ภาษาภาพในพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมทางทะเลในมณฑลเหลียวหนิง สาธารณรัฐประชาชนจีน

บทคัดย่อ

           การวิเคราะห์ภาษาภาพในพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมทางทะเลในมณฑลเหลียวหนิง สาธารณรัฐประชาชนจีน จากกรณีศึกษาพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมทางทะเล 3 แห่ง คือ (1) พิพิธภัณฑ์ต้าเหลียนซุนย่าโอเชียนเวิลด์  (2) พิพิธภัณฑ์เปลือกหอยต้าเหลียน และ (3) พิพิธภัณฑ์ชีววิทยาทางทะเลเหลียวหนิง สามารถสรุปได้ว่า  (1)  การใช้ภาษาภาพในพิพิธภัณฑ์ยังมีข้อจำกัดในบริบทที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ที่มีจำกัดและรวมไปถึงข้อจำกัดในเรื่องของเนื้อหาที่เฉพาะเจาะจง จนอาจทำให้เกิดความขาดความน่าสนใจของเนื้อหาที่หลากหลาย (2) โอกาสในการผลักดันนโยบายควรเน้นปรับปรุงพื้นที่และการออกแบบนิทรรศการที่เน้นการปฏิสัมพันธ์กับผู้เข้าชม เพื่อให้เกิดความน่าสนใจโดยผสมผสานระหว่างสาระความรู้ควบคู่กับความสนุกสนานและความบันเทิง ซึ่งจะนำพาให้ผู้เข้าชมเกิดความสนใจจากสื่อที่ปรากฏ รวมไปถึงบรรยากาศของห้องจัดแสดงที่เต็มไปด้วยภาพประกอบและกราฟิกที่ดึงดูดความสนใจมากขึ้นด้วย และ (3) แนวทางในการพัฒนาพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมทางทะเลในมณฑลเหลียวหนิง คือ การมุ่งเน้นไปที่การสร้างแนวคิดในเรื่องของการจัดการนิทรรศการในพิพิธภัณฑ์ทางทะเลที่มีมาตรฐาน โดยใช้หลักการออกแบบ นิทรรศการหลักการออกแบบภาษาภาพ หลักการใช้สื่อเทคโนโลยีสารสนเทศเข้ามามีส่วนร่วมกับนิทรรศการให้มากขึ้นกว่าเดิม เพื่อดึงดูดให้ผู้เข้าชมเกิดความสนใจในภาพลักษณ์ที่ปรากฏของนิทรรศการ และนำพาให้ผู้ชมสามารถทำความเข้าใจกับข้อมูลที่ปรากฏจากนิทรรศการที่จัดขึ้น ซึ่งผู้ชมจะเกิดประสบการณ์ในการรับชมนิทรรศการควบคู่ไปกับชุดความรู้จากการทำความเข้าใจสาระสำคัญของนิทรรศการในพิพิธภัณฑ์ภายใต้การจัดการที่เน้นไปที่การพัฒนาคุณลักษณะของภาษาภาพที่สามารถสื่อสารได้อย่างสากล