การปกป้องคุ้มครองและการจัดการมรดกทางสถาปัตยกรรม ที่อยู่อาศัยแบบดั้งเดิมของจีน

Main Article Content

ซู ซุนฮุย
พิชัย สดภิบาล

บทคัดย่อ

          บทความนี้ได้ทำการวิจัยทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการปกป้องคุ้มครองและการจัดการมรดกทางสถาปัตยกรรม ที่อยู่อาศัยแบบดั้งเดิมของจีน ในแง่ของมรดกทางสถาปัตยกรรม ประวัติสถาปัตยกรรม วัตถุประสงค์และความสำคัญ การกำหนดกลยุทธ์การจัดการ และระบบการจัดการ   การศึกษานี้เป็นการศึกษาแบบผสมวิธี ประกอบด้วยการวิเคราะห์มรดกทางสถาปัตยกรรมในเชิงคณภาพและเชิงปริมาณ การประเมินมรดก การวิเคราะห์คุณค่าของตัวชี้วัด และการกำหนดเป้าหมายเชิงกลยุทธ์   ซึ่งผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการวิจัยเกี่ยวกับกลยุทธ์การปกป้องคุ้มครองและการจัดการมรดกทางสถาปัตยกรรมแบบดั้งเดิมมีความสำคัญทั้งในทางปฏิบัติและทางทฤษฎี

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ซุนฮุย ซ. ., & สดภิบาล พ. . . (2023). การปกป้องคุ้มครองและการจัดการมรดกทางสถาปัตยกรรม ที่อยู่อาศัยแบบดั้งเดิมของจีน. Journal of Modern Learning Development, 8(9), 328–340. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/263879
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ดารัตน์ จันทสาร. (2558). การพัฒนาสื่อแอนิเมชัน เรื่อง การจัดการไฟล์อย่างมีระบบ (วิทยาการคำนวณ) สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2.

ทิพย์สุดา หมีทอง และ ทับทิมทอง กอบัวแก้ว. (2565). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง วิทยาการคำนวณโดยการ จัดการเรียนรู้ตามแนวคิดทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

อภิชา แดงจำรูญ. (2563). ทักษะชีวิต หนังสือชุดครูผู้สร้างแรงบันดาลใจ. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จริน ศิริ. (2549). การพัฒนาศักยภาพชุมชนด้านการท่องเที่ยวโดยใช้วัฒนธรรมชุมชนเป็นฐานในการพัฒนา : กรณีชุมชนเมืองกื้ด อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวางแผนพัฒนาชนบท. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยแม่โจ้,

จุมพล พูลภัทรชีวิน และคณะ. (2549). การวิจัยและพัฒนากระบวนการสร้างความดีมีคุณธรรม. ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรมสำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ (องค์การมหาชน).

นิสา พิมพิเศษ, (2554). แนวทางการจัดการโบราณสถานในจังหวัดอุตรดิตถ์. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎี

บัณฑิตสาขาวิชาการจัดการทรัพยากรวัฒนธรรม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

Chen, S. (2016). Practical teaching of music appreciation class in secondary vocational schools. New Campus, (2), 1.

Feng, J. (2011). The skills of changing the timbre and the playing styles of different works.

Musical Exploration, (04), 112-114.

Hu, Y. (2018). On the role and significance of music theory in piano learning. Changjiang

Cluster, (5), 1.

Jin, Y. (2011). On the chord playing technique in piano teaching. Drama House, (06), 76.

Liu, H. (2012). Investigation and research on the current situation of piano education in China.

Literary and artistic Life. Theory of Literature and Art, (8), 118-118.

Sun, Y. (2015). Talk about piano education outside the school by group teaching mode. After-

school education in China, (12), 1.

Wang, H. (2007). Analysis of the technical elements of chord playing in piano teaching. Art

Education, (12), 80-81.

Wu, W. (2015). How to improve children's interest in piano learning. Music Time and Space,

(19), 187.

Zhang, Y. (2009). On the selection and use of teaching materials in piano teaching. Popular Literature, (11), 166.

Zhou, X. (2013). On the playing method in piano playing. Literary life, (1), 2.