การนิเทศภายในโดยใช้กระบวนการชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ

Main Article Content

วันทนา ฤทธิยูง
เอกราช โฆษิตพิมานเวช
กนกอร สมปราชญ์

บทคัดย่อ

       การนิเทศภายในโดยใช้กระบวนการชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพเป็นการพัฒนาการสอนของครู การเรียนรู้ของนักเรียนให้มีประสิทธิภาพ และประสิทธิผล เพราะเป็นตัวขับเคลื่อนให้เกิดความต่อเนื่องและยั่งยืน โดยผู้บริหาร ครู บุคลากรทางการศึกษาตลอดจนชุมชนและผู้เกี่ยวข้องได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้และระดมความคิดหาทางแก้ปัญหาหรือพัฒนาครูให้ดีมีคุณภาพ และมีศักยภาพในการพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง มีความสามารถในการออกแบบการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมการสอนที่หลากหลายตรงตามศักยภาพของผู้เรียน มีการพัฒนาที่ยกระดับกระบวนการจัดการเรียนรู้ให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น ทั้งมีการพัฒนาผู้เรียนอย่างครอบคลุมทุกด้านสามารถเรียนรู้ได้อย่างมีความสุข

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ฤทธิยูง ว. ., โฆษิตพิมานเวช เ. ., & สมปราชญ์ ก. . (2024). การนิเทศภายในโดยใช้กระบวนการชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ. Journal of Modern Learning Development, 9(6), 574–588. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/268170
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542. กรุงเทพมหานคร กระทรวงศึกษาธิการ

จุลลี่ ศรีษะโคตร. (2557). บรรยากาศองค์การที่ส่งผลต่อชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของ ครูในสังกัดเทศบาลนครขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. สาขาวิชาการบริหาร การศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัย ขอนแก่น.

ชูชาติ พ่วงสมจิตร์. (2558). ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ. เอกสารประกอบการบรรยาย ณ วิทยาลัยชุมชนพังงา จังหวัดพังงา เมื่อวันที่ 28 ธันวาคม 2558. กรุงเทพมหานคร: มปท.

ณัฐิกา นครสูงเนิน. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาเลย เขต 1. วิทยานิพนธ์ ค.ม. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

ดลนภา วงษ์ศิริ. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้กับประสิทธิภาพการสอนของครูในโรงเรียน สังกัดเทศบาลนครขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ ค.ม. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

บุญชม ศรีสะอาด. (2559). แก่นคติแนวคิดเสริมสร้างพลัง. มหาสารคาม: ตักศิลาการพิมพ์.

วรลักษณ์ ชูกำเนิด และเอกรินทร์ สังข์ทอง. (2557). โรงเรียนแห่งชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ เพื่อการพัฒนาวิชาชีพครูที่เน้นผู้เรียนเป็นหัวใจสำคัญ.วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. 25 (1), 93-102.

วันทนา สมภัคดี. (2563). การพัฒนารูปแบบการนิเทศเพื่อสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพครูโรงเรียนในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการนิเทศการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

วัชรา เล่าเรียนดี. (2556). ศาสตร์การนิเทศการสอนและการโค้ชการพัฒนาวิชาชีพ: ทฤษฎีกลยุทธ์สู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 12). นครปฐม : มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). (ร่าง) กรอบทิศทางแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560– 2574.กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.

อธิศ ไชยคิรินทร์. (2562). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในโดยใช้ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพสำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการนิเทศการศึกษา.บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

เอกราช โฆษิตพิมานเวช. (2561).วัฒนธรรมองค์การของโรงเรียนเอกชน. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์. 18 (3), 363-3

DuFour, R., & Eaker, R. (1998). Professional Learning communities at work: Best practices forenhancing student achievement. Bloomington, IN: Solution. Education Service.

Fullan, M. (1999). Leadership and sustainability: System thinkers in action. San Francisco, CA: Corwin PressJohn W.

Hargreaves, A. (2003). Teaching in the knowledge society: Education in the age of insecurity. New York: Teacher College Press.

Hord, S.M. (1997). Professional learning communities : Communities of inquiry and improvement. Austin : Southwest Educational Development Laboratory. journal.oas. psu.ac.th /index.php/asj/article/viewFile/125/688

Hord, S. M., Roussin, J. L.; & Sommers, W. A. (2010). Guiding Professional Learning. Communities: Inspiration, Challenge, Surprise, and Meaning. Thousand.

Mitchell, C., and Sackney, L. (2001).Communities of leaders: Developing capacity for a learning community. Paper presented at the Annual Conference of the American Educational Research Association, Seattle, Washington

Senge, P. M. (1990). The fifth discipline: The art and practice of the learning organization. Cambridge: Berarek and Newman

Senge, P., et al. (1994). The Fifth Discipline Field Book Strategies and Tools for Building a Learning Organization. Currency Doubleday, New York.

Sergiovanni, T.J. (1991). School principals; School management and organization; School supervision; School improvement programs; United States. Allyn and Bacon (Boston)