“ลอย” การสร้างสรรค์บทเพลงบรรเลงร่วมสมัย

Main Article Content

กัมปนาท เกตุเหมือน
เฉลิมพล งามสุทธิ
จันทิมาภรณ์ จันทรมณี

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสร้างสรรค์ “ลอย” การสร้างสรรค์บทเพลงบรรเลงร่วมสมัย ผู้สร้างสรรค์ได้รับแรงบันดาลใจจากบทกวีนามธรรม “ลอย” โดย จ่าง แซ่ตั้ง มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างสรรค์บทเพลงบรรเลง “ลอย” ในลักษณะดนตรีร่วมสมัย 2) นำไปบรรเลงด้วยวงสตริงคอมโบ ศึกษาแนวคิดและทฤษฎีจากเอกสารและงานวิจัย เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ นักวิชาการด้านดนตรี ผู้เชี่ยวชาญด้านวรรณกรรม
และผู้เชี่ยวชาญด้านการสื่อความหมายทางดนตรี คัดเลือกโดยพิจารณาจากงานวิจัยและงานสร้างสรรค์ที่เกี่ยวข้องด้วยแบบสัมภาษณ์ด้านการสื่อความภาษา การประพันธ์เพลงไทย การประพันธ์เพลงสากล วิเคราะห์ข้อมูลกำหนดประเด็นการสร้างสรรค์ เรียบเรียงเสียงประสานและการสอดทำนองตามแนวคิดการประพันธ์เพลงสากลและอธิบายรายละเอียดการสร้างสรรค์


          ผลการวิจัย (1) งานสร้างสรรค์มีโครงสร้างหลัก 5 ตอน ABCBA ใช้อัตราจังหวะ  4/4  อัตราความเร็ว75 Bpm ลักษณะทำนองใช้ทำนองแบบตะวันตกและไทยเดิม ใช้คอร์ดแบบขยายทบ 7 และ 13 ตอน A อยู่บนบันไดเสียง A ไมเนอร์ สื่อความถึงการเข้าสู่สภาวะการล่องลอย ตอน B อยู่บนบันไดเสียง E เมเจอร์ สื่อความถึงสภาวะการล่องลอยไปสู่แสงสว่าง ตอน C อยู่บนบันไดเสียง A ไมเนอร์ บรรเลงโดยใช้คีตปฏิภาณถ่ายทอดอารมณ์ของผู้บรรเลง ย้อนความ ตอน B และจบด้วย ตอน A (2) งานสร้างสรรค์ “ลอย การสร้างสรรค์บทเพลงบรรเลงร่วมสมัย” ผู้สร้างสรรค์ได้กำหนดรูปแบบวงที่บรรเลงคือ วงสตริงคอมโบ ประกอบด้วย กลองชุด กีตาร์เบสไฟฟ้า กีตาร์ไฟฟ้า เปียโน ทรัมเป็ต ทรอมโบน และเทนเนอร์แซกโซโฟน ดำเนินทำนองโดยกีตาร์ไฟฟ้า ทั้งนี้สามารถปรับเครื่องดนตรีและเนื้อหาดนตรีได้ตามความเหมาะสม


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เกตุเหมือน ก. ., งามสุทธิ เ. ., & จันทรมณี จ. (2024). “ลอย” การสร้างสรรค์บทเพลงบรรเลงร่วมสมัย. Journal of Modern Learning Development, 9(11), 203–218. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/278226
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จ่าง แซ่ตั้ง. (2553).บทกวีของฉัน: จ่าง แซ่ตั้ง. กรุงเทพมหานคร: โสภณการพิมพ์.

ฐิฏิวัฒน์ ตรีภพ. (2560). บทประพันธ์เพลง เดอะ คอนฟิวส์ชัน อิน โซไซตี้ สำหรับแจ๊สออร์เคสตรา. วิทยานิพนธ์ดุริยางคศาสตรมหาบัณฑิต. วิทยาลัยดนตรี: มหาวิทยาลัยรังสิต.

ณัฐพร ผกาหลง. (2563). ดุษฎีนิพนธ์การประพันธ์เพลง: ซิมโฟนิกแรปโซดีจิตวิญญาณแห่งอาเซียน สำหรับวงเชมเบอร์ออร์เคสตรา. วิทยานิพนธ์ศิลปกรรมศาสตรดุษฎีบัณฑิต. คณะศิลปกรรมศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ดรุณี อนุกูล. (2564). ดุษฎีนิพนธ์การประพันธ์เพลง : จิตวิญญาณ ลีลา อารมณ์ “ขนมสงขลา” สวีทสำหรับวงวินด์ออนซอมเบิล. วิทยานิพนธ์ศิลปกรรมศาสตรดุษฎีบัณฑิต. คณะศิลปกรรมศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นวภู แซ่ตั้ง. (2563). จ่าง แซ่ตั้ง : ตัวตนกับการสร้างผลงานศิลปะ. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 21 (2), 10

ภัทรา พงษ์แสงสุริยะ. (2563). บทประพันธ์เพลงระดับมหาบัณฑิต “เมตามอร์โฟซิส” สำหรับวงดุริยางค์เครื่องสาย. วิทยานิพนธ์ศิลปกรรมศาสตรมหาบัณฑิต. คณะศิลปกรรมศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วัชระ กัณธียาภรณ์. (2562). ดุษฎีนิพนธ์การประพันธ์เพลง: “ศรีนครพิงค์” สำหรับวงแจ๊สออร์เคสตรา และวงเครื่องดนตรีล้านนา. วิทยานิพนธ์ศิลปกรรมศาสตรดุษฎีบัณฑิต. คณะศิลปกรรมศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิรารัตน์ สุขชัย.(2563). ดุษฎีนิพนธ์งานดนตรีวิจัยสร้างสรรค์: บทเพลงมิสซาสยามสำหรับศาสนพิธีนิกายโรมันคาทอลิก. วิทยานิพนธ์ศิลปกรรมศาสตรดุษฎีบัณฑิต. คณะศิลปกรรมศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.