ความร่วมมือเชิงนโยบายตามทัศนคติของภาคประชาชนต่อการบริหารจัดการพื้นที่ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันประชาชนในตำบลเกาะยอได้เข้ามามีบทบาทด้านความร่วมมือมากขึ้นในการส่งเสริมการท่องเที่ยว และมีความสำคัญในการขับเคลื่อนการพัฒนาพื้นที่ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา โดยการวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับความร่วมมือเชิงนโยบายตามทัศนคติของภาคประชาชนเกี่ยวกับการบริหารจัดการพื้นที่ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา 2) เพื่อศึกษาระดับการบริหารจัดการพื้นที่ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา และ 3) เพื่อวิเคราะห์ความร่วมมือเชิงนโยบายตามทัศนคติของภาคประชาชนต่อการบริหารจัดการพื้นที่ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา เป็นการศึกษาวิจัยเชิงปริมาณ ซึ่งกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ประชาชนตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา จำนวน 368 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม และสถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ การวิเคราะห์การถดถอยอย่างง่าย ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับความร่วมมือเชิงนโยบายตามทัศนคติของภาคประชาชนตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา อยู่ในระดับมาก 2) ระดับการบริหารจัดการพื้นที่ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังวัดสงขลา พบว่า อยู่ในระดับมาก 3) ผลการวิเคราะห์ความร่วมมือเชิงนโยบายตามทัศนคติของภาคประชาชนต่อการบริหารจัดการพื้นที่ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา พบว่า ความร่วมมือเชิงนโยบายตามทัศนคติของภาคประชาชนมีผลต่อการบริหารจัดการพื้นที่ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 มีข้อเสนอแนะว่าองค์การบริหารส่วนตำบลเกาะยอ ควรต่อยอดการผลักดันความร่วมมือของประชาชนในพื้นที่ให้มีเพิ่มขึ้นในแง่ของบทบาทการกำหนดนโยบายส่งเสริมการท่องเที่ยวร่วมกันเพื่อการบริหารจัดการพื้นที่ตำบลเกาะยอ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ธีระพงษ์ แก้วหาวงษ์. (2543). กระบวนการสร้างความเข้มแข็งให้กับชุมชน ชุมชน และภาคประชาสังคม. (พิมพ์ครั้งที่ 6). ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา.
พิฑูรย์ ทองฉิม. (2558). การจัดการความร่วมมือด้านการท่องเที่ยวโดยชุมชนเกาะลันตา จังหวัดกระบี่. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการการท่องเที่ยว. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัย สงขลานครินทร์.
ภานุวัฒน์ แก้วแหยม.(2563). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทำแผนพัฒนาท้องถิ่น : กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยหิน อำเภอชัยบาดาล จังหวัดลพบุรี. การค้นคว้าอิสระ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2565. แหล่งที่มา: http://www3.ru.ac.th/mpa-abstract/files/2563_1614231662_621483 0033.pdf
ยุทธศาสตร์ หน่อแก้ว.(2563).รัฐธรรมนูญฉบับประชาชนกับการผลักดันแนวทางประชานิยมภายใต้การสนับสนุนรัฐบาลของชนชั้นรากหญ้าในสังคมไทย. วารสารนิติ รัฐกิจ และสังคมศาสตร์. 4 (1), 57-92.
รัฐ กันภัย.(2558).การมีส่วนร่วมของประชาชนในแผนพัฒนาท้องถิ่นด้านการท่องเที่ยวของเทศบาลเมืองชะอำ อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี. Veridian E-Journal, Silpakorn University. 8 (1), 465-482.
วรชัย วิภูอุปรโคตร. (2564). การจัดการศึกษาเชิงพื้นที่ในการบริหารแบบมีส่วนร่วมของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารปัญญาภิวัฒน์. 13 (3), 320-332.
วิชาญ ฤทธิธรรม. (2564). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารงานของเทศบาลนครสกลนคร. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 8 (5), 27-40.
วิไล บุญบรรจง. (2543). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวบริเวณชายฝั่งทะเลเมืองระยอง อำเภอเมือง จังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการมนุษย์กับสิ่งแวดล้อม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุรินธร ชาญสมร.(2559). ความร่วมมือในแบบเครือข่ายกับโครงสร้างชุมชนแห่งการอยู่ร่วมกันและเข้าถึงได้ในอาเซียน กรณีศึกษาชุมชนต้นแบบเกาะเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. การค้นคว้าอิสระตามหลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการเมืองการปกครอง. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะยอ.(2565). ข้อมูลพื้นฐานตำบลเกาะยอ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2565. แหล่งที่มา: http://www.kohyor.go.th/strategy/?cid=11
Best W. John.(1997). Research in Education. Boston MA. : Allyn and Bacon.
Taro Yamane. (1973 ). Statistics : An Introductory Analysis. 3rd ed. Harper and Row Publications : New York.