การพัฒนาชุดการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานแบบมีส่วนร่วม เรื่อง พลเมืองดีในระบอบประชาธิปไตย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ของโรงเรียนในจังหวัดระนอง

Main Article Content

พิติยันต์ รักษ์พงศ์
วิรัตน์ ธรรมาภรณ์
รพีพรรณ อักษราวดีวัฒน์

บทคัดย่อ

           การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาชุดการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานแบบมีส่วนร่วม  เรื่อง  พลเมืองดีในระบอบประชาธิปไตย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่  3  ของโรงเรียนในจังหวัดระนอง  ให้มีคุณภาพ  ดังนี้  1)  ประสิทธิภาพของกระบวนการและประสิทธิภาพของผลลัพธ์ตามเกณฑ์ไม่น้อยกว่าร้อยละ  80  2)  ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน  3)  ความพึงพอใจต่อวิชาสังคมศึกษาอยู่ในระดับพอใจขึ้นไป  4)  ดัชนีประสิทธิผล (Efficiency Index  :  E.I.)  ไม่ต่ำกว่า  .50  กลุ่มตัวอย่าง  คือ  นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่  3/3  ภาคเรียนที่  1/2565  โรงเรียนกะเปอร์วิทยา  จังหวัดระนอง  จำนวน  30  คน  โดยการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง  โดยมีห้องเรียนเป็นหน่วยในการเลือก  เครื่องมือที่ใช้  1)  ชุดการจัดการเรียนรู้  3 แผน  มีความเหมาะสม  โดยผ่านการพิจารณาของผู้เชี่ยวชาญ  2)  แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน  ชนิดเลือกคำตอบ  จำนวน  30  ข้อ  ผ่านการพิจารณาโดยผู้เชี่ยวชาญ  ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ  0.72  3)  แบบสังเกตพฤติกรรมการทำงานกลุ่ม  ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่า  เท่ากับ  0.71  และ  4)  แบบวัดความพึงพอใจวิชาสังคมศึกษา  ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่า  เท่ากับ  0.72  สถิติที่ใช้  ได้แก่  ค่าเฉลี่ย  ค่าร้อยละ  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  ค่าประสิทธิภาพของกระบวนการและค่าประสิทธิภาพของผลลัพธ์  และการทดสอบค่าที  ผลการวิจัยพบว่า  1) ชุดการจัดการเรียนรู้  มีประสิทธิภาพของกระบวนการ  เท่ากับ  81.06  และประสิทธิภาพผลลัพธ์  เท่ากับ  80.11  ซึ่งผ่านเกณฑ์ที่ตั้งไว้  2)  นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูง
กว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ  .001  3)  ดัชนีประสิทธิผล  เท่ากับ  0.60428  หรือคิดเป็นร้อยละ  60.42  ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์  4)  นักเรียนมีความพึงพอใจต่อวิชาสังคมศึกษาอยู่ในระดับพอใจ  (  =  4.45)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รักษ์พงศ์ พ. ., ธรรมาภรณ์ . ว. ., & อักษราวดีวัฒน์ ร. (2024). การพัฒนาชุดการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานแบบมีส่วนร่วม เรื่อง พลเมืองดีในระบอบประชาธิปไตย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ของโรงเรียนในจังหวัดระนอง. Journal of Modern Learning Development, 9(1), 19–36. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/264282
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา เกียรติประวัติ. (2524). นวัตกรรมทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตรมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

คณะอนุกรรมการนโยบายปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สองด้านพัฒนาการศึกษาเพื่อสร้างความเป็นพลเมืองดี. (2554). ยุทธศาสตร์พัฒนาการศึกษาเพื่อสร้างความเป็นพลเมือง พ.ศ. 2553- 2561. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

ทิศนา แขมมณี. (2551). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธีรชัย ปูรณโชติ. (2532). การสร้างผลงานวิชาการการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

ธีรภัทร์ นิตยกุลเศรษฐ์. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐาน เรื่อง ประเด็นสำคัญทางประวัติศาสตร์ไทย กลุ่มสาระสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาชาวิชาสังคมศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

นัจญ์มีย์ สะอะ. (2551). ผลของการเรียนแบบใช้ปัญหาเป็นฐานต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ลักษณะการเรียนรู้ด้วยตนเองและความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

นิพนธ์ ศุขปรีดี. (2519). นวัตกรรมและเทคโนโลยีการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). ชลบุรี : ภาควิชาเทคโนโลยีทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวโรฒบางแสน.

ปราโมทย์ รังศรี. (2560). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.

ปิยะราช วรสวัสดิ์. (2562). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง วิเคราะห์ ประเด็นสำคัญในประวัติศาสตร์ไทย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.

พัชรีสกุล รัตนศักดิ์. (2554). ความพึงพอใจของผู้ซื้อสินค้าในตลาดสดพระราม 5 จังหวัดนนทบุรี. วิทยาลัยราชพฤกษ์ นนทบุรี.

รุสดา จะปะเกีย. (2558). ผลของการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาชีววิทยาและความพึงพอใจในการจัดการเรียนรู้ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ฤดีรัตน์ แป้งหอม. (2558). การสร้างชุดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง ปรากฏการณ์ทางภูมิศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. ปีที่ 18 (4), 278-293.

วราภรณ์ ไทยมิตร. (2560). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิทยาศาสตรศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561-2580. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักมาตรฐานการศึกษาและพัฒนาการเรียนรู้. (2550). การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน. กรุงเทพมหานคร : สำนักมาตรฐานฯ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). แนวทางการจัดการเรียนรู้จากแหล่งเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานฯ.

สุคนธ์ สินธพานนท์. (2553). นวัตกรรมการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาคุณภาพของเยาวชน. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้น ส่วนจำกัด 9119 เทคนิคพริ้นติ้ง.

เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2541). ปัญหาและแนวโน้มเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารการศึกษา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

อุบลรัตน์ เพ็งสถิตย์. (2544). จิตวิทยาเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.