นักพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ : บทบาทที่สำคัญในการพัฒนาองค์การ แห่งการเรียนรู้ยุคใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้และบทบาทที่เปลี่ยนแปลงและท้าทายของนักพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ต่างก็เป็นเรื่องที่มีความสำคัญและเป็นประเด็นที่น่าสนใจในการค้นคว้าเป็นอย่างยิ่ง บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทที่สำคัญของนักพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในการพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้ยุคใหม่ พบว่า นักพัฒนาทรัพยากรมนุษย์มีบทบาทสำคัญ คือ เป็นผู้สร้างความตระหนัก เป็นต้นแบบ เป็นผู้ริเริ่ม เป็นผู้ปลุกเร้าหรือผู้สนับสนุน เป็นแกนนำหลักในการสร้างและพัฒนากลยุทธ์ขององค์การ และเป็นประธานเจ้าหน้าที่ผู้บริหารด้านองค์ความรู้ เพื่อผลักดันให้เกิดความเปลี่ยนแปลง และการสร้างกลยุทธ์เพื่อการพัฒนาไปสู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ขององค์การ โดยนักทรัพยากรมนุษย์ต้องพัฒนาตนเองอยู่เสมอ เพื่อให้สามารถเอาชนะความท้าทายต่าง ๆ ได้ ซึ่งจะทำให้องค์การยอมรับและให้ความสำคัญต่อบทบาทของนักพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์การเพิ่มมากขึ้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
จำเนียร จวงตระกูล. (2563). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ : ทฤษฎีและการปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยุเคชั่น.
เจษฎา นกน้อย และคณะ. (2552). นานาทัศนะการจัดการความรู้และการสร้างองค์กรแห่งการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิทัศน์ ศิริชิรัตน์. (2559). หลักการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สกล บุญสิน. (2560). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. เชียงใหม่ : ศูนย์บริหารงานวิจัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Evans, C. (2008). Managing for Knowledge: HR's Strategic Role. Oxford: Elsevier Inc.
Garvin, D.A. (1998). Building a Learning Organization. Harvard Business Review onKnowledge Management. Boston: Harvard Business School Press.
Marquardt, M.J. (2002). Building the Learning Organization: Mastering the for Corporate Learning. (2nd ed.). Palo Alto, CA: Davies-Black.
Senge, P.M. (1990). The Fifth Discipline: Art and Practice of the Learning Organization. New York: Double Day.
Ulrich, Dave. (2008). Learning and Performance Matter. Singapore: World Scientific.
