ภาวะผู้นำการปรับเปลี่ยนของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคนิวนอร์มัล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้เป็นการศึกษาภาวะผู้นำการปรับเปลี่ยนของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคนิวนอร์มัลซึ่งเป็นพื้นฐานของผู้บริหารสถานศึกษาที่ต้องใช้กระบวนการในการใช้อิทธิพลและอำนาจหน้าที่ ตลอดจนความรู้ ความสามารถและเทคนิควิธีการต่าง ๆ ของผู้นำในการสร้างศรัทธาและโน้มน้าวให้ใต้บังคับบัญชาปฏิบัติงานด้วยความเต็มใจให้บรรลุผลสำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนดไว้ขององค์กรหรือของผู้นำได้อย่างไม่มีเงื่อนไข ตามเนื้อหาและรายละเอียดดังนี้ 1) ความหมายของภาวะผู้นำการปรับเปลี่ยน 2) องค์ประกอบภาวะผู้นำการปรับเปลี่ยน 3) รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำการปรับเปลี่ยน 4) ยุคนิวนอร์มัล 5) แนวคิดและทฤษฎีการบริหารการศึกษา
สถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (Covid-19) ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของโลก ที่เรียกว่ายุคนิวนอร์มัล (New normal) คือ การใช้ชีวิตวิถีใหม่ เพื่อให้การดำเนินชีวิตสามารถก้าวต่อไปได้ ซึ่งการบริหารองค์การก็ต้องมีการปรับตัวให้อยู่รอดและสามารถดำเนินกิจการต่อไปได้ ดังนั้นภาวะผู้นำของผู้บริหารมีความสำคัญมากต่อการทำให้องค์การบรรลุเป้าหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2544). คู่มือการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคล. กรุงเทพมหานคร
ธงชัย เนื่องสิทธะ. (2545). ทักษะการบริหารของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานการ ประถมศึกษาอำเภอสัตหีบ. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ณฐภัทร อินทรปรีดา, ประสาร มาลากุล ณ อยุธยา และผ่องพรรณ เกิดพิทักษ์.(2565). ภาวะผู้นำการปรับเปลี่ยนเพื่อเสริมสร้างการบริหารจัดการงานในโลกแห่งความผันผวน .วารสารราชพฤกษ์์. 20 (2), 16-28
ปิยนันท์ สวัสดิ์ศฤงฆาร. (2563). ทักษะผู้นำในการประเมินผลกระทบของสภาพแวดล้อมและปรับ มาตรการแก้ไขให้สัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลง. สารานุกรมการบริหารและการจัดการ
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2563). พจนานุกรมศัพท์นิเทศศาสตร์ ฉบับราชบัณฑิตสภา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สมาน อัศวภูมิ. (2549). การบริหารการศึกษาสมัยใหม่ : แนวคิด ทฤษฎีและการปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). อุบลราชธานี: โรงพิมพ์อุบลกิจออฟเซท การพิมพ์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2544). รายงานผลการประเมินพฤติกรรมด้านการบริหารของผู้บริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการประถมศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์และทำปกเจริญผล.
สำนักพัฒนาและส่งเสริมวิชาชีพ. (2549). ชุดวิซาการจัดการเรียนรู้ โครงการพัฒนาวิชาชีพผู้บริหาร การศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษาประจำการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
เอกราช โฆษิตพิมานเวช. (2560). รูปแบบการบริหารโรงเรียนเอกชนที่มีประสิทธิผล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต1. วิทยานิพจน์หลักสูตรปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.
Bradberry, T., & Greaves, J. (2012). Leadership 2.0: Learn the secrets of adaptiveleadership. San Diego, CA: Talent Smart.
Cojocar, B. (2009). Adaptive leadership: Leadership theory or theoretical derivative?. Journal of Academic Leadership. 7 (1), 1–7.
Daly, A. J., & Chrispeels, J. (2008). A Question of Trust: Predictive Conditions for Adaptive and Technical Leadership in Educational Contexts. Leadership and Policy in Schools. https://doi.org/10.1080/15700760701655508.
Dubrin, A. J. (2004). Leadership Research Finding : Practice and Skills. Boston Houghton: Mifflin Company.
Glover, Jerry; Rainwater, Kelley; Jones, Gordon; Friedman, Harris. (2002). Adaptive leadership (Part Two): Four principles for being adaptive. Organization Development Journal. 20 (4), 18–38.
Hogan, T. J. (2008). The adaptive leadership maturity model. Organization Development Journal. 26(1), 55–61
Lombardo, Michael M., & Eichinger, Robert W. (1996). The Career Architect Development Planner. Minneapolis: Lominger.
Thomas, R. J. (2008). Crucibles of leadership: How to learn from experience to become a great leader. Boston, MA: Harvard Business Press.
Yukl, G., & Mahsud, R. (2010). Why flexible and adaptive leadership is essential. Consulting Psychology Journal: Practice and Research. 62 (2), 81–93.
