แนวทางการสร้างมูลค่าเพิ่มให้ผลิตภัณฑ์สินค้าชุมชนท้องถิ่นไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อนำเสนอแนวทางการสร้างมูลค่าเพิ่มให้ผลิตภัณฑ์สินค้าชุมชนท้องถิ่นไทย ภายใต้วิธีการที่จะทำให้ผลิตภัณฑ์สินค้าชุมชนท้องถิ่นสามารถสร้างมูลค่าให้เกิดรายได้กลับมายังผู้ผลิตสินค้าชุมชนท้องถิ่นได้มากขึ้น ซึ่งพบว่าสิ่งสำคัญคือ ผู้ผลิตสินค้าชุมชนท้องถิ่นจะต้องพิจารณาปัจจัยของการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผลิตภัณฑ์สินค้าชุมชนท้องถิ่นโดยคำนึงถึง การพิจารณาวัตถุดิบ, การพิจารณารูปแบบ และบรรจุภัณฑ์, การพิจารณาถึงคุณค่าในตัวผลิตภัณฑ์, การพิจารณาถึงภาพลักษณ์ นอกจากนั้นบทความนี้ยังกล่าวถึง การเชื่อมโยงสู่แนวทางการสร้างมูลค่าเพิ่มให้ผลิตภัณฑ์สินค้าชุมชนท้องถิ่นไทยว่าจะต้องพิจารณาร่วมกับความเป็นนวัตกรรม เพราะมีผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อ หรือไม่ซื้อในผลิตภัณฑ์สินค้าชุมชนท้องถิ่นของผู้บริโภค ดังนั้นผู้ผลิตสินค้าชุมชนท้องถิ่นต้องสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์สินค้าชุมชนท้องถิ่นที่ตอบโจทย์ความเป็นนวัตกรรมร่วมด้วย โดยพิจารณาถึง ความใหม่, ความพึงพอใจจากลูกค้า, รายได้ที่พอเพียง, ความรับผิดชอบต่อสังคม เป็นเกณฑ์การสร้างหรือปรับใช้นวัตกรรมให้เป็นส่วนหนึ่งของแนวทางการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผลิตภัณฑ์สินค้าชุมชนท้องถิ่น ตามภาพการเชื่อมโยงในบทความนี้
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ก้องพิทย์ ภูมิธรรมรัตน์, นุกูล สาระวงศ์, วันทนี สว่างอารมณ์ และ อัครวัฒน์ ดวงนิล. (2559). รายงานวิจัยปัญหาการจัดการด้านการส่งออกของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมกุ้งแช่แข็งในเขตจังหวัดสมุทรสาคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฎบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
ชัยณรงค์ ศรีรักษ์. (2565). แนวทางการจัดการคุณค่ามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมเชิงสร้างสรรค์เพื่อสร้างความยั่งยืน พื้นที่ชุมชนลุ่มแม่น้ำสุพรรณบุรี ประเทศไทย. วารสารกระแสวัฒนธรรม. 23 (44), 3-18.
ธงพล พรหมสาขา ณ สกลนคร และอุทิศ สังขรัตน์. (2557). แนวทางการพัฒนาการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนในเขตลุ่มทะเลสาบสงขลา. Journal of Humanities and Social Sciences. 10 (1), 97–122.
นิศารัตน์ โชติเชย และ กิตติชัย เจริญชัย. (2562). รายงานวิจัยรูปแบบการจัดการนวัตกรรมผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรอินทรีย์ เพื่อยกระดับคุณภาพการผลิต และการเพิ่มช่องทางการตลาดสินค้าเกษตรอินทรีย์และผลิตภัณฑ์แปรรูปทางการเกษตรอินทรีย์ของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มเกษตรกรผู้เพาะเห็ดในจังหวัดมหาสารคาม. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.
พฤฒิยาพร มณีรัตน์ และ เกิดศิริ เจริญวิศาล. (2565). โมเดลห่วงโซ่คุณค่าในการสร้างมูลค่าวัตถุดิบท้องถิ่นสู่กิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงอาหารในจังหวัดภูเก็ต. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 5 (3), 813-825.
รักเกียรติ หงษ์ทอง, พิมลพรรณ สิงห์ทอง, ธนพงษ์ อุดมทรัพย์ และ ทิฆัมพร ขิยะพัฒน์. (2564). รูปแบบการจัดการธุรกิจอาหารทะเลแปรรูปพื้นบ้านและประสิทธิผลการดำเนินงานของผู้ประกอบการในอำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์ (มสป.), 25 (1), 182-196.
วรางคณา เทพนิมิตร, กุลธิรา แซ่โซว, นพดล ชูเศษ, ถิระวุฒิจารุพันธ และ ธนัชพร สมเคหา. (2563). การสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับวัสดุเหลือใช้.สู่ผลิตภัณฑ์กระเป๋าไวนิล. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่11. (น. 816-825). สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
วัชรา ทองหยอด. (2550). รายงานการวิจัยการพัฒนาผลิตภัณฑ์งานจักสาน ตำบลป่าบง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ศศิพร ต่ายคำ และ นรินทร์ สังข์รักษา. (2558). การพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์สร้างสรรค์เพื่อเพิ่มมูลค่าของวิสาหกิจชุมชนจังหวัดราชบุรี. 8 (1), 606-632.
สัญญาศรณ์ สวัสดิ์ไธสง, ละมัย ร่มเย็น, ภาวรินทร์ สวัสดิ์ไธสง, พัทธนันท์ ชมภูนุช และ ลัดดาวัลย์ ร่มเย็น. (2562). สภาพปัญหาความต้องการคุณภาพชีวิต และรูปแบบการพัฒนาประสิทธิภาพการผลิตและการสร้างมูลค่าสินค้าเกษตรของวิสาหกิจชุมชน. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา. 8 (2), 230-240.
สมเกียรติ สุทธินรากร. (2560). รายงานการวิจัยการพัฒนาโมเดลนวัตกรรมการบริหารจัดการที่ส่งผลต่อการสร้างสรรค์มูลค่าของผลิตภัณฑ์วิสาหกิจชุมชน. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร
สวรรยา ธรรมอภิพล, นรินทร์ สังข์รักษา และ เกรียงศักดิ์ ธรรมอภิพล. (2564). ปัญหาและผลกระทบในการเข้าถึงการใช้ประโยชน์ทรัพยากรชุมชน ตําบลบางตะบูนออก อําเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี. วารสารสถาบันพระปกเกล้า. 19 (2), 44-65.
อิสรี แพทย์เจริญ, อริย์ธัช อักษรทับ และ ชาญวิทย์ จาตุประยูร. (2565). ปัจจัยความสำเร็จของการบริหารจัดการวิสาหกิจชุมชนแปรรูปลำไยเนื้อสีทอง ตำบลบ้านธิ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน.วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ. 32 (2), 82-98.
