การพัฒนาบุคลากรภายใต้การบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่

Main Article Content

ไพฑูรย์ สนสาย
รัฐภูมิ มีศิริ
โชติ บดีรัฐ

บทคัดย่อ

          การขับเคลื่อนระบบงานของภาครัฐนั้นจำเป็นต้องมีการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของภาครัฐให้มีประสิทธิภาพเพื่อให้สามารถปรับตัวได้อย่างเหมาะสม เพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน นำไปสู่การสร้างความเข้มแข็งและทำให้องค์กรสามารถแข่งขันสู่ระดับโลกได้ ซึ่งทรัพยากรมนุษย์ถือเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าและเป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างความสำเร็จให้กับองค์การ โดยผู้บริหารในหน่วยงานต้องสามารถดึงศักยภาพของทรัพยากรมนุษย์มาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่องค์การ อีกทั้งควรมีการพัฒนาและกระตุ้นบุคลากรให้มีการพัฒนาศักยภาพหรือขีดความสามารถของตนเองอยู่เสมอ ที่ผ่านมาองค์กรส่วนใหญ่ต้องพบปัญหาการบริหารและพัฒนาบุคลากร เช่น บุคลากรมีความรู้ไม่เพียงพอต่อความต้องการในการทำงาน บุคลากรมีทัศนคติที่ไม่ดีต่อองค์กร บุคลากรขาดทักษะและความสามารถในการปฏิบัติงาน ดังนั้นผู้ศึกษาจึงได้ศึกษาเกี่ยวกับการพัฒนาบุคลากรภายใต้การบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่ โดยพบว่า ในการบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่ควรมีการนำเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้ในการทำงานร่วมกับการบริหารจัดการอย่างบูรณาการ พร้อมทั้งมีการพัฒนาบุคลากรภาครัฐผ่านการสร้างทัศคติในการเรียนรู้และพัฒนาตนเอง มีการสร้างระบบนิเวศในการทำงานที่ส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้และพัฒนาอย่างต่อเนื่อง มีการปรับโครงสร้างในการทำงานให้มีความยืดหยุ่นให้ทันต่อสถานการณ์และทันต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมภายนอก รวมถึงนำเทคโนโลยีมาใช้ในกระบวนการเรียนรู้และพัฒนาเพื่อเสริมสร้างศักยภาพ เพิ่มขีดความสามารถในการทำงานและประสิทธิภาพการทำงานของบุคลากรภาครัฐอย่างยั่งยืน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สนสาย ไ. ., มีศิริ . ร. ., & บดีรัฐ โ. . (2022). การพัฒนาบุคลากรภายใต้การบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่ . Journal of Modern Learning Development, 7(11), 538–550. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/257835
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2564). การพัฒนาบุคลากรเพื่อสนับสนุนการขับเคลื่อนประเทศ. สรุปสาระสำคัญในหัวช้อ “แผนพัฒนาบุคลากรตามแนวทางการพัฒนาบุคลากรภาครัฐของสำนักงาน ก.พ.”. กรุงเทพมหานคร.

กมลรัตน์ แสนใจงาม. (2557). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะบุคลากรของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานโยบายสาธารณะ. บัณฑิตวิทยาลัย:มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

ชมภูนุช หุ่นนาค. (2560). การจัดการภาครัฐแนวใหม่: การเปลี่ยนแปลงเพื่อสร้างผลิตภาพสูงสุด. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). 7 (3). 125–139.

ฐิติวัจน์ ทองแก้ว และวิรัญญา สุทธิกุล. (2561). ค่านิยม 4.0: กลไกขับเคลื่อนการบริหารองค์การภาครัฐแนวใหม่กับการก้าวสู่ประเทศไทย 4.0. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์. 13 (2). 41 – 53.

ดวงรัตน์ ธรรมสโรช, กฤษณวัต สมหวัง และ มูฮัมมัดอัยมัน หะยีมะมิง. (2564). การพัฒนาสมรรถนะหลักในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในจังหวัดสระบุรี. วารสารรัชต์ภาคย์. 15 (43). 326 – 338.

ธนาวุฒิ คำศรีสุข และกัมปนาท วงษ์วัฒนพงษ์. (2565). ปัญหาและอุปสรรคในการบริหารงานบุคคลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. Journal of Roi Kaensarn Academi. 7 (1). 369 – 386.

ธัญรดี สาระดวงขวัญ. (2563). การนำแนวคิดการบริหารงานภาครัฐแนวใหม่ไปใช้ในกรมสรรพสามิตกระทรวงการคลัง. การค้นคว้าอิสระ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

บุญเกียรติ การะเวทพันธุ์. (2562). เอกสารประกอบการบรรยายกระบวนวิชาการนำนโยบายไปปฏิบัติและการประเมินผลนโยบาย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง. โครงการรัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต.

พยัต วุฒิรงค์. (2559). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในทศวรรษหน้า. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

รณิภา พงศ์พุทธชาด และเพ็ญศรี ฉิรินัง. (2562). การพัฒนาบุคลากรตามแนวทางการบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่ขององค์การบริหารส่วนตำบลจังหวัดราชบุรี. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ. 7 (3). 53 – 65.

รุ่งรัตนา บุญ–หลง. (2560). แนวทางการพัฒนาบุคลากรสำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรีภายใต้บริบทประเทศไทย 4.0.. วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร หลักสูตรการป้องกันราชอาณาจักร รุ่นที่ ๖๐.

วันเพ็ญ ศรีแก้ว. (2552). การพัฒนาศักยภาพในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตรในจังหวัดเชียงใหม่. การศึกษาค้นคว้าแบบอิสระ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (ส่งเสริมการเกษตร). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วีณา พึงวิวัฒน์นิกุล. (2562). เอกสารประกอบการบรรยายกระบวนวิชาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ร่วมสมัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง. โครงการรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต.

วรรณภร มณีจักร. (2562). ปัญหาและอุปสรรคของระบบสมรรถนะที่นำมาใช้ในการบริหารองค์กร. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะการจัดการและการท่องเที่ยว. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.

สำนักงาน ก.พ. (2563). คู่มือแนวทางการพัฒนาบุคลากรภาครัฐ พ.ศ. ๒๕๖๓ – ๒๕๖๕. นนทบุรี: โรงพิมพ์สำนักงานเลขาธิการ สำนักงาน ก.พ.

สำนักงานจังหวัดเพชรบูรณ์. (2563). แนวทางการพัฒนาบุคลากรภาครัฐจังหวัดเพชรบูรณ์ พ.ศ. 2563 – 2565. กลุ่มงานบริหารทรัพยากรบุคคล สำนักงานจังหวัดเพชรบูรณ์.

อรวรรณ นิลอุบล. (2562). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ภายใต้แนวคิดการบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่ของกรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. การค้นคว้าอิสระ หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

อรวรรณ น้อยวัฒน์. (2556). การจัดการความรู้กับการบริหารราชการแนวใหม่. จุลสารสาขาวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพออนไลน์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

OECD. (1991). Public Management Development. Paris: OECD.

Pollitt, C. (2001). Clarifying Convergence: Striking Similarities and Durable in PublicManagement Reform. Public Management Review. 3 (4), 71-92.