ประสิทธิผลของโปรแกรมคัดกรองมะเร็งปากมดลูกต่อพฤติกรรมการดูแลตนเอง โรงพยาบาลสุราษฎร์ธานี

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาแบบกึ่งทดลอง (Quasi-experimental research) แบบหนึ่งกลุ่มวัดก่อนและหลังสองครั้ง (The pretest – posttest one groups design)   มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เปรียบเทียบความรู้เกี่ยวกับโรคมะเร็งปากมดลูก ก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมการคัดกรองมะเร็งปากมดลูกต่อพฤติกรรมการดูแลตนเอง โรงพยาบาลสุราษฎร์ธานี และ 2. เปรียบเทียบแบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพ ก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมการคัดกรองมะเร็งปากมดลูกต่อพฤติกรรมการดูแลตนเอง โรงพยาบาลสุราษฎร์ธานี ตั้งแต่เดือนธันวาคม 2566 - มกราคม 2567 กลุ่มตัวอย่าง คือ  ผู้ที่เข้ารับการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก ในแผนกสูติ-นรีเวชกรรม โรงพยาบาลสุราษฎร์ธานี ในช่วงเดือนพฤศจิกายน-ธันวาคม 2566 จำนวน 30 คน ได้มาจากการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง  (Purposive Sampling) และตามเกณฑ์คุณสมบัติที่กำหนด เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ การแจกแจงความถี่  ค่าร้อยละ  ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ สถิติทดสอบค่าที Paired t-test  
          ผลการวิจัยพบว่า 1) ด้านความรู้เกี่ยวกับโรคมะเร็งปากมดลูก พบว่า ก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มตัวอย่างมีความรู้เกี่ยวกับโรคมะเร็งปากมดลูก แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 2) ด้านแบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพ พบว่า ก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มตัวอย่างมีค่าเฉลี่ยคะแนนแบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพ ทั้ง 4 ด้าน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ดังนั้นจึงควรนำโปรแกรมคัดกรองมะเร็งปากมดลูกต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองโรงพยาบาลสุราษฎร์ธานีไปประยุกต์ใช้เพื่อบูรณาการกับการให้บริการทางการพยาบาลเพื่อแนะนำและถ่ายทอดความรู้ในเรื่องมะเร็งปากมดลูก รวมทั้งประชาสัมพันธ์ การให้กำลังใจ และการกระตุ้นเตือนให้สตรีกลุ่มเป้าหมายมาตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกเพิ่มมากขึ้นซึ่งจะช่วยให้สามารถค้นพบมะเร็งปากมดลูกได้ในระยะแรก ส่งผลให้ลดอัตราการเสียชีวิตได้