การประยุกต์ใช้ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพร่วมกับการนิเทศการศึกษา ด้วยกระบวนการ Action Learning เพื่อส่งเสริมสมรรถนะ ผู้นำทางการศึกษาและสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครู ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาปัญหาและความต้องการการพัฒนาสมรรถนะผู้นำทางการศึกษาของครู รวมทั้ง (2) ถอดบทเรียนการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูในสังกัดสำนักเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต 1 โดยใช้การประยุกต์ใช้ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพร่วมกับการนิเทศการศึกษาด้วยกระบวนการเรียนรู้จากการปฏิบัติ โดยการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) บนฐานปรากฎการณ์วิทยา (Phenomenology) ผู้วิจัยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกและต่อเนื่องกับผู้ให้ข้อมูลหลักที่มีประสบการณ์ตรง คือ ครูผู้สอนในกลุ่มสาระวิชาต่าง ๆ ในโรงเรียน ผ่าน 4 ขั้นตอน คือ 1) ทบทวนเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง 2) เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการประยุกต์ใช้ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (PLC) ร่วมกับการนิเทศการศึกษาด้วยกระบวนการเรียนรู้จากการปฏิบัติ 3) วิเคราะห์เนื้อหาและตรวจสอบความสมบูรณ์โดยใช้เทคนิคการตรวจสอบแบบสามเส้า (Triangulation) และ 4) นำเสนอบทสรุปที่ได้จากการวิจัยโดยจัดกลุ่มประเด็นหลักเสนอรายงานแบบพรรณนาเชิงวิเคราะห์ (Analytical Description)
ผลการศึกษาพบว่า ความต้องการในการพัฒนาสมรรถนะผู้นำทางการศึกษาของคุณครู คือ 1) การสร้างแรงบันดาลใจ ความร่วมแรงร่วมใจ เพื่อบรรลุเป้าหมายอย่างมีพลัง 2) การสื่อสารและประสานความร่วมมือ และ 3) ความสามารถในการทำงานภายใต้สภาวะการเปลี่ยนแปลงและความกดดัน การเข้าใจยอมรับ การรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่าง ส่วนการถอดบทเรียนการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูเสนอแนวทางให้เน้นการจัดการเรียนรู้ และสร้างกระบวนการเรียนรู้โดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ คำนึงถึงความแตกต่างระหว่างบุคคลและวัย รวมทั้ง การจัดการเรียนรู้ที่คำนึงถึงการจัดเนื้อหาที่เน้นการถ่ายทอดลงสู่ผู้เรียนด้วยวิธีการที่หลากหลายให้เหมาะสมและเกิดประโยชน์สูงสุดกับผู้เรียน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการอิสระเพื่อการปฏิรูปการศึกษา. (2562). แผนการปฏิรูปประเทศ ด้านการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
ธีรพันธ์ เชิญรัมย์. (2563). องค์การแห่งการเรียนรู้ : การเรียนรู้จากการปฏิบัติ. วารสารวิจัยวิชาการ. 3 (1), 185 – 196.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ปวินญาพัฒน์ วรพันธ์. (2565). การประยุกต์ใช้ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพครู เพื่อการพัฒนาการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูสังคมศึกษาระดับประถมศึกษา สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสระแก้ว. วารสารคุรุพิบูล. 9 (2), 213-228.
ปิยณัฐ กุสุมาลย์. (2560). แนวทางการพัฒนาครูโดยใช้แนวคิดชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในการจัดการเรียนรู้ สำหรับสถานศึกษา. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
มณฑลสร ไกรกิติกูล. (2560). การพัฒนาภาวะผู้นำด้วยการเรียนรู้จากการปฏิบัติ. วารสารนักบริหาร. 37 (1), 45-53.
มารุต พัฒผล. (2557). การจัดการเรียนรู้ที่เสริมสร้างการรู้คิดและความสุขในการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
มาลินี บุณยรัตพันธุ์. (2559). การนิเทศการศึกษากับการพัฒนาวิชาชีพ. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 12 (2), 39 – 53.
วาสนา ปุริโส, สวัสดิ์ โพธิวัฒน์, ศิกานต์ เพียรธัญญกรณ์ และสุรัตน์ ดวงชาทม. (2559). การพัฒนาภาวะผู้นำครูในโรงเรียนน้ำตกห้วยสวนพลู: การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม, วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบัับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 10 (4), 119-125.
วิจารณ์ พานิช. (2556). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ บริษัท ตถาตา พับลิเคชั่น.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). แนวทางการจัดการเรียนรู้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2556). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สุทธิศักดิ์ อ่อนตะวัน. (2563). สมรรถนะของผู้บริหารกับความสุขของครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
FUTURISTNIDA (2563). 3 ทักษะผู้นำที่ต้องปรับในยุค VUCA World. ออนไลน์. ค้นหาเมื่อ 21 สิงหาคม 2566. แหล่งที่มา: https://futurist.nida.ac.th/3-
Glatthorn, A. A. (1990). Cooperative Professional Development: Facilitating the Growth of the Special Education Teacher and the Classroom Teacher. Remedial and Special Education. 11(3), 29–34.
Kutsyuruba, B. (2003). Instructional supervision: Perceptions of Canadian and Ukrainian beginning high-school teachers (Master’s thesis). Saskatoon: University of Saskatchewan.
Marquardt Michael J. (2002). Building the Learning Organization: Mastering the 5 Elements for Corporate Learning. Palo Alto: Davies-Black.
Marquardt, Michael J. (1999). Action Learning In Action. California: Davies-Black Publishers.
Marsick, V.J. (1990). Action learning and reflection in the workplace. In J. Mezirow et al., Fostering critical reflection in adulthood, San Francisco: Jossey-Bass. 23-46
Mcgill, Ian; & Brockbank, Anne. (2004). The Action Learning Handbook. London: Routledge.
Mustafa Özgenel, and Şebnem Yazıcı (2021). Learning Agility of School Administrators: An Empirical Investigation. International Journal of Progressive Education. 17 (1), 247-261.
O’Neil, Judith Ann. (1999). The role of advisor in action learning. Education Doctoral Dissertation Columbia University Teachers College.
Sergiovanni, T. J., & Starratt, R. J. (2007). Supervision: A redefinition. New York, NY McGraw-Hill.
