การวิเคราะห์สาเหตุและแนวทางในการพัฒนาสมรรถนะด้านการวิจัยในชั้นเรียนของครูปฐมวัย สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดปทุมธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์สาเหตุและจัดลำดับความสำคัญของปัญหาในการพัฒนาสมรรถนะด้านการวิจัยในชั้นเรียนของครูปฐมวัย 2) นำเสนอแนวทางในการพัฒนาสมรรถนะด้านการวิจัยในชั้นเรียนของครูปฐมวัย ผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 10 คน ได้มาโดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แนวคำถามการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยมีดังนี้
1. สาเหตุที่สำคัญของปัญหาในการพัฒนาสมรรถนะด้านการวิจัยในชั้นเรียนของครูปฐมวัย ตามลำดับ ดังนี้ 1) ด้านความรู้ในการวิจัยในชั้นเรียน คือ ความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนเกี่ยวกับการวิเคราะห์ปัญหาวิจัยในชั้นเรียน 2) ด้านทักษะการวิจัยในชั้นเรียน คือ ความเข้าใจที่ไม่ลึกซึ้งเกี่ยวกับระเบียบวิธีวิทยาการวิจัยทางการศึกษา และ 3) ด้านเจตคติต่อการวิจัยในชั้นเรียน คือ ภาระงานครูปฐมวัยมีจำนวนมาก
2. แนวทางในการพัฒนาสมรรถนะด้านการวิจัยในชั้นเรียนของครูปฐมวัย ดังนี้ 1) ด้านความรู้ในการวิจัยในชั้นเรียน มีแนวทางในการพัฒนา 3 แนวทาง คือ (1) การจัดอบรมแบบเน้นการปฏิบัติ (2) การจัดทำคู่มือการวิจัยในชั้นเรียนระดับปฐมวัย และ (3) สถาบันผลิตครูควรเน้นเรื่องการทำวิจัยเพื่อแก้ไขปัญหาในชั้นเรียน 2) ด้านทักษะการวิจัยในชั้นเรียน มีแนวทางในการพัฒนา 3 แนวทาง คือ (1) ควรประเมินความรู้และทักษะของครู (2) การสร้างระบบพี่เลี้ยง และ (3) การจัดอบรมแบบเน้นการปฏิบัติ และ 3) ด้านเจตคติต่อการวิจัยในชั้นเรียน มีแนวทางในการพัฒนา 4 แนวทาง คือ (1) ผู้บริหารการกำหนดบทบาทและมอบหมายงานให้ชัดเจน (2) ควรสร้างระบบการบริหารจัดการองค์กร (3) การจัดหาบุคลากรให้เพียงพอ (4) การสร้างความตระหนักและความเข้าใจในการทำวิจัยในชั้นเรียน (5) ผู้บริหารควรสร้างขวัญและกำลังใจ และ (6) ผู้บริหารควรสร้างความเข้าใจว่างานวิจัยเป็นส่วนหนึ่งของการจัดการเรียนการสอน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กนกจิต สีด้วง. (2558). การส่งเสริมการดำเนินงานวิจัยในชั้นเรียนของโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดนนทบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 3. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการจัดการการศึกษา วิทยาลัยครุศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กรมสงเสริมการปกครองทองถิ่น กระทรวงมหาดไทย. (2562). มาตรฐานการจัดการศึกษาท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: กรมสงเสริมการปกครองทองถิ่น .
ขนิษฐา จิรานันท์. (2552). การศึกษาบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการวิจัยใน
ชั้นเรียนของโรงเรียนคุณภาพมาตรฐานดีเด่น สังกัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐภัสสร ชื่นสุขสมหวัง. (2557). การประเมินความต้องการจำเป็นเพื่อพัฒนาสมรรถนะทางวิชาชีพของครูปฐมวัย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดวงหทัย ธูปบุตร. (2554). การศึกษาสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะครุศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประทินทิพย์ พรไชยยา. (2561). การพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมสมรรถนะการวิจัยในชั้นเรียนของครูในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่ง แปซิฟิค. 4 (1), 25-43.
พิรดา ธุระเจน. (2550). การวิจัยและพัฒนากระบวนการสืบสอบแบบชื่นชมเพื่อส่งเสริมพัฒนาการของความมุ่งมั่นในการทำวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนของครูประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. สาขาวิจัยการศึกษา คณะครุศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภณิดา ชูช่วยสุวรรณ. (2561). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะการทำวิจัยในชั้นเรียนของครูผู้สอนระดับประถมศึกษา : การประเมินความต้องการจำเป็นสมบูรณ์. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาวิธีวิทยาการวิจัยทางการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัย: ศิลปากร.
ยุทธพงษ์ อายุสุข. (2549). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็นเพื่อพัฒนาการทำวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนของครู. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิธีวิทยาการวิจัยการศึกษา ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา คณะครุศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วราลี ถนอมชาติ และนภัส ศรีเจริญประมง. (2561). รายงานการวิจัย เรื่อง การประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนา สมรรถนะทางวิชาชีพของครูปฐมวัยในจังหวัดจันทบุรี. จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร: สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). รายงานการวิจัยเรื่องสภาพปัญหาและแนวทางแก้ปัญหาการจัดการเรียนการสอนที่ส่งผลต่อการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: วีทีซี คอมมิวนิเคชั่น.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2556). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักมาตรฐานวิชาชีพ กลุมมาตรฐานและจรรยาบรรณวิชาชีพ. (2550). คูมือการดำเนนิงานรับรองปริญญาและประกาศนียบัตรทางการศึกษาเพื่อการประกอบวิชาชีพ สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (พิมพครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ สกสค.
สุนันท์ ปัณทุพา. (2540). สภาพแวดล้อมการฝึกอบรมการวิจัย ปัจจัยที่เอื้อต่อการทำวิจัยและคุณลักษณะของนักวิจัยที่ส่งผลต่อผลิตภาพการวิจัยของมหาบัณฑิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยการศึกษา คณะครุศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรนุช ศรีคำ, วิไลวรรณ ศิริเมฆา, สินีนาฏ วัฒนสุข, บรรพต วงศ์ทองเจริญ, คำจันทร์ ร่มเย็น, และสาธิตา จอกโคกกรวด. (2561). การพัฒนาการวิจัยในชั้นเรียนให้บุคลากรทางการศึกษาในการพัฒนานักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 10 (2), 157-169.
Arce, E. M. (2000). Curriculum for Young Children: an introduction. New York: Delmar.
Education and training, European Commission. (2013). Supporting teacher competence development for better learning outcomes. Online. Retrieved Novemver 3, 2022. from :http://ec.europa.eu/dgs/education_culture/repository/education/policy/school/doc/teachercomp_en.pdf
National Association for the Education of Young Children. (2012). Developmentally Appropriate Practice in Early Childhood Programs Serving Children from Birth through Age 8. Online. Retrieved Novemver 3, 2022. from: www.naeyc.org/dap/core
