พฤติกรรมและปัจจัยส่วนประสมการตลาดในการตัดสินใจขายยางก้อนถ้วยของ กลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกยางพารา และหัวหน้ากลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกยางพารา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการขายยางก้อนถ้วย และ 2) เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนประสมการตลาดในการตัดสินใจขายยางก้อนถ้วยของกลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกยางพารา และหัวหน้ากลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกยางพารา ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างเป็นเกษตรกรผู้ปลูกยางพารา และหัวหน้ากลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกยางพารา จำนวน 400 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบตามสะดวก เครื่องมือที่ใช้รวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามมีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ 0.98 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว
ผลการวิจัยพบว่า
1. พฤติกรรมการขายยางก้อนถ้วยของกลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกยางพารา และหัวหน้ากลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกยางพารา ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ขายผลผลิตยางพาราประเภทยางก้อนถ้วย ปริมาณที่ขายยางก้อนถ้วยในแต่ละครั้งอยู่ที่ 601-800 กิโลกรัม ความถี่ในการขายยางก้อนถ้วยต่อเดือนอยู่ที่ ขาย 2 ครั้งต่อเดือน
2. ปัจจัยส่วนประสมการตลาดในการตัดสินใจขายยางก้อนถ้วยของกลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกยางพารา และหัวหน้ากลุ่มเกษตรกรผู้ปลูกยางพารา พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามให้ความสำคัญในระดับมากในด้านช่องทาง
3. การจัดจำหน่าย ด้านลักษณะทางกายภาพ ด้านกระบวนการให้บริการ ด้านราคา ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านประสิทธิภาพและคุณภาพการให้บริการ ด้านพนักงาน และด้านการส่งเสริมการตลาด ในการศึกษาเกี่ยวกับเพศแตกต่างกันมีระดับความคิดเห็นต่อปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการในการตัดสินใจขายยางก้อนถ้วย แตกต่างกัน ส่วนอายุ ระดับการศึกษา และรายได้ต่อปีจากการขายยางก้อนถ้วย แตกต่างกันมีระดับความคิดเห็นต่อปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการในการตัดสินใจขายยางก้อนถ้วย ไม่แตกต่างกัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงพาณิชย์. (2564). ส่งออกยางพาราทำนิวไฮ NER รับทรัพย์ยอดขายเด้ง. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 4 มีนาคม 2565, จาก https://thunhoon.com/article/251032
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2557). การวิเคราะห์สถิติ. พิมพ์ครั้งที่ 16. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กิริยา สังข์ทองวิเศษ. (2559). ยางพารา: สรีรวิทยาและปัจจัยการผลิต. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จุมพฏ สุขเกื้อ และพัชรินทร์ ศรีวารินทร์. (2558). ปัจจัยทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้บริการตลาดกลางยางพาราของเกษตรกรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพมหานคร:
การยางแห่งประเทศไทย.
ชวิศ เอี่ยมจิตติรักษ์. (2559). พฤติกรรมและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการที่มีผลต่อการตัดสินใจขายผลผลิตยางพาราของเกษตรกรชาวสวนยางพาราในอำเภอกระนวน จังหวัดขอนแก่น. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ชัยวัฒน์ เสาวเจริญสุข. (2564). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2564-2566: อุตสาหกรรมยางพารา
แปรรูป. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 4 มีนาคม 2565. แหล่งที่มา: https://www.krungsri.com/th /research/industry/industry-outlook/agriculture/rubber/IO/io-rubber-21
ธ.ณัฐรุ่งเรืองยางพารา. (2565). ข้อมูลธุรกิจ. กาฬสินธุ์: ธ.ณัฐรุ่งเรืองยางพารา.
นาตยา จีนจรรยา. (2562). การวิเคราะห์กลยุทธ์การรับซื้อยางพาราของธุรกิจรวบรวมยางพาราในอําเภอบ้านไร่ จังหวัดอุทัยธานี. การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พุทธิเนตร ชูประเสริฐ. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกซื้อน้ำยางสด ยางแผ่นและเศษยาง ของผู้รับซื้อวัตถุดิบยางพารา อำเภอท่าฉาง จังหวัดสุราษฎ์ธานี. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2564). ผลผลิตทางการเกษตร
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 2 กรกฎาคม 2565. แหล่งที่มา: http://mis-app.oae.go.th/area/ภูมิภาคทางการ/ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
Cochran, W.G. (1977). Sampling Techniques. (3rd ed). New York: John Wiley & Sons
Kotler, P., & Keller, K.L. (2016). Marketing Management. (15th ed). Edinburgh: Pearson Education.
Sekaran, U. & Bougie, R. (2016). Research Methods for Business. (7th ed). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
Tulika, S. (2017). Strategic Marketing Management and Tactics in the Service Industry. Hershey: IGI Global.
