วิเคราะห์โภชนวรรค : ฉันอย่างไรดี

Main Article Content

พระประกฤษฎิ์ ธมฺมวํโส (แสงเทียมจันทร์)
พระมหาณัฐพันธ์ สุทสฺสนวิภาณี (หาญพงษ์)

บทคัดย่อ

          บทความ เรื่องวิเคราะห์โภชนวรรค : ฉันอย่างไรดีนี้ มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา คือ (1) เพื่อศึกษาที่มาและความสำคัญของพระวินัยตามที่ปรากฏในพระวินัยปิฎก และ (2) เพื่อวิเคราะห์คุณค่าที่เกิดจากการพระฉันโภชนะต่างๆ ตามที่พระวินัยบัญญัติในโภชนวรรค โดยการศึกษาครั้งนี้ พบว่า คุณค่าแห่งการประพฤติธรรมตามพระวินัยบัญญัติในโภชนวรรคนั้น เพื่อให้หมู่สงฆ์เป็นไปด้วยความดีงาม เป็นการปิดกั้นอาสวะทั้งหลายอันจะบังเกิดขึ้นจากกระแสแห่งธรรมที่ตกกระทบในปัจจุบัน และกำจัดอาสวะทั้งหลายอันจะบังเกิดในอนาคตด้วย และเพื่อความเป็นผู้มีอาพาธน้อย มีโรคเบาบาง กระปรี้กระเปร่า มีกำลัง และเพื่อความอยู่ผาสุกแห่งเหล่าภิกษุผู้มีศีลดีงาม ให้สามารถตั้งมั่นแห่งสัทธรรม และเอื้อเฟื้อพระวินัย ตลอดจนเพื่อจรรโลงอายุของพระพุทธศาสนาให้ดำรงอยู่ยาวนานต่อไปได้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ธมฺมวํโส (แสงเทียมจันทร์) พ. ., & สุทสฺสนวิภาณี (หาญพงษ์) พ. . (2024). วิเคราะห์โภชนวรรค : ฉันอย่างไรดี. Journal of Modern Learning Development, 9(9), 529–539. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/272663
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

แก้วธารา. (2557). ศีล 5 ชุบชีวิตลิขิตกรรม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ปราชญ์.

ชัชชญา พีระธรณิศร์. (2562). ความมีวินัยในตนเอง : จุดเชื่อมโยงคุณธรรม จริยธรรมตามคุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์. ศึกษาศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ประวีณ ณ นคร. (2558). วินัย: หลักและวิธีการรักษาวินัย. กรุงเทพมหานคร: กลุ่มโรงพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการ สำนักงาน ก.พ..

พระครูธรรมจักรเจติยาภิบาล. (2559). พระวินัย : กฎหมายพระสงฆ์. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา. 6 (1), 339-345.

พระมหาเพ็ญภาค ฐิตมโน (พราหมณ์ชื่น). (2560). การแก้ปัญหาที่เกิดจากความโลภในการบริโภคตามหลักพระพุทธศาสนา”. มหาจุฬาวิชาการ. 3 (1), 96-107.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2535). พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาเตปิฏกํ 2500. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2525). พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับสฺยามรฏฺเตปิฏกํ 2525. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.

มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2532). อรรถกถาภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาอฏฺกถา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2534). พระไตรปิฎกพร้อมอรรถกถา แปล ชุด 91 เล่ม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.

มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2539). ฎีกาภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาฎีกา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ยอดกมล อุดหนุน. (2561). ความเชื่อและปฏิบัติการบนพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ในมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้. 6 (1), 73.

สมเกียรติ แสงวัฒนาโรจน์. (2558). พุทธภาษิต ทางปฏิบัติเพื่อความมีโรคน้อย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตโต). (2561). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ พิมพ์ครั้งที่ 32). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สำลี รักสุทธี. (2535). ศีลสุดยอดวินัยของพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: พัฒนาศึกษา.

สุชีพ ปุญญานุภาพ. (2535). พระไตรปิฏกฉบับสำหรับประชาชน. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.