สภาพปัญหาในเชิงภัยทางสังคมและความรุนแรงต่อผู้สูงอายุในเขต องค์การบริหารส่วนตำบลโพนสา อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาในเชิงภัยทางสังคมและความรุนแรงต่อผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลโพนสา อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย 2) เพื่อศึกษาทัศนคติของผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง บุคคลในครอบครัว ชุมชน สังคมและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อแก้ไขปัญหาในเชิงภัยทางสังคมและความรุนแรงต่อผู้สูงอายุ ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลโพนสา อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างได้แก่ กลุ่มข้าราชการ กลุ่มผู้นำชุมชน กลุ่มผู้สูงอายุ และคนในครอบครัวผู้สูงอายุ จำนวน 20 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ใช้แบบสัมภาษณ์ในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เชิงการตีความ
ผลการวิจัย พบว่า
1. สภาพปัญหาในเชิงภัยทางสังคมและความรุนแรงต่อผู้สูงอายุ พบว่า 1) ความรุนแรงทางด้านร่างกาย ไม่มีการทำร้ายร่างกาย ไม่มีการล่วงละเมิดทางเพศหรือการบังคับใช้แรงงานผู้สูงอายุ 2) ความรุนแรงทางด้านจิตใจ ผู้สูงอายุมีความรู้สึกว่า ตนไม่มีคุณค่าต่อครอบครัว และ 3) ความรุนแรงทางสังคม/ภัยทางสังคม ไม่มีกรณีที่ผู้สูงอายุถูกหลอกลวงเพื่อเอาทรัพย์สิน
2. ทัศนคติของผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ให้สาเหตุที่ก่อให้เกิดความรุนแรงและภัยทางสังคมต่อผู้สูงอายุว่า มาจากโครงสร้างทางสังคม โครงสร้างทางเศรษฐกิจ และ โครงสร้างทางวัฒนธรรม
3. ปัญหาและอุปสรรคในการแก้ไขปัญหาภัยทางสังคมและความรุนแรงต่อผู้สูงอายุ คือ ข้อจำกัดของงบประมาณ และการปกปิดหรือให้ข้อมูลแก่เจ้าหน้าที่
4. แนวทางในการแก้ไขปัญหาภัยทางสังคมและความรุนแรงต่อผู้สูงอายุ ควรแก้ไขปัญหาการดำเนินงานเกี่ยวกับการแก้ไขปัญหาความรุนแรงและควรมีแก้ไขสถานการณ์เกี่ยวกับการกระทำความรุนแรงหรือภัยทางสังคมที่มีต่อผู้สูงอายุ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2554). เปลี่ยนผ่านสู่วัยทอง. กรุงเทพมหานคร: บี บุ๊คส์.
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2548). มาตรฐานการสงเคราะห์ผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น.
จิราพร เกศพิชญวัฒนา และ สุวิณี วิวัฒน์วานิช. (2552). ความรุนแรงต่อผู้สูงอายุไทย: การทบทวนองค์ความรู้และสถานการณ์ในปัจจุบัน. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย.
เพ็ญจันทร์ ประดับมุข-เชอร์เรอร์. (2557). โครงข่ายการคุ้มครองทางสังคม : การสร้างภูมิคุ้มกันภัยทางสังคมให้แก่ผู้สูงอายุ. รายงานการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหิดล.
วรรณลักษณ์ เมียนเกิด. (2548). ค่านิยมและความคาดหวังของผู้สูงอายุและพหุวัย. วารสารพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ. 6, 21-32.
ศรีทับทิม รัตนโกศล. (2557). สัมพันธภาพที่ดีในครอบครัว. รวมบทความวิทยุเกี่ยวกับการจัดสวัสดิการครอบครัวและเด็กและอื่นๆ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อวันที่ 25 มกราคม 2564. แหล่งที่มา: https//www.thaitgri.orgp=39327.
อัจฉราพร สี่หิรัญวงค์. (2544). การทารุณกรรมผู้สูงอายุสตรีในสังคมไทย. วารสารพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ. 2, 3-11.
องค์การบริหารส่วนตำบลโพนสา. (2564). ทะเบียนผู้รับเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ. หนองคาย: องค์การบริหารส่วนตำบลโพนสา.
Galtung, J. (1990). Cultural Violence Johan Galtung College of Social Sciences,University of Hawaii, manoa. Jornal of Peach Research. 27 (3), 291-305.
World Health Organization. (2 0 0 2). World report on violence and health. Geneva: World Health Organization.