การจัดการเรียนรู้โดยใช้บุคคลต้นแบบเพื่อสร้างแรงบันดาลใจและ ส่งเสริมนิสัยรักการอ่านของนักศึกษาปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง “การจัดการเรียนรู้โดยใช้บุคคลต้นแบบเพื่อสร้างแรงบันดาลใจและส่งเสริมนิสัยรักการอ่านของนักศึกษาปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม” มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อออกแบบกระบวนการจัดการเรียนรู้โดยใช้บุคคลต้นแบบเพื่อสร้างแรงบันดาลใจและส่งเสริมนิสัยรักการอ่าน 2) เพื่อศึกษาแรงบันดาลใจในการอ่านของนักศึกษาหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้บุคคลต้นแบบ 3) เพื่อเปรียบเทียบนิสัยรักการอ่านของนักศึกษาก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้บุคคลต้นแบบ เป็นการวิจัยเชิงทดลองขั้นพื้นฐานแบบ Pre-Experimental research design กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม ที่เรียนวิชา GELT1001 ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร จำนวน 50 คน 1 กลุ่มเรียน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบกลุ่ม ด้วยวิธีการจับสลาก โดยใช้กลุ่มเรียนเป็นหน่วยสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้บุคคลต้นแบบ มีผลค่าระดับความเหมาะสมมากที่สุด 2) แบบวัดแรงบันดาลใจในการอ่าน มีค่าดัชนีความสอดคล้องเท่ากับ 1.00 ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.930 3) แบบวัดนิสัยรักการอ่าน มีค่าดัชนีความสอดคล้องเท่ากับ 1.00 ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.937 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่า t-test one sample group และ t-test dependent
ผลการวิจัย พบว่า 1. การออกแบบกระบวนการจัดการเรียนรู้โดยใช้บุคคลต้นแบบสังเคราะห์มาจากการจัดการเรียนรู้ตามแนวคอนสตรัคติวิสต์ร่วมกับการสอนด้วยการสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้เรียน มี 5 ขั้นตอน ดังนี้ 1) ขั้นทบทวนความรู้เดิม 2) ขั้นสร้างความท้าทายในชั้นเรียน 3) ขั้นได้ความรู้ใหม่ 4) ขั้นการประยุกต์ใช้ความรู้ และ 5) ขั้นกำกับตนเอง 2. แรงบันดาลใจในการอ่านของนักศึกษาหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้บุคคลต้นแบบสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 60 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. นิสัยรักการอ่านของนักศึกษาหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้บุคคลต้นแบบสูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรรณิการ์ หาญพิทักษ์. (2559). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ที่มีต่อมโนทัศน์และความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เรื่องรูปสามเหลี่ยมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนคณิตศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
เจริญขวัญ โรจนพงศ์สถาพร. (2561). การพัฒนาชุดการเรียนตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ร่วมกับการใช้เทคโนโลยีการเรียนรู้แบบเคลื่อนที่ (Mobile Learning) เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง เลขยกกำลัง ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย. รายงานการวิจัย. ธนบุรี. ทุนอุดหนุนการวิจัยประจำปี 2561 สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
ฉวีวรรณ คูหาภินันท์. (2560). การอ่านและส่งเสริมการอ่าน : Reading and Reading Promotion. กรุงเทพมหานคร: โสภณการพิมพ์.
ชนัตถ์ พูนเดช. (2562). การสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนรู้ด้วยกลยุทธ์เพื่อนสอนเพื่อน. วิรัช เลิศไพฑูรย์พันธ์. (บรรณาธิการ). หนังสือประมวลบทความในการประชุมวิชาการ (Proceedings) ครั้งที่ 14 ประจำปี 2562 การสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนรู้ของผู้เรียนเพื่อสังคมที่หลากหลาย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษาร่วมกับสมาคมเครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพอาจารย์และองค์กรระดับอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย.
เทิดศักดิ์ เป็ดทอง. (2561). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลักภาษาไทย เรื่องประโยค ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ด้วยการจัดการเรียนรู้ แบบ RM3S ตามแนวทฤษฎีการสร้างความรู้. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธีระพันธ์ ชนาพรรณ. (2562). การสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนรู้ของผู้เรียนด้วยโครงการฉายหนัง. วิรัช เลิศไพฑูรย์พันธ์. (บรรณาธิการ). หนังสือประมวลบทความในการประชุมวิชาการ (Proceedings) ครั้งที่ 14 ประจำปี 2562 การสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนรู้ของผู้เรียนเพื่อสังคมที่หลากหลาย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษาร่วมกับสมาคมเครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพอาจารย์และองค์กรระดับอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย. 69-76.
ปิยธิดา รอดซุง. (2562). การพัฒนากิจกรรมการส่งเสริมนิสัยรักการอ่านของนักเรียน ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลย์สงคราม.
แพรไหม คำดวง. (2562). การสอนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษตามแนวคิดทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ สำหรับนักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรมมหาวิทยาลัย ศิลปากร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
มคอ. 3 วิชา GELT1001 ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร. (2565) กรุงเทพมหานคร: สำนักวิชาศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
ลินจง จันทรวราทิตย์. (2559). การอ่านเพื่อชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม : ภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
วรชัย วิภูอุปรโคตร และคณะ. (2562). การสร้างแรงบันดาลใจในการจัดการเรียนรู้เชิงสร้างสรรค์และการมีส่วนร่วมคิดของผู้เรียนในระดับบัณฑิตศึกษา. วิรัช เลิศไพฑูรย์พันธ์. (บรรณาธิการ). หนังสือประมวลบทความในการประชุมวิชาการ (Proceedings) ครั้งที่ 14 ประจำปี 2562 การสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนรู้ของผู้เรียนเพื่อสังคมที่หลากหลาย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษาร่วมกับ สมาคมเครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพอาจารย์และองค์กรระดับอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย. 26-36.
วิรัช เลิศไพฑูรย์พันธ์. (บรรณาธิการ). (2562). หนังสือประมวลบทความในการประชุมวิชาการ (Proceedings)
ครั้งที่ 14 ประจำปี 2562 การสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนรู้ของผู้เรียนเพื่อสังคมที่หลากหลาย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษาร่วมกับสมาคมเครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพอาจารย์และองค์กรระดับอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย.
วุฒิพงษ์ คำเนตร. (2552). การจัดกิจกรรมตามแนวคิดการสร้างความรู้นิยมเพื่อส่งเสริมทักษะและนิสัยรักการอ่านของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อนุชา กอนพ่วง. (2562). การเสริมสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนรู้ของนิสิตปริญญาตรีด้วยโครงการ Zero Projects from Passions to Mission. วิรัช เลิศไพฑูรย์พันธ์. (บรรณาธิการ). หนังสือประมวลบทความในการประชุมวิชาการ (Proceedings) ครั้งที่ 14 ประจำปี 2562 การสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนรู้ของผู้เรียนเพื่อสังคมที่หลากหลาย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษาร่วมกับสมาคมเครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพ อาจารย์และองค์กรระดับอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย. 37-49.
อรรถวุฒิ มุขมา. (2562). ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับภาษาไทยสำหรับครู. ใน ภาษาไทยสำหรับครู. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
Bloom, Benjamin S.,et al. (1971). Hand book on Formative and Summative Evaluation of Student Learning. New York : Mc Graw-Hill Book Company.
