การวางแผนการตลาดของธุรกิจเสื้อผ้าแบรนด์ BOTH ผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการซื้อเสื้อผ้า และปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการในการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้าผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์ 2) เพื่อการวางแผนการตลาดของธุรกิจเสื้อผ้าแบรนด์ BOTH ผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้บริโภคที่ซื้อเสื้อผ้าผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์ จำนวน 400 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบตามสะดวก เครื่องมือที่ใช้รวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามที่มีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ 0.97 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ร่วมกับการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมทั่วไป แรงกดดัน 5 ประการ จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และภาวะคุกคาม เพื่อวางแผนการตลาด
ผลการวิจัยพบว่า
1. ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ใช้สื่อสังคมออนไลน์เฟซบุ๊ก และไลน์ เสื้อผ้าที่เคยซื้อผ่านทางแพลตฟอร์มออนไลน์เป็นเสื้อยืด กางเกง และชุดนอน โดยซื้อจากผ่านช้อปปี้ และลาซาด้า ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการในการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้าผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์อยู่ในระดับสำคัญปานกลาง 1 ปัจจัย ระดับสำคัญมาก 25 ปัจจัย และระดับสำคัญมากที่สุด 14 ปัจจัย ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษาที่สำเร็จ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือน แตกต่างกันให้ความสำคัญต่อปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการในการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้าผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์ในภาพรวมแตกต่างกัน ผู้ประกอบการร้านเสื้อผ้าออนไลน์สามารถนำข้อมูลไปใช้ประโยชน์ในการดำเนินธุรกิจได้
2. การวางแผนการตลาดของธุรกิจเสื้อผ้าแบรนด์ BOTH ผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์ จำนวน 4 โครงการ ได้แก่ โครงการที่ 1 สร้างการรับรู้ตราสินค้า โครงการที่ 2 การประชาสัมพันธ์เพื่อสร้างการรับรู้และจดจำตราสินค้า โครงการที่ 3 บริการดี ส่งไว ถึงเร็ว ทันใจ และโครงการที่ 4 แชร์และรีวิวรับส่วนลด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2557). การวิเคราะห์สถิติ. (พิมพ์ครั้งที่ 16). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จินตนา บุญบงการ. (2557). สภาพแวดล้อมทางธุรกิจ. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนวรรณ สันติเมทนีดล. (2562). กลยุทธ์ในการจัดการการตลาดร้านเสื้อผ้าลลินผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ธัญญาลักษณ์ ภู่ทอง. (2564). การศึกษาปัจจัยอิทธิพลทางสังคมและปัจจัยส่วนผสมทางการตลาดในมุมมองของลูกค้าที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อแบรนด์ใหม่ในสินค้าเสื้อผ้าแฟชั่นผ่านเครือข่ายออนไลน์ กรณีศึกษาแบรนด์ธัญญาทอง. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ธีรกิติ นวรัตน ณ อยุธยา. (2563). การตลาดบริการ: แนวคิดและกลยุทธ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีรพันธ์ จรดล. (2561). แผนการตลาดเพื่อเพิ่มยอดขายเสื้อผ้ากีฬาร้านดีดี เจริญชัย อำเภอเมือง จังหวัดกาฬสินธุ์. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปรีชญา ชินชัย. (2563). แนวทางการเพิ่มยอดขายสำหรับธุรกิจเสื้อผ้าแฟชั่น ผ่านทางสื่อออนไลน์ กรณีศึกษา: ร้าน Inside_officials. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พรภัส ขำคมเขตร์. (2560). พฤติกรรมและความพึงพอใจในการซื้อเสื้อผ้าสตรีผ่านสื่อเฟซบุ๊กของประชากรในเขตอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ: มหาวิทยาลัยขอนแก่น
เพ็ญพิชชา ไกรวุฒิสม และวิศิษฐ ฤทธิบุญไชย. (2561). ปัจจัยที่มีผลตอพฤติกรรมการซื้อเสื้อผาออนไลนของนักศึกษาหญิงไทยและเวียดนาม. วารสารนวัตกรรมและการจัดการ, 3, 63-73.
ลักษณารีย์ ยิ่งเกรียงไกร. (2557). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าแฟชั่นผ่านทางอินเทอร์เน็ตของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 4 (1), 1-12.
สุจิตรา กาบไก่แก้ว. (2561). แนวทางการสร้างแรงจูงใจในการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้ามือสองออนไลน์ กรณีศึกษาร้าน Jittra Klosets ในเขตจังหวัดขอนแก่น. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาบริหารธุรกิจ.มหาบัณฑิต วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อมรรัตน์ ทันมา และขวัญฤทัย บุญยะเสนา. (2558). อิทธิพลของการสื่อสารการตลาดต่อการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้าสำเร็จรูปของสุภาพสตรี ผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์ : กรณีศึกษากรุงเทพมหานคร. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม, 5 (1), 76-90.
Cochran, W.G. (1977). Sampling Techniques. 3rd ed. New York: John Wiley & Sons. อ้างถึงในกัลยา วานิชย์บัญชา. (2559). สถิติสำหรับการบริหารและวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 16. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Sekaran, U. & Bougie, R. (2016). Research Methods for Business. (7th ed). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
Calicchio, S. (2020). Swot analysis in 4 steps: How to use the SWOT matrix to make a difference in career and business. New York: Createspace Independent Publishing.
Perera, R. (2020). Five Understanding Porter’s Five Forces Analysis. Senanayake: Nerdynaut.