ภาวะผู้นำที่แท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษาในโครงการกองทุนการศึกษา ภาคเหนือ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
สภาพการโลกวูก้าเวิร์ล (VUCA World) ส่งผลเสียกับการดำเนินงานขององค์กรอย่างยิ่ง ดังนั้นแนวคิดองค์กรคุณธรรมจึงสำคัญมากขึ้นจนองค์กรทางการศึกษากำหนดจรรยาบรรณวิชาชีพสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาขึ้นมาโดยเฉพาะภาวะผู้นำที่แท้จริงที่ให้ผลลัพธ์เชิงองค์กรมากกว่า และจำเป็นสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาในโครงการกองทุนการศึกษาในการขับเคลื่อนเป้าหมายการจัดการศึกษาทางคุณธรรม จริยธรรมด้วย การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพภาวะผู้นำที่แท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษาในโครงการกองทุนการศึกษา ภาคเหนือ 2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำที่แท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษาในโครงการกองทุนการศึกษา ภาคเหนือ ซึ่งเป็นการวิจัยแบบผสมผสาน เก็บรวบรวมข้อมูลจากประชากรเป็นผู้บริหารสถานศึกษาในโครงการ กองทุนการศึกษา ภาคเหนือ จำนวน 191 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ 1) แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ 2) ประเด็นการสนทนากลุ่ม และ 3) แบบสอบถามเพื่อยืนยันความเหมาะสม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า สภาพภาวะผู้นำที่แท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษาในโครงการกองทุนการศึกษา ภาคเหนือ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก และแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำที่แท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษาในโครงการกองทุนการศึกษา ภาคเหนือ ประกอบด้วย ด้านความตระหนักในตนจำนวน 5 แนวทาง ด้านความโปร่งใส เชิงสัมพันธ์ จำนวน 6 แนวทาง ด้านการประมวลผลที่สมดุล จำนวน 5 แนวทาง และด้านมุมมองเชิงจริยธรรมภายในตน จำนวน 5 แนวทาง
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เกรียงไกร ผาดไธสง. (2562). แนวทางการส่งเสริมการบริหารโรงเรียนคุณธรรม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
เกรียงศักดิ์ วงค์รักไทย. (2564). การจัดสรรงบประมาณ ปีงบประมาณ พ.ศ.2566. รายงานการประชุมผู้บริหารโรงเรียนในโครงการกองทุนการศึกษา ภาคเหนือ ครั้งที่ 1 / 2564. วันที่ 25 พฤศจิกายน 2564. ห้องประชุมโรงเรียนบ้านแซววิทยาคม. เชียงราย: โรงเรียนบ้านแซววิทยาคม.
กฤติมา มะโนพรม. (2562). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำที่แท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน.วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยพะเยา.
ขวัญฤดี อาภานันท์. (2559). ภาวะผู้นำที่แท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
ชัยทวี เสนะวงศ์. (2558). ภาวะผู้นำที่แท้จริง. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2565. แหล่งที่มาhttp//www.ftpi.or.th/2015/3369.
ธีรภัทร กุโลภาส. (2556). อิทธิพลของภาวะผู้นำที่แท้จริงที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน โดยมีการ มองโลก เชิงบวกทางวิชาการและความยึดมั่นผูกพันของครูเป็นตัวแปรส่งผ่าน และขนาดโรงเรียนเป็นตัวแปรปรับ : การวิจัยแบบผสมวิธี. ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิธีวิทยาการวิจัยการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์หาวิทยาลัย.
ประเสริฐศักดิ์ เหินไธสง. (2559). การพัฒนาระบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมในการจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้สำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริการและพัฒนาการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พรพิพัฒน์ ตั้งจิตรวัฒนากุล. (2559). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำแบบให้บริการของผู้บริหาร สถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
มูลนิธิยุวพัฒน์. (2564). ช่วยกันสร้างคนดีให้บ้านเมือง หลักการและกระบวนการพัฒนาโรงเรียน คุณธรรม “4+6โมเดล” ทำอย่างไรให้ประสบความสำเร็จ. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พลับลิสซิ่ง.
วันทิพย์ สามหาดไทย. (2560). ภาวะผู้นำที่แท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษากับบรรยากาศองค์กรของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 11 ในจังหวัดสุราษฏร์ธานี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร มหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฏร์ธานี.
ศูนย์โรงเรียนคุณธรรม มูลนิธิยุวสถิรคุณ. (2558). คู่มือปฏิบัติโรงเรียนคุณธรรม. กรุงเทพมหานคร: สหมิตร พริ้นติ้ง แอนด์พลับลิสซิ่ง.
สำนักงานบริหารมัธยมศึกษาตอนปลาย. (2559). เกณฑ์รางวัลคุณภาพแห่ง สํานักงานคณะกรรมการการศึกษา ขั้นพื้นฐาน OBECQA ปี 2559-2560. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จํากัด.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2556). ข้อบังคับคุรุสภาว่าด้วยจรรยาบรรณของวิชาชีพ พ.ศ. 2556. ราชกิจจานุเบกษา. 130 (ตอนพิเศษที่ 130 ง), 72-74.
สุธาสินี แสงมุกดา. (2554). การพัฒนาเครื่องมือวัดภาวะผู้นําที่แท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สันติ บูรณะชาติ. (2558). การบริหารสถานศึกษาด้วยภาวะผู้นำที่แท้จริง. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา. 26 (3), 1-13.
Adams, H. and Dickey, F.G. (1953). Basic principles of supervision. New Delhi: Eurosia Publishing House.
Borgersen, H. C., Hystad, S. W., Larsson, G., & Eid, J. (2014). Authentic leadership and safety climate among seafarers. Journal of Leadership & Organizational Studies. 21 (4), 394-402.
Cottrill, K., Denise, L. P., and Hoffman, C. C. (2014). How authentic leadership and Inclusion benefit organizations. Equality, Diversity and Inclusion: An International Journal, 33 (3), 275-292.
Hoy, W. K. and Miskel, C.G. (2001). Educational Administration: Theory, Research, and Practice. 〖(6〗^th ed.). Singapore: McGlaw-Hill.
Men, L. R., & Stacks, D. (2014). The effects of authentic leadership on strategic internal communication and employee-organization relationships. Journal of Public Relations Research. 26 (4), 301-324.
Sergiovanni, T. J. (1990). Adding value to leadership gets extraordinary result. Educational Leadership. 47 (8), 23-27.
Toor, S. U. R., and Ofori, G. (2009). Authenticity and its influence on psychological well- Being and contingent self-esteem of leaders in Singapore construction sector. Construction Management and Economics. 27 (3), 299-313.
Topping, K. J. and Ehly, S. W. (2001). Peer Assisted Learning: A frame work for Consulation. Journal of Education & psychological Consulation. 12, 113-132.
Wang, C., and Bird, J. J. (2011). Multi-level modeling of principal authenticity and teachers’ trust and engagement. Academy of Educational Leadership Journal. 15 (4), 125-158.
