รูปแบบการสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานของสำนักปฏิบัติธรรม ในจังหวัดนครราชสีมา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย 3 ข้อ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพการสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานในพระพุทธศาสนา 2) เพื่อศึกษารูปแบบการสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานของสำนักปฏิบัติธรรมในจังหวัดนครราชสีมา 3) เพื่อเสนอรูปแบบการสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานของสำนักปฏิบัติธรรมในจังหวัดนครราชสีมา เป็นการวิจัยแบบผสมวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพ และการวิจัยเชิงปริมาณ โดยออกแบบการวิจัยประกอบด้วย 2 ภาค คือ ภาคเอกสาร และภาคสนาม ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ/กลุ่มตัวอย่าง เป็นพระ และผู้เจริญธรรม รวมจำนวนทั้งหมด 36 รูป/คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จากสำนักปฏิบัติธรรม/วัดในอำเภอเมืองนครราชสีมา จังหวัดนครราชสีมา ทั้ง 2 นิกาย คือ มหานิกาย จำนวน 5 แห่ง และธรรมยุติกนิกาย (ธรรมยุตนิกาย) จำนวน 4 แห่ง รวมจำนวนทั้งหมด 9 แห่ง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเชิงคุณภาพ คือ 1) แบบสัมภาษณ์เชิงลึก 2) แบบสนทนากลุ่ม 3) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณ คือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลการวิจัยเชิงปริมาณ คือ ค่าเฉลี่ย และร้อยละ
ผลการวิจัยปรากฏ ดังนี้
1. สภาพการสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานในพระพุทธศาสนา มี 2 อย่างคือ 1) การสอนสมถกัมมัฏฐาน 2) การสอนวิปัสสนากัมมัฏฐาน โดยมีมรรค 4 ประการ ของพระอานนท์ เป็นเส้นทางเจริญธรรมนำไปสู่ความสำเร็จ โดยบรรลุธรรมเป็นอริยบุคคล คือ ก) สมถปุพพังคมวิปัสสนากัมมัฏฐาน คือการเจริญวิปัสสนาโดยมีสมถะนำหน้า ข) วิปัสสนาปุพพังคมสมถกัมมัฏฐาน คือการเจริญสมถะโดยมีวิปัสสนานำหน้า ค) สมถวิปัสสนายุคนัทธกัมมัฏฐาน คือการเจริญวิปัสสนา กับสมถะ ควบคู่กันไป โดยมีสภาวะเป็นอารมณ์ ง) ธัมมุทธัจจวิคคหิตมานัส คือการเจริญวิปัสสนาอย่างเดียว กรณีที่มีวิปัสสนูกิเลสเกิดขึ้น
2. รูปแบบการสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานของสำนักปฏิบัติธรรมในจังหวัดนครราชสีมา พบว่า 1) สำนักปฏิบัติธรรม/วัดสังกัดมหานิกาย จำนวน 5 แห่ง สอนด้วยรูปแบบการสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานตามแนวสติปัฏฐาน 4: ภาวนาว่าพองหนอ ยุบหนอ เป็นหลัก โดยรวม แปลผลอยู่ในระดับปฏิบัติมาก มีค่าสถิติ 𝒙̅ = 4.16 และร้อยละ 83.30 2) สำนักปฏิบัติธรรม/วัดสังกัดธรรมยุตนิกาย จำนวน 4 แห่ง สอนด้วยรูปแบบการสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานตามแนวสถาบันพลังจิตตานุภาพ: ภาวนาว่า พุทโธ เป็นหลัก โดยรวม แปลผลอยู่ในระดับปฏิบัติมาก มีค่าสถิติ 𝒙̅ = 4.40 และร้อยละ 88.00
3. ผู้วิจัย เสนอรูปแบบการสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานของสำนักปฏิบัติธรรมในจังหวัดนครราชสีมา: รูปแบบการสอนวิปัสสนากัมมัฏฐานตามหลักสติปัฏฐาน 4 หรือ V1 to V5 Model โดยมีกระบวนการสอน 5 ขั้น และอักษรย่อ ดังนี้ 1) ขั้นการรับรู้ค่านิยม หรือ V1 หมายถึง พระอาจารย์สอนให้ผู้เจริญธรรม ตัดปลิโพธิ ถวายตัว ขอกัมมัฏฐาน สมาทานศีล และบรรยายเพื่อให้มีเจตคติที่ดีต่อการเจริญวิปัสสนากัมมัฏฐาน 2) ขั้นตอบสนองค่านิยม หรือ V2 พระอาจารย์ สอนให้ทำกิจหลักของการเจริญวิปัสสนากัมมัฏฐาน 3) ขั้นการเห็นคุณค่าของค่านิยม หรือ V3 สอนให้พิจารณาทฤษฎีแห่งความเปลี่ยนแปลง 4) ขั้นการจัดระบบค่านิยม หรือ V4 พระอาจารย์ สอนให้เจริญธรรมที่มีอุปการคุณต่อการเจริญวิปัสสนากัมมัฏฐาน 5) ขั้นการสร้างลักษณะนิสัยตามค่านิยม หรือ V5 เป็นขั้นประเมินผล สอนให้ผู้เจริญธรรมส่งอารมณ์ พระอาจารย์สอบอารมณ์ ผลานิสงส์ที่ผู้เจริญธรรมจะได้รับคือ ผู้เจริญธรรมสามารถบรรเทากิเลสให้เบาบางลง จนกระทั่ง ละนิวรณ์ 5 ละสังโยชน์ 10 ได้ หรือละสังโยชน์ได้อย่างน้อย 3 ข้อ จะบรรลุธรรมเป็นอริยบุคคลระดับ 1 คือเป็นพระโสดาบัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
จุฑาภัค หริรักษ์ธํารง. (2560). รูปแบบการบรรลุธรรมในพุทธศาสนาเถรวาท. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ชวลิต ชูกำแพง. (2553). การวิจัยหลักสูตรและการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชัยชาญ ศรีหานู. (2559). รายงานวิจัยย่อยที่ ๔ การปฏิบัติ และการสอบอารมณ์กรรมฐาน ตามหลักพระพุทธศาสนาเถรวาทในประเทศลาว. รับทุนอุดหนุนการวิจัยจากมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. นครปฐม : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตบาฬีศึกษาพุทธโฆส.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ สุวีริยาสาส์น.
ประสาท เนืองเฉลิม. (2554). วิจัยการเรียนการสอน. มหาสารคาม: อภิชาติการพิมพ์.
พระกอบชัย เขมจารี (ปราบภัย). (2560). วิธีการสอนวิปัสสนาภาวนา : กรณีศึกษาพระมหาปาน อานนฺโทวัดมหาพุทธวงศาป่าหลวง นครเวียงจันทน์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิปัสสนาภาวนา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูกัลยาณสิทธิวัฒน์. (2556). เอตทัคคะในพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสหธรรมมิก.
พระธรรมมังคลาจารย์ (ทอง สิริมงฺคโล). (2556). หลักปฏิบัติในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). เชียงใหม่: โรงพิมพ์แม็กข์พริ้นติ้ง.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2557). พุทธธรรมฉบับปรับขยาย. (พิมพ์ครั้งที่ 39). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพุทธโฆสเถระ. (2554). คัมภีร์วิสุทธิมรรค. แปล และเรียบเรียงโดย สมเด็จพระพุฒาจารย (อาจ อาสภมหาเถระ). (พิมพครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: บริษัทธนาเพรส จํากัด.
พระสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม). (2532). วิปัสสนากรรมฐาน เปลี่ยนชีวิต. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ธนชัยรุ่งเรืองพัฒนา จำกัด.
พระโสภณมหาเถระ (มหาสีสยาดอ). (2553). วิปัสสนาชุนี หลักการปฏิบัติวิปัสสนา (ฉบับสมบูรณ์). จำรูญ ธรรมดาแปล. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ประยูรสาส์นไทยการพิมพ์.
พระอาจารย์กัญหา สุขกาโม. (2553). สุขกาโมศิโรวาท. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พรีมา พับบลิชชิง จำกัด.
พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน. (2556). ประวัติท่านพระอาจารย์มั่น ภูริฑัตตะเถระ. (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพมหานคร: บริษัทศิลป์สยามบรรจุภัณฑ์และการพิมพ์ จำกัด.
พระอุดมวิชาญาณเถร (โชดก ญาณสิทฺธิ ป.ท. 9). (2505). วิปัสสนากรรมฐาน เล่ม 4. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์อาศรมอักษร.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ยุวดี พนาวรรต. (2559). การเสริมสร้างสุขภาพจิตผู้สูงวัยไทยด้วยวิปัสสนากรรมฐาน. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธจิตวิทยา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิชชุดา ฐิติโชติรัตนา. (2559). การพัฒนารูปแบบการปรึกษาแนวพุทธจิตวิทยาบูรณาการของพระสงฆ์ที่มีบทบาทให้การปรึกษา. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธจิตวิทยา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
โสวิทย์ บำรุงภักดิ์. (2563). ระเบียบวิธีวิจัยทางพระพุทธศาสนาและวิจัยชั้นสูง. ขอนแก่น: เอ็มมี่ ก้อปปี้ เซนเตอร์.
Primprao Disayavanish. (1994). The effect of Buddhist insight meditation on stress and anxiety. Ph.D. Dissertation : Illinois State University.
Sekaran, U. & Bougie, R. (2013). Research Methods for Business. (6th ed). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
T.W. Rhys Davids and William Stede. (1997). Pali-English Dictionary. India: Motilal Banarsidass Publishers Private Limited.