การประเมินโครงการอบรมเชิงปฏิบัติการผ้าพิมพ์สีธรรมชาติ โดยใช้การประเมินแบบอิงผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย

บทคัดย่อ

          การประเมินโครงการในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินโครงการอบรมเชิงปฏิบัติการผ้าพิมพ์ สีธรรมชาติ โดยใช้การประเมินแบบอิงผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ซึ่งประกอบด้วย 5 ขั้นตอน ได้แก่ 1) กำหนดและคัดเลือกผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย 2) ติดต่อพูดคุยกับกลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย 3) เก็บรวบรวมข้อมูลและประเมิน 4) ให้ข้อเสนอแนะในการจัดทำรายงานและการใช้ประโยชน์ 5) รายงานผล แหล่งข้อมูลคือ ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ประกอบด้วย รองอธิการบดี ผู้อำนวยการ หัวหน้างาน บุคลากรกองส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมและผู้เข้ารับการอบรม จำนวน 40 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ ประเด็นสนทนากลุ่มและแบบสอบถามมาตรประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน สำหรับข้อมูลเชิงคุณภาพ ใช้การวิเคราะห์เนื้อหาและนำเสนอแบบสรุปความ ผลการประเมินนำเสนอตามวัตถุประสงค์การประเมินที่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียได้ร่วมกัน กำหนดขึ้น จำนวน 4 ประเด็น ดังนี้
1) กระบวนการวางแผนและเตรียมการจัดอบรม พบว่า บุคลากรมีส่วนร่วมในการวางแผนการจัดอบรมผ่านการประชุมปรึกษาหารือ ซึ่งเป็นวัฒนธรรมองค์กรหรือ “การลงแขก” ในการทำงาน ในขณะเดียวกัน พบว่า บุคลากรบางคนต้องการได้รับการสนับสนุนงบประมาณเพื่อให้เกิดความเพียงพอต่อการจัดอบรมให้มีประสิทธิภาพ 2) ความพึงพอใจต่อกระบวนการจัดอบรม พบว่า ผู้เข้าอบรมมีความพึงพอใจต่อเนื้อหาและวิทยากรในระดับมากที่สุด แต่อย่างไรก็ตาม พบว่า สถานที่ในการฝึกอบรมไม่เอื้ออำนวยต่อการฝึกปฏิบัติของผู้เข้าอบรม 3) ผลที่เกิดขึ้นกับผู้เข้าอบรม พบว่า ส่วนใหญ่ไม่ได้นำความรู้จากการการอบรมไปสร้างอาชีพหรือเพิ่มเติมรายได้ เนื่องจากขาดแคลนวัสดุและอุปกรณ์ มีส่วนน้อยที่สามารถผลิตและแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์เพื่อจำหน่าย รวมทั้งสามารถถ่ายทอดความรู้ในรูปแบบของการเป็นวิทยากรและการสอนสมาชิกในกลุ่ม 4) ผลที่เกิดขึ้นกับองค์กร พบว่า ผู้เข้าอบรมส่วนใหญ่ไม่รับรู้ถึงบทบาทการทำงานของกองส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม แต่จะรับรู้หลังจากผ่านการเข้าอบรมไปแล้ว ทั้งนี้ พบเครือข่ายความสัมพันธ์ระหว่างผู้เข้าอบรมและคณะทำงานผ่านกรุ๊ปไลน์ขนาดเล็ก