ปัจจัยที่มีผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของนักธุรกิจเครือข่ายต่อ บริษัทกีฟฟารีนสกายไลน์ยูนิตี้จำกัด (ประเทศไทย)

Main Article Content

ปิยะดา สมมณี
ทองฟู ศิริวงศ์
สมพล ทุ่งหว้า

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยค้ำจุนต่อความผูกพันต่อองค์กรของนักธุรกิจเครือข่ายกีฟฟารีนต่อบริษัทกีฟฟารีน  สกายไลน์ ยูนิตี้ จำกัด 2) เพื่อศึกษาลักษณะงานที่มีผลผูกพันต่ององค์กรของนักธุรกิจเครือข่ายกีฟฟารีน บริษัทกีฟฟารีน สกายไลน์ ยูนิตี้ จำกัด 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความ ผูกพันต่ององค์กรของนักธุรกิจเครือข่ายกีฟฟารีน บริษัทกีฟฟารีน สกายไลน์ ยูนิตี้ จำกัด กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักธุรกิจเครือข่ายกีฟฟารีน สกายไลน์ ยูนิตี้ จำกัด (ประเทศไทย) จำนวน 400 คน จากสูตรของ ทาโร่ ยามาเน่ (Taro Yamane โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบตามความสะดวก (Convenience sampling) โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ


ผลการวิจัยพบว่า ตัวแปรอิสระทั้งหมดสามารถทำนายตัวแปรตามความผูกพันต่อองค์กรของนักธุรกิจเครือข่ายกีฟฟารีน บริษัทกีฟฟารีน สกายไลน์ ยูนิตี้ จำกัด (ประเทศไทย) ได้แก่ ผลตอบแทนโดยรวม ได้ร้อยละ 6.69 และตัวแปรอิสระทั้งหมดสามารถทำนายตัวแปรตามความผูกพันต่อองค์กรของนักธุรกิจเครือข่ายกีฟฟารีน บริษัทกีฟฟารีน สกายไลน์ ยูนิตี้ จำกัด (ประเทศไทย)ต่อการพูดถึงองค์กรในแง่บวก (Say) ได้ร้อยละ 4.95

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สมมณี ป. ., ศิริวงศ์ . ท., & ทุ่งหว้า ส. . (2022). ปัจจัยที่มีผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของนักธุรกิจเครือข่ายต่อ บริษัทกีฟฟารีนสกายไลน์ยูนิตี้จำกัด (ประเทศไทย). Journal of Modern Learning Development, 7(10), 122–136. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/257661
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

วรรณวนัชดวงภมร.(2562). ความผูกพันขององค์กรของบุคลากรใรบริษัทยูนิคเอนจิเนียริ่งแอนด์คอนสตรัคชั่นจำกัด (มหาชน). ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2565. แหล่งที่มา:https://mmm.ru.ac.th/ MMM/IS/vlt14/6114991061.pdf

ธนรัฐนาทอง. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อความผูกพันในองค์กรของพนักงานธนาคารออมสินภาค 5. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2565. แหล่งที่มา: http://www.sure.su.ac.th/xmlui/bitstream/

id/607f373f-6322-4070-8d60-1c882aaa1746/fulltext.pdf?attempt=2

ธิตานันท์พงศ์ละไม. (2560). คุณภาพชีวิตในการทางานกับความผูกพันของพนักงาบริษัทเบรนน์แท็ก (ประเทศไทย). ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2565. แหล่งที่มา :https://archive.cm.mahidol.ac.th/

bitstream/123456789/2139/1/TP%20BM.002%202560.pdf

ปิยเชษฐ์เรืองไพโรจน์. (2548). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความผูกพันในองค์การของอาจารย์ คณะครุศาสตร์

มหาวิทยาลัยราชภัฏในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตสาขาวิชาครุศาสตร์

เทคโนโลยี. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.

Aon Hewitt. (2015). Aon Hewitt’s Model of Employee Engagement. Online. Retrieved October 2020,From https://www.aonhewitt.co.nz/getattachment/77046028-9992-4d77-868a-32fbf622fec6/file.aspx

Tower Perrin. (2003).Working today: Understanding What drives employee engagement. Online. Retrieved October 2020, from http://www.towersperrin.com/tp/%20 getwebcachedoc?webc=hrs/usa/2003/200309/talent_2003.pdf

Gallup, & Harter, J. (2014). The 12 Elements of great managing. Online. Retrieved from

https://news.gallup.com/businessjournal/26281/first-element-great-managing.aspx

Greenberg. (2004). Behavior in Organization. New Jersey: Prentice Hall,Inc.

Hewitt Associates. (2004). Research Brief: employee engagement higher at double digit growth companies, at from www.hewitt.com.

Taro Yamane. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: New York: Harper & Row.