ปัจจัยแรงจูงใจที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดมหาสารคาม

บทคัดย่อ

           การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาระดับปัจจัยแรงจูงใจ (2) เพื่อศึกษาระดับการปฏิบัติงานของบุคลากร (3) เพื่อศึกษาปัจจัยแรงจูงใจที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติงานของบุคลากร และ (4) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะต่อปัจจัยแรงจูงใจที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดมหาสารคาม ซึ่งเป็นหน่วยงานการปกครองท้องถิ่นที่ประกอบด้วยบุคลากรจำนวน 284 คน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรผู้ปฏิบัติงานในองค์การบริหารส่วน จังหวัดมหาสารคาม จำนวน 167 คน โดยใช้สูตรการคำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่าง ของ ทาโร ยามาเน ใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ และแบบอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถามปลายปิดแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 60 ข้อ มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ .92  และแบบสอบถามปลายเปิด สถิติการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และสถิติถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง โดยกำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
           (1) ระดับปัจจัยแรงจูงใจ โดยรวมอยู่ในระดับมาก (2) ระดับการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดมหาสารคาม พบว่าโดยรวมอยู่ในระดับมาก (3) ปัจจัยแรงจูงใจที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานพบว่ามี 6 ปัจจัย ได้แก่ ปัจจัยแรงจูงใจ 6 ปัจจัย โดยเรียงลำดับการนำเข้าสมการ ดังต่อไปนี้ ปัจจัยด้านความสำเร็จในการทำงาน ปัจจัยด้านความก้าวหน้า ปัจจัยด้านความรับผิดชอบ ปัจจัยด้านค่าตอบแทน ปัจจัยด้านความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล และปัจจัยด้านสภาพการทำงานมีอิทธิพลต่อการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดมหาสารคาม โดยรวมได้ร้อยละ 68.20  มีค่า R² = .682 และมีค่า F = 181.231
มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ( ) สามารถเขียนในรูปสมการ คะแนนมาตรฐานได้  ดังนี้  Z_r = .487Z₁ +.477Z₅ +.472Z₄ +.458Z₁₁ +.443Z₈+.337Z₉  และ (4) ข้อเสนอแนะต่อปัจจัยแรงจูงใจที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดมหาสารคามเรียงลำดับตามความถี่ 3 ลำดับแรก ได้แก่ หน่วยงานควรจัดงบประมาณทุกปีในการอบรมทักษะการทำงาน ควรจัดสวัสดิการให้พนักงานจ้างใกล้เคียงกับข้าราชการ และผู้บังคับบัญชาควรชมเชยเป็นหนังสือถ้างานยากปฏิบัติได้สำเร็จ