันมีหน่วยงานภาครัฐทั่วประเทศ 8,197 หน่วยงาน ต้องทำการประเมินตนเองตามกรอบที่สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) เป็นผู้กำหนด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ถิรพร สิงห์ลอ. (2564). อันดับความโปร่งใสปี 2563 ไทยได้คะแนน 36/100 และอยู่ที่อันดับ 104/180 ของโลก. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 18 ธันวาคม 2564 แหล่งที่มา: https://www.sdgmove.com/ 2021/02/01/cpi2020-th-sdg16/
มารุต บูรณรัช. (2564). แนะนำระบบแพลตฟอร์มสร้าง API จากไฟล์ชุดข้อมูลเปิด Open Data Service Platform (Open-D) ขาดประเภทเอกสาร ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2564 แหล่งที่มา https://www.nectec.or.th/innovation/innovation-software/opendata_2.html
วฤษฎิ์ อินทร์มา. (2563). “เหตุอันเป็นข้อพิจารณาในการเปิดเผยหรือไม่เปิดเผยข้อมูลข่าวสารของราชการ ตามแนวคำวินิจฉัยของคณะกรรมการวินิจฉัยการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารกรณีศึกษา การขอให้เปิดเผยการแข่งขัน การสอบคัดเลือก หรือการนำเสนอผลงานวิชาการ” วารสารวิชาการนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. 8 (10). 103-121.
ศุภวัฒนากร วงศ์ธนวสุ และคณะ. (2562). การยกระดับและพัฒนาองค์กรตามแนวทางการประเมินคุณธรรมและความโปร่งใสในการดำเนินงานของหน่วยงานภาครัฐ (กรณีศึกษาต่างประเทศ : OPEN DATA ข้อมูลสาธารณะเพื่อยกระดับการประเมินคุณธรรมและความโปร่งใสของประเทศไทย) ขอนแก่น: วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น
ศุภวัฒนากร วงศ์ธนวสุ และสุริยานนท์ พลสิม. (2562). ระบบการประเมินคุณธรรม ความโปร่งใสและธรรมาภิบาลของหน่วยงานภาครัฐและเอกชนในสาธารณรัฐเกาหลี มาเลเซีย และสิงคโปร์. ขอนแก่น: วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น.
สฤณี อาชวานันทกุล. (2560). ยัง “ลักปิดลักเปิด”? ไทยอยู่ตรงไหนใน Open Data Barometer. ออนไลน์.สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2564 แหล่งที่มา https://thaipublica.org/2017/04/thailand-open-data-barometer/? fbclid=IwAR2NhjdGx_3A6R6gw4OfwQhZmOzGYzEyDH9yM 6yIArTSIJXaqD47QdRhMeQ
สาครรัตน์ นักปราชญ์ และ คัคนางค์ จามะริก. (2559). “การเปิดเผยข้อมูลภาครัฐในรูปแบบ Business Intelligence (BI) ในยุค Big Data” วารสาร กสทช. 2559. ประจำปี 2559 หน้า 553-583.
สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล (องค์การมหาชน) (สพร.). 2564). มาตรฐานและหลักเกณฑ์การเปิดเผยข้อมูลเปิดภาครัฐ ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2564 แหล่งที่มา https://www.dga.or.th/policy-standard/standard/dga-005/54063-2/
สุภศรี กาหยี, โพโรจน์ เอี่ยมชัยมงคล, ธนพรอธิกิจ. (2564) แหล่งสารสนเทศจากข้อมูลเปิด. วารสารห้องสมุด. 65 (1), 75-98.