คุณภาพการให้บริการสวนสาธารณะของเทศบาลนครพิษณุโลก อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา คือ 1) คุณภาพการให้บริการสวนสาธารณะ 2) เปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลต่อคุณภาพการให้บริการสวนสาธารณะ และ 3) ข้อเสนอแนะและแนวทางในการส่งเสริมการให้บริการสวนสาธารณะ ดำเนินการตามระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงสำรวจ จากการแจกแบบสอบถามกับประชาชนที่มาใช้บริการ จำนวน 398 คน ซึ่งได้จากการแทนค่าในสูตรของยามาเน (Yamana) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า t-test และ F-test ด้วยวิธีการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว One Way ANOVA
ผลการวิจัยพบว่า 1) คุณภาพการให้บริการสวนสาธารณะโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) ประชาชนที่มี อายุ การศึกษาอาชีพ รายได้ และระยะเวลาอยู่ในพื้นที่ ที่แตกต่างกันมีความคิดเห็นต่อคุณภาพการให้บริการสวนสาธารณะแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ .01 ส่วนประชาชนที่มี เพศ อาชีพ และรายได้ มีความคิดเห็นต่อคุณภาพการให้บริการสวนสาธารณะไม่แตกต่างกัน 3) ควรจัดให้มีจุดปฐมพยาบาลเบื้องต้น มีจุดประสานงานบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ควรเพิ่มจำนวนต้นไม้ใหญ่ให้มากขึ้นเพื่อความร่มรื่นของสวยสาธารณะ ควรปรับปรุงป้ายประชาสัมพันธ์และจัดระเบียบการจอดรถยนต์ในพื้นที่ ควรมีเพิ่มจำนวนเครื่องออกกำลังกายให้เพียงพอ พร้อมใช้งานอยู่เสมอ ควรปรับปรุงความสะอาดของห้องน้ำ จัดเจ้าหน้าที่ให้ค่อยทำความสะอาดอยู่ประจำ และ รับฟังข้อเสนอแนะ ข้อร้องเรียน หรือความต้องการต่อของผู้ใช้บริการ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ณ-ฌรี แก่นทอง. (2563). สิ่งดึงดูดใจต่อพฤติกรรมการเข้าใช้พื้นที่สวนสาธารณะ กรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชมงคลธัญบุรี. (รายงานการวิจัย). คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมลคลธัญบุรี.
เทศบาลนครพิษณุโลก. (2564). แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ. 2561-2565). พิษณุโลก: เทศบาลนครพิษณุโลก.
น้ำเพชร โพธิไพโรจน์. (2561). การศึกษาการประเมินคุณภาพพื้นที่สาธารณะสีเขียว ในเขตพื้นที่คลองสาน กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์หลักสูตรการผังเมืองมหาบัณฑิต สาขาวิชาผังเมือง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการผังเมือง. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พัสวี เปี่ยมศักดิ์กมล. (2560). การมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการสวนสาธารณะของเครือข่ายเยาวชน กรณีศึกษา สภาเด็กและเยาวชนเทศบาลเมืองสตูล . การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารรัฐกิจและกิจการสาธารณะสำหรับนักบริหาร คณะรัฐศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สกลรัชต์ คงรอด และอัญญาณี อดทน. (2561). ศึกษาความพึงพอใจในการใช้บริการสวนสาธารณะในเขตเทศบาลนครเมืองอุบลราชธานี. วารสารราชธานีนวัตกรรมทางสังคมศาสตร์. 2 (1), 53-64.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุรีรัตน์ จำปาเงิน. (2559). แนวทางการพัฒนาสวนสาธารณะที่เหมาะสม เพื่อส่งเสริมเมืองที่เป็นมิตรต่อผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร .วิทยานิพนธ์หลักสูตรสถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสถาปัตยกรรม. คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการผังเมือง. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.
