การพัฒนามนุษย์ตามหลักกุศลกรรมบถ 10 ในพระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

          หลักกุศลกรรมบถ 10 ประการถือได้ว่า เป็นหลักธรรมสำคัญในการพัฒนามนุษย์ของพระพุทธศาสนาอีกหลักธรรมหนึ่งที่สามารถพัฒนามนุษย์ได้ครบทั้งกาย วาจา และใจ เพราะว่าการพัฒนามนุษย์ในทางพระพุทธศาสนานั้น มุ่งเน้นไปในการพัฒนาที่มองคนในฐานะที่เป็นมนุษย์ ความหมายคือ มนุษย์นั้นมีความเป็นมนุษย์ของเอาเอง ชีวิตมนุษย์นั้นมีจุดหมายของชีวิต คือ ความสุข ความอิสรภาพ ความดีงามของชีวิต ซึ่งเป็นเรื่องเฉพาะตัวบุคคล อีกทั้งเป็นการพัฒนาที่มุ่งเน้นในส่วนของจิตใจหรือพฤติกรรมเป็นหลักใหญ่ สาหรับหลักธรรมที่ใช้ในการพัฒนาก็มีหลายอย่างด้วยกัน แต่ในที่นี้ได้เลือกศึกษาเฉพาะหลักกุศลกรรมบถ 10 ประการ ซึ่งเป็นหลักธรรมที่พระพุทธเจ้าได้ใช้ในการพัฒนามนุษย์ด้านพื้นฐานในสมัยพุทธกาล ดังนั้นได้ศึกษาการพัฒนามนุษย์ตามหลักกุศลกรรมบถ 10  ในการสร้างสรรค์รูปแบบสังคมที่ดีอันมีจุดหมายเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีเกื้อกูลให้มนุษย์ได้พัฒนาศักยภาพของตนเพื่อให้เข้าถึงชีวิตที่ดีงาม ยิ่งสังคมเจริญพัฒนาขึ้นเท่าใดก็จะเป็นสภาพแวดล้อมที่ดีที่ทาให้มนุษย์พัฒนาตนเองได้ง่ายขึ้นเท่านั้น “เราสร้างสังคมที่ดีที่สุดเพื่อช่วยเป็นสภาพแวดล้อมที่เกื้อกูลให้ชีวิตมนุษย์ได้พัฒนาอย่างดีที่สุดการพัฒนามนุษย์ในที่นี้ ไม่ใช่เน้นด้านการพัฒนาความสามารถหรือความรู้ในวิชาการต่าง ๆ แต่หมายถึงพัฒนาคุณสมบัติที่อยู่ภายในตัวบุคคล เช่นศีลธรรมหรือพัฒนาจิตใจนั้นเอง การพัฒนามนุษย์ เป็นการพัฒนาขั้นพื้นฐานต่อเนื่องเป็นการพัฒนาระยะยาว มองคนในฐานะเป็นมนุษย์ต้องให้ความสำคัญว่า การจะพัฒนามนุษย์ให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์และการพัฒนาตนเพื่อการบรรลุเป้าหมายสูงสุดของชีวิตหลักพุทธธรรม