แนวทางการจัดการจราจรเพื่อการขับขี่ปลอดภัยในเขตพื้นที่ อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ

Main Article Content

นราธิวัฒน์ ชูวังวัด
รุจิรัตน์ พัฒนถาบุตร

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบ กำหนดชื่อ และให้ความหมายองค์ประกอบของการจัดการจราจร และ 2) เพื่อเสนอแนวทางการขับขี่ปลอดภัยในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยผสมผสาน ด้วยวิธีการศึกษาเอกสาร การสัมภาษณ์ และการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ ผู้มีส่วนในการจัดการจราจร จำนวน 10 คน โดยใช้การสุ่มแบบเจาะจง และประชาชนผู้ใช้รถใช้ถนนในเขตพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ จำนวน 500 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบช่วงชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลครั้งนี้เป็นแบบสัมภาษณ์และแบบสอบถาม สถิติที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ
          ผลการวิจัยพบว่า
          1. องค์ประกอบของการจัดการจราจรในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ มี 4 องค์ประกอบ องค์ประกอบทั้งหมดสามารถอธิบายการจัดการจราจร ได้ร้อยละ 75.49 ของข้อมูล ซึ่งองค์ประกอบของการจัดการจราจร มีชื่อและนิยามดังนี้ (1) การควบคุมความปลอดภัยด้านการจราจร (2) การพัฒนาสมรรถนะของเจ้าพนักงานและการทำให้ได้มาถึงวัสดุอุปกรณ์เพื่อสนับสนุนการจราจร (3) การบังคับใช้กฎหมายอย่างเคร่งครัดและสมเหตุสมผล (4) การมีส่วนร่วมในการดำเนินงานที่สำคัญในการสร้างถนนแห่งความปลอดภัย
          2. แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการจราจรมี 4 แนวทาง โดยให้นิยามว่า “การปรับเปลี่ยนงานให้เหมาะสม” เพื่อการปรับเปลี่ยนการจัดการจราจรเพื่อการขับขี่ปลอดภัยในเขตพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ ให้สอดคล้องกับปริมาณการจราจรในปัจจุบันและบริบทของพื้นที่

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ชูวังวัด น. ., & พัฒนถาบุตร ร. . (2022). แนวทางการจัดการจราจรเพื่อการขับขี่ปลอดภัยในเขตพื้นที่ อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ. Journal of Modern Learning Development, 7(7), 113–130. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/255936
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กลุ่มงานจราจร สถานีตำรวจภูธรเมืองชัยภูมิ. (2563). สถิติอุบัติเหตุ ผู้บาดเจ็บ และผู้เสียชีวิตจากอุบัติจราจรในเขตพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ ปี พ.ศ. 2558- 2562. ชัยภูมิ: สถานีตำรวจภูธร เมืองชัยภูมิ.

ทัตตวีร์ ด่านพิทักษ์ตระกูล. (2559). ผลสัมฤทธิ์ในการจัดการจราจรในอำเภอเมืองเชียงใหม่. การค้นคว้า

แบบอิสระปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ธวัชชัย ปัญญาคิด. (2553). การศึกษาการจัดการจราจรระหว่างการก่อสร้าง โดยใช้แบบจำลองระดับจุลภาค: กรณีศึกษาโครงการระบบรถไฟชานเมือง (สายสีแดง). เอกสารการประชุมวิชาการวิศวกรรมโยธา ครั้งที่ 20, โรงแรมเดอะ ชายน์ โฮเทล จังหวัดชลบุรี: 8-10 กรกฎาคม 2553.

นิสิต พันธมิตร จิระ บุรีคา อนุ เนินหาด และ ศักดิภัท เชาวน์ลักษณ์สกุล. (2555). แนวทางการเพิ่ม ประสิทธิภาพการอำนวยความยุติธรรมของสำนักงานตำรวจแห่งชาติให้กับประชาชนในด้าน การจราจร. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยสาสน์.

มูลนิธิเมาไม่ขับ. (2564). สถิติผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจากอุบัติเหตุทางถนนทั่วประเทศ ปี พ.ศ. 2562-2563. ออนไลน์.สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน 2564. แหล่งที่มา: https://www.ddd.or.th/StatisticsOf DeathAndInjuries/ index/2019

ยุทธ ไกยวรรณ์. (2556). การวิเคราะห์สถิติหลายตัวแปรสำหรับงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สรประเวท กระจ่างคันถมาตร์. (2548). แนวทางการจัดการจราจรและขนส่งเพื่อลดอุบัติภัยทางถนน. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

สำนักงานจังหวัดชัยภูมิ. (2564). ข้อมูลด้านการปกครองและเศรษฐกิจจังหวัดชัยภูมิ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน 2564. แหล่งที่มา: http://www.chaiyaphum.go.th/page_about/about2.1.php

Burns, R. (1990). Introduction to Research Methods. Melbourne: Longman Chesire.

Comrey, A. & Lee, H. (1992). A First Course in Factor Analysis. Hillsdale: Erlbaum.