ความพึงพอใจของผู้สูงอายุที่มีต่อรูปแบบการจัดกิจกรรม ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุจังหวัดเลย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้สูงอายุที่มีต่อรูปแบบการกิจกรรมในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุจังหวัดเลย (ชุมชนหนองผักก้าม ตำบลกุดป่อง อำเภอเมืองเลย จังหวัดเลย) โดยทำการศึกษาจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุเลย (ชุมชนหนองผักก้าม ตำบลกุดป่อง อำเภอเมืองเลย จังหวัดเลย) จำนวน 102 คน โดยใช้ข้อมูลที่เป็นแบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้สถิติค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (x̅) ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และสรุปผลการวิจัยเชิงพรรณนาวิธี ผลการวิจัย พบว่า ความพึงพอใจของผู้สูงอายุที่มีต่อรูปแบบการกิจกรรมในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุจังหวัดเลย ในด้านหลักสูตร มีความพึงพอใจอยู่ในระดับปานกลาง ซึ่งมีค่าเฉลี่ย (x̅) เท่ากับ 2.20 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) เท่ากับ 0.40 และความพึงพอใจในด้านกิจกรรม อยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ย (x̅) เท่ากับ 2.33 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) เท่ากับ 0.60 และมีข้อแสอแนะให้จัดกิจกรรมให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้สูงอายุ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการพิจารณาจากคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิและเผยแผ่ในวารสารฉบับนี้ เป็นทัศนคติและข้อคิดเห็นส่วนบุคคลของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะคติและความรับผิดชอบ
ของบรรณาธิการ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
References
บริบูรณ์ พรพิบูลย์. (2535). โลกยามชราและแนวการเตรียมตัวเพื่อเป็นสุข. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ข้าวฟาง.
ประนอม โอทกานนท์. (2543). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล การปฏิบัติตนในชีวิต ประจำวันกับความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงอายุ. วารสารพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ. 1(4), 25-30.
มารศรี นุชแสงพลี. (2532). ปัจจัยที่มีอิทธิพลความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษา ผู้สูงอายุในชุมชนบ่อนไก่ กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ สม.ม. (สังคมวิทยาและมานุษยวิทยา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ยุพิน อังสุโรจน์. (2543). การวิจัยเชิงผลลัพธ์เพื่อการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาล. วารสารพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 12(2), 9-18
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์
ลลิลญา ลอยลม. (2545). การเตรียมตัวก่อนเกษียณของผู้สูงอายุในจังหวัดสมุทรปราการ. วิทยานิพนธ์ ศศ.ม. (พัฒนาสังคม). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.
วรรณี ชัชวาลทิพากร, มาลินี ชลานันท์, อรพิน ฐานกุลสวัสดิ์ และดารุณี ภูษณสุวรรณศรี. (2543).พฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพในผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานครและจังหวัดชัยนาท.วารสารพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ, 1(5), 4-20.
ศรีทับทิม รัตนโกศล. (2527). แนวคิดการพิทักษ์สิทธิและผลประโยชน์. วารสารสังคมสงเคราะห์,7(1), 100-129.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2544). สวัสดิการผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมจิตต์ หนูเจริญกุล. (2537). การดูแลตนเอง: ศาสตร์และศิลปะทางการพยาบาล. กรุงเทพฯ:วี.เจ.พริ้นติ้ง.
สุรีย์พันธ์ บุญวิสุทธิ์ และคณะ. (2541). ภาวะโภชนาการในผู้สูงอายุไทย. วารสารการส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อม, 21(3), 82 – 89.