ปัจจัยที่มีผลต่อความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมตามมาตรการควบคุมและป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนในเขตจังหวัดแพร่

Main Article Content

วัชรพล อรุณรัตน์
ธนัสถา โรจนตระกูล
ภาสกร ดอกจันทร์

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาพฤติกรรมตามมาตรการควบคุมและป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนในเขตจังหวัดแพร่ 2. ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมตามมาตรการควบคุมและป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนในเขตจังหวัดแพร่ และ 3. แนวทางในการปรับปรุงพฤติกรรมตามมาตรการควบคุมและป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ และวิจัยเชิงคุณภาพ กำหนดกลุ่มตัวอย่างด้วยตารางสำเร็จรูปทาโร่ยามาเน่ จากประชาชนจังหวัดแพร่ จำนวน 400 คน การรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test และ F-test
          ผลการวิจัยพบว่า 1. พฤติกรรมตามมาตรการควบคุมและป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนในเขตจังหวัดแพร่ อยู่ในระดับปานกลาง และพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการป้องกันตนเองของประชาชน มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด รองลงมา คือ ด้านการดำเนินการในกรณีมีเหตุจำเป็นเร่งด่วน และด้านการป้องกันสำหรับสถานที่ทำงานหรือสถานประกอบการ 2. ปัจจัยที่มีผลต่อความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมตามมาตรการควบคุมและป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ได้แก่ ด้านอาชีพ รายได้ ระดับการศึกษา และสถานภาพสมรส ส่วนด้านเพศ และอายุ ไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3. การปรับปรุงพฤติกรรมตามมาตรการควบคุมและป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019   ควรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการรักษาระยะห่าง การสวมหน้ากากอนามัย การล้างมือ และการตรวจหาเชื้อโรคไวรัสเมื่อไปพื้นที่เสี่ยง รวมทั้งการประชาสัมพันธ์ให้ความรู้อย่างต่อเนื่อง และตระหนักถึงสาเหตุ ความรุนแรง และวิธีการป้องกันเชื้อโรค

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
อรุณรัตน์ ว. ., โรจนตระกูล ธ. ., & ดอกจันทร์ ภ. . (2024). ปัจจัยที่มีผลต่อความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมตามมาตรการควบคุมและป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนในเขตจังหวัดแพร่. Journal of Modern Learning Development, 9(1), 90–105. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/263347
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมควบคุมโรค. (2564). แนวทางปฏิบัติเพื่อการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) หรือโควิด 19 สำหรับประชาชนทั่วไปและกลุ่มเสี่ยง. นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข.

เขมณัฏฐ์ จิรเศรษฐภรณ์. (2565, มีนาคม). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการปฏิบัติตามมาตรการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชน ชุมชนซอยสุเหร่า เขตราชเทวีกรุงเทพมหานคร. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 9 (3), 368-383.

คำสั่งศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด - 19) เรื่อง แนวปฏิบัติตามข้อกำหนดออกตามความในมาตรา 9 แห่งพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. 2548. (1 พฤษภาคม 2563). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 137 ตอนพิเศษ 102 ง, หน้า 1.

จุฑาวรรณ ใจแสน. (2563). พฤติกรรมการป้องกันโรค COVID-19 ของพนักงานสถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์สาธารณสุข กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต (สาขาวิชาการเงินและการธนาคาร). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ธีระพล เจริญสุข. (2564). การพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรกรมสรรพสามิตในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต (สาขาวิชาบริหารธุรกิจ). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

แพรพรรณ ภูริบัญชา, เชิดพงษ์ มงคลสินธุ์ และ ปวีณา จังภูเขียว. (2564). การพัฒนารูปแบบการเฝ้าระวัง ป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในพื้นที่เฉพาะ (Bubble and Seal) ของสถานประกอบการ จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิชาการสาธารณสุข. 31 (1), 48-62.

ภาณุ อดกลั้น. (2564). ความรู้ ทัศนคติและพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 อุดรธานี. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลอุดรธานี. 30 (1), 98-109.

สุนันทา คันธานนท์ และคณะ. (2564). การปรับตัวของชุมชนวิถีใหม่ในสถานการณ์การระบาดของโรคโควิด 19 ในจังหวัดกระบี่. การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต ครั้งที่ 13: เรื่อง การบูรณาการสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น, ภูเก็ต, ประเทศไทย.

สำนักงานฝ่ายทะเบียนราษฎร. (2564). จำนวนประชากรในจังหวัดแพร่ตามทะเบียนราษฎร พ.ศ.2564. แพร่.

Taro Yamane. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd Ed). Harper and Row Publications.