การพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน กรณีศึกษาตำบลบ้านแยง อำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก

บทคัดย่อ

          การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของประชาชนต่อการพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน 3) ศึกษาข้อเสนอแนะและแนวทางการพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ โดยการมีส่วนร่วมของชุมชน ดำเนินการตามระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป จำนวน 385 คน เครื่องมือ คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า t-test และ F-test
         ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับการพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ โดยการมีส่วนร่วมของชุมชน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) การเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อการมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่ายในการดำเนินงานกองทุนหลักประกันสุขภาพระดับท้องถิ่นโดยพิจารณาจากปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า ภาคีเครือข่ายที่มีปัจจัยส่วนบุคคลแตกต่างกันมีความคิดเห็นไม่แตกต่างกันต่อการมีส่วนร่วมของ ภาคีเครือข่ายในการดำเนินงานกองทุนหลักประกันสุขภาพระดับท้องถิ่น และ 3) ข้อเสนอแนะในการส่งเสริมและพัฒนาการมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่ายในการดำเนินงานกองทุนหลักประกันสุขภาพระดับท้องถิ่น คือ ภาคีเครือข่ายควรกำหนดนโยบายและยุทธศาสตร์เพื่อสนับสนุนการดำเนินงานกองทุนหลักประกันสุขภาพระดับท้องถิ่นสำหรับนโยบายที่เน้นการมีส่วนร่วมใน จังหวัด อำเภอ ตำบล เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรม เช่น การมอบหมายงานและแผนงาน/กิจกรรมให้คณะกรรมการควบคุม ติดตาม ตรวจสอบผลงาน และให้ภาคีเครือข่ายมีส่วนร่วมในการทำงานอย่างทั่วถึง