ปัจจัยด้านคุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยด้านคุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร เพื่อศึกษาแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร เพื่อศึกษาปัจจัยด้านคุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร ประชากรที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ ครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ปี 2562 จำนวน 37 แห่ง จำนวนครู 2,164 คน โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร ปีการศึกษา 2564 จำนวน 327 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างเอง ทำการวิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูปทางสถิติและการพรรณนาข้อมูล
ผลการวิจัยพบว่าคุณลักษณะผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับต่ำมาก โดยปัจจัยด้านคุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษาในทุกๆ ด้านมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับต่ำมากซึ่งมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ทุกค่า และเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ตรีพร ชุมศรี. (2548). “การศึกษาแรงจูงใจในการพัฒนาตนเองของพยาบาลในจังหวัดสุราษฎร์ธานี”. ปริญญานิพนธ์การศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตววิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิต.
ธงชัย สันติวงษ์. (2545). การวางแผน. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
ธีระ รุญเจริญ. (2553). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา
(ฉบับปรับปรุง) เพื่อปฏิรูปรอบสองและประเมินภายนอกรอบสาม. กรุงเทพมหานคร: ข้าวฟ่าง.
นรา สมประสงค์. (2554). “แรงจูงใจ” ในประมวลสาระชุดวิชาทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารการศึกษา หน่วยที่ 1-8. (พิมพ์ครั้งที่ 3). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
พรชัย ลิขิตธรรมโรจน์. (2545). พฤติกรรมองค์กร (Organizational Behavior). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
ภัคศจี ปัญญาพืช. (2556). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตววิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สมยศ นาวีการ. (2549). การบริหารแบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพมหานคร: ธรรมศาสตร์.
อนิวัช แก้วจำนงค์. (2550). หลักการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: คณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ:
มหาวิทยาลัยทักษิณ.
Best, W. (1983). Research in Education. New Jersey : Prentice - Hall.
Johnston, R., & Bavin, R. A. (1973). Herzberg and job satisfaction. Personal Practice Bulletin, 29 (2), 102.
Krejcie, R. V. and Morgan, D. W. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities,” Educational and Psychological Measurement. 30 (3), 607 - 610.
Ogomaka, U. J. (1986). The factors which motivate California credentiaied teacher to teach in Los Angeles archdiocesan high schools. Dissertation Abstracts International, 46 (12), 3563-A.
Stogdill Ralph M. (1981). Handbook of Leadership : A Survey of Theory and Research. New York: the Free Press.
