การพัฒนาความสามารถด้านการอ่านอย่างมีวิจารณญาณสำหรับนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้วิธีการสอนแบบสืบเสาะ หาความรู้ 5 ขั้น (5Es) และคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาความสามารถด้านการอ่านอย่างมีวิจารณญาณ ให้มีจำนวนนักเรียนไม่น้อยกว่าร้อยละ 70 ที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ของคะแนนเต็ม 2) พัฒนาผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) รายวิชาภาษาไทย มาตรฐาน ท 1.1 (5Es) มีคะแนนเฉลี่ยเพิ่มสูงขึ้นร้อยละ 10 3) พัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย มีจำนวนนักเรียนไม่น้อยกว่าร้อยละ 70 ที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ของคะแนนเต็ม และ 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้วิธีการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ 5 ขั้น (5Es) และคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) มีกลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการศึกษาในครั้งนี้คือ นักเรียน ชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 3/2 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2563 โรงเรียนสนามบิน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 1 จำนวน 32 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้ภาษาไทย จำนวน 18 แผน 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาไทย 3) แบบวัดความสามารถด้านการอ่านอย่างมีวิจารณญาณ 4) รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) รายวิชาภาษาไทย มาตรฐาน ท 1.1 และ 5) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 3/2
ผลการศึกษาพบว่า
1) ผลการพัฒนาความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณ มีจำนวนนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ 28 คน คิดเป็นร้อยละ 87.50 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้
2) ผลการพัฒนาผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) รายวิชาภาษาไทย มาตรฐาน ท 1.1 พบว่า นักเรียนปีการศึกษา 2563 หลังการใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ มีคะแนนเฉลี่ยเพิ่มขึ้นจาก ปีการศึกษา 2562 เป็นจำนวนร้อยละ 30.08 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด
3) ผลการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาภาษาไทย พบว่า นักเรียนที่ผ่านเกณฑ์จำนวน 29 คน คิดเป็นร้อยละ 87.50 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้
4) ผลการศึกษาความพึงพอใจโดยภาพรวม พบว่า นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ที่เน้นกระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้วิธีการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้ 5 ขั้น (5Es) และคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) มีความพึงพอใจค่าเฉลี่ยโดยรวม 4.68 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.67 แปลผลว่า นักเรียนมีระดับความพึงพอใจอยู่ในระดับดีมาก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ลัดดา ไขว้พันธุ์. (2542). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย ด้านการอ่าน อย่างมีวิจารณญาณของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่สอนด้วยวิธีสอนกระบวนการทางวิทยาศาสตร์กับ วิธีสอนตามคู่มือครู. กรุงเทพมหานคร: ฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์ไทย.
สมจิต บุญคงเสน. (2549). ผลของการสอนภาษาไทยด้วยกลวิธีสืบสอบที่มีต่อความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณและความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุชาติ วรรณขาว. (2549). การใช้ยุทธศาสตร์เมตาคอกนิชันในการสอนอ่านภาษาอังกฤษอย่างมีวิจารณญาณ สำหรับนักศึกษาปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตสกลนคร. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุพิน บุญชูวงศ์. (2538). หลักการสอน. กรุงเทพมหานคร: สถาบันราชภัฏสวนดุสิต.
อรอนงค์ ตั้งก่อเกียรติ. (2552). ผลงานวิจัยทางภาษาไทยของนักศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิตสาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร สถาบันวิจัยและพัฒนา.
Joyce, B., & Weil, M. (1980). Models of teaching. New Jersey: Prentice-Hall.
