ประสิทธิผลการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคารในเขตพื้นที่เมืองพัทยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาระดับประสิทธิผลการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคารในเขตพื้นที่เมืองพัทยา 2)ศึกษาปัญหาและอุปสรรคการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคารในเขตพื้นที่เมืองพัทยา และ3)เสนอแนะแนวทาง และมาตรการที่เหมาะสมในการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคารในเขตพื้นที่เมืองพัทยา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ข้อมูลที่ต้องการได้มาจากเอกสาร การสังเกตการณ์แบบมีส่วนร่วม และการสัมภาษณ์เจาะลึกกับผู้ให้ข้อมูลที่สำคัญ 20 ท่าน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก แล้วนำมาพรรณนาหาข้อสรุปอย่างเป็นระบบมีเหตุผลอ้างอิงทฤษฎีดำเนินการจัดระเบียบข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า
1) ระดับประสิทธิผลการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคารในเขตพื้นที่เมืองพัทยา ในแต่ละเขตพื้นที่ภายใต้ความกำกวมไม่ชัดเจนและช่องว่างของข้อกฎหมาย พร้อมทั้งนโยบายของผู้บริหารที่การตัดสินใจดำเนินการหรือไม่ดำเนินการต่อผู้ละเมิดจากข้อบังคับของกฎหมาย หรือการอนุญาต ไม่อนุญาตต่อประชาชนแต่ละราย 2)ปัญหาและอุปสรรคการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร มีผลมาจาก 2.1)ความรู้เกี่ยวกับการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร 2.2)ขั้นตอนและการประชาสัมพันธ์การบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร 2.3)ขั้นตอนหลังออกใบอนุญาตการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร และ2.4)ความต้องการข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการบังคับใช้พระราชบัญญัติ และ3)ข้อเสนอแนะแนวทาง และมาตรการที่เหมาะสม มีการประชาสัมพันธ์ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการบังคับใช้กฎหมายควบคุมอาคาร พร้อมทั้งทำการอบรมให้ความรู้เพื่อให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหา และสร้างค่านิยมในการรักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อยที่เกี่ยวข้องให้เหมาะสม และกำหนดมาตรการ เงื่อนไข เพื่อเป็นการป้องกันความเสียหาย พร้อมทั้งสร้างความเข้าใจและเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงานในเขตพื้นที่เมืองพัทยาต่อไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
พภัสสรณ์ วรภัทร์ถิระกุล. (2564). การบริหารจัดการการค้าข้างทางตามนโยบายของกรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. 7 (2), 230-244.
ศิตชัย จิระธัญญาสกุล. (2564). แนวทางการดำเนินธุรกิจก่อสร้างขนาดกลาง และความสัมพันธ์ระหว่างผลการดําเนินงานธุรกิจก่อสร้างด้วยวิธีบาลานซ์สกอร์การ์ดกับความคาดหวังของธุรกิจก่อสร้าง. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์. 6 (1), 164-175.
สรัญช์รัศมิ์ แก้วจุนันท์และจักรพงษ์ พงษ์เพ็ง. (2564). ปัจจัยที่ใช้ในการประเมินความยั่งยืนของการก่อสร้างอาคารของผู้รับเหมาที่ส่งผลกระทบต่อความได้เปรียบในการแข่งขัน. Ladkrabang Engineering Journal. 37 (4), 26-35.
สมหมาย ลิ้มกุลวราภิวัฒน์. (2566). การบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดเพชรบุรีและจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารวิชาการคณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏลาปาง. 5 (1), 71-77.
สาวิทย์ หลาบมาลา. (2564). ประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงในการก่อสร้างอาคารสูง จังหวัดชลบุรี. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 6 (3), 455-471.
สิทธิ์ศิริ ฐานประเสริฐ. (2561). ปัญหาที่ส่งผลกระทบทางด้านการเงินต่อการขยายธุรกิจรับเหมาก่อสร้างประ เภทอาคารของผู้รับเหมาก่อสร้างในจังหวัดนครปฐม. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 2 (1), 47-58.
สมโภชน์ อเนกสุข. (2564). วิธีการเชิงปริมาณ และวิธีการเชิงคุณภาพ สู่วิธีการวิจัยแบบผสม. Journal of Education Studies, Burapha University. 3 (1), 1-16.
อินท์ชลิตา สุวรรณรังสิมา และวิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. (2560). ความสัมพันธ์ของเครือข่ายในกลุ่มธุรกิจรับเหมาก่อสร้างจังหวัดชลบุรี.
อุเทน สุขทั่วญาติิ และณรงค์์ เชื้อบัวเย็น. (2566). ปัญหาการบังคับใช้้กฎหมายควบคุมอาคารของเจ้าพนักงานท้องถิ่น. วารสารสถาบันวิจัย. 10 (1), 124-140.
