แนวทางการจัดการจราจรเพื่อการขับขี่ปลอดภัยในเขตพื้นที่ อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบ กำหนดชื่อ และให้ความหมายองค์ประกอบของการจัดการจราจร และ 2) เพื่อเสนอแนวทางการขับขี่ปลอดภัยในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยผสมผสาน ด้วยวิธีการศึกษาเอกสาร การสัมภาษณ์ และการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ ผู้มีส่วนในการจัดการจราจร จำนวน 10 คน โดยใช้การสุ่มแบบเจาะจง และประชาชนผู้ใช้รถใช้ถนนในเขตพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ จำนวน 500 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบช่วงชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลครั้งนี้เป็นแบบสัมภาษณ์และแบบสอบถาม สถิติที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ
ผลการวิจัยพบว่า
1. องค์ประกอบของการจัดการจราจรในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ มี 4 องค์ประกอบ องค์ประกอบทั้งหมดสามารถอธิบายการจัดการจราจร ได้ร้อยละ 75.49 ของข้อมูล ซึ่งองค์ประกอบของการจัดการจราจร มีชื่อและนิยามดังนี้ (1) การควบคุมความปลอดภัยด้านการจราจร (2) การพัฒนาสมรรถนะของเจ้าพนักงานและการทำให้ได้มาถึงวัสดุอุปกรณ์เพื่อสนับสนุนการจราจร (3) การบังคับใช้กฎหมายอย่างเคร่งครัดและสมเหตุสมผล (4) การมีส่วนร่วมในการดำเนินงานที่สำคัญในการสร้างถนนแห่งความปลอดภัย
2. แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการจราจรมี 4 แนวทาง โดยให้นิยามว่า “การปรับเปลี่ยนงานให้เหมาะสม” เพื่อการปรับเปลี่ยนการจัดการจราจรเพื่อการขับขี่ปลอดภัยในเขตพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ ให้สอดคล้องกับปริมาณการจราจรในปัจจุบันและบริบทของพื้นที่
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กลุ่มงานจราจร สถานีตำรวจภูธรเมืองชัยภูมิ. (2563). สถิติอุบัติเหตุ ผู้บาดเจ็บ และผู้เสียชีวิตจากอุบัติจราจรในเขตพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ ปี พ.ศ. 2558- 2562. ชัยภูมิ: สถานีตำรวจภูธร เมืองชัยภูมิ.
ทัตตวีร์ ด่านพิทักษ์ตระกูล. (2559). ผลสัมฤทธิ์ในการจัดการจราจรในอำเภอเมืองเชียงใหม่. การค้นคว้า
แบบอิสระปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธวัชชัย ปัญญาคิด. (2553). การศึกษาการจัดการจราจรระหว่างการก่อสร้าง โดยใช้แบบจำลองระดับจุลภาค: กรณีศึกษาโครงการระบบรถไฟชานเมือง (สายสีแดง). เอกสารการประชุมวิชาการวิศวกรรมโยธา ครั้งที่ 20, โรงแรมเดอะ ชายน์ โฮเทล จังหวัดชลบุรี: 8-10 กรกฎาคม 2553.
นิสิต พันธมิตร จิระ บุรีคา อนุ เนินหาด และ ศักดิภัท เชาวน์ลักษณ์สกุล. (2555). แนวทางการเพิ่ม ประสิทธิภาพการอำนวยความยุติธรรมของสำนักงานตำรวจแห่งชาติให้กับประชาชนในด้าน การจราจร. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยสาสน์.
มูลนิธิเมาไม่ขับ. (2564). สถิติผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจากอุบัติเหตุทางถนนทั่วประเทศ ปี พ.ศ. 2562-2563. ออนไลน์.สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน 2564. แหล่งที่มา: https://www.ddd.or.th/StatisticsOf DeathAndInjuries/ index/2019
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2556). การวิเคราะห์สถิติหลายตัวแปรสำหรับงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สรประเวท กระจ่างคันถมาตร์. (2548). แนวทางการจัดการจราจรและขนส่งเพื่อลดอุบัติภัยทางถนน. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สำนักงานจังหวัดชัยภูมิ. (2564). ข้อมูลด้านการปกครองและเศรษฐกิจจังหวัดชัยภูมิ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน 2564. แหล่งที่มา: http://www.chaiyaphum.go.th/page_about/about2.1.php
Burns, R. (1990). Introduction to Research Methods. Melbourne: Longman Chesire.
Comrey, A. & Lee, H. (1992). A First Course in Factor Analysis. Hillsdale: Erlbaum.