การพัฒนารูปแบบการฝึกอบรมผู้จัดค่ายภาษาอังกฤษของนักศึกษาสาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีล้านช้าง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและหาประสิทธิภาพของรูปแบบการฝึกอบรมผู้จัดค่ายภาษาอังกฤษของนักศึกษาสาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีล้านช้าง ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบวิจัยและพัฒนา (R&D) และแบบผสมผสาน (mixed-method research) ประชากรเป็นนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตศรีล้านช้าง และใช้เป็นกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด ส่วนกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักเป็นผู้ทรงคุณวุฒิด้านการจัดค่ายภาษาอังกฤษ และการสอนภาษาอังกฤษ จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วยการสนทนากลุ่มผู้เชี่ยวชาญเพื่อใช้ในการร่างรูปแบบการวิจัย แบบประเมินรูปแบบ แบบประเมินด้านเนื้อหา แบบประเมินด้านกิจกรรม และแบบประเมินความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ค่าเฉลี่ยเรขาคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบที่ร่างขึ้นจากการสัมมนาผู้เชี่ยวชาญมีลักษณะเป็นแบบเชิงระบบ (systematic approach) ประกอบด้วย ปัจจัยนำเข้า กระบวนการ ผลผลิต และแนวคิดป้อนกลับ โดยมี 11 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) เป้าหมาย 2) วัตถุประสงค์ 3) เนื้อหา 4) กิจกรรม 5) ปัจจัยสนับสนุน 6) กระบวนการฝึกอบรม 7) ปฏิสัมพันธ์ 8) ผู้เข้ารับการฝึกอบรม 9) ผู้อำนวยการเรียนรู้ 10) ผู้เชี่ยวชาญการฝึกอบรม และ 11) การประเมินผล รูปแบบที่ร่างขึ้นมีประสิทธิภาพสามารถนำไปใช้ในการฝึกอบรมผู้จัดค่ายภาษาอังกฤษได้ ผลการประเมินรูปแบบโดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 7 ท่าน พบว่ามีความเหมาะสมอยู่ที่ระดับมาก ผลการประเมินด้านเนื้อหาของรูปแบบ โดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 7 ท่าน พบว่ามีความเหมาะสมอยู่ที่ระดับมาก และผลการประเมินด้านกิจกรรมของรูปแบบ โดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 7 ท่าน พบว่ามีความเหมาะสมอยู่ที่ระดับมาก นอกจากนี้ผู้ที่ผ่านการฝึกอบรมการจัดค่ายภาษาอังกฤษโดยส่วนใหญ่สามารถร่วมกันจัดค่ายภาษาอังกฤษให้แก่โรงเรียนต่าง ๆ ที่ยื่นขอความอนุเคราะห์วิทยากรจัดค่ายภาษาอังกฤษในวาระสำคัญต่าง ๆ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการพิจารณาจากคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิและเผยแผ่ในวารสารฉบับนี้ เป็นทัศนคติและข้อคิดเห็นส่วนบุคคลของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะคติและความรับผิดชอบ
ของบรรณาธิการ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กรรณิกา เจิมเทียนชัย. (2538). การพัฒนารูปแบบการประเมินประสิทธิผลองค์กรของวิทยาลัยพยาบาล สังกัดกระทรวงสาธารณสุข. วิทยานิพนธ์ ค.ด. (บริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2557, 14 มกราคม). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง นโยบายการปฏิรูปการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ
กาญจนา จันทะดวง. (2542). พฤติกรรมการสอนวิชาภาษาอังกฤษ. สกลนคร: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
กุศยา แสงเดช. (2548). ภาษาอังกฤษภาคปฏิบัติสำหรับครูประถมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: แม็ค
จันทร์เพ็ญ ยะไวทย์. (2540). แนวการประเมินผลการเรียนรู้ในค่ายภาษาอังกฤษสำหรับรายวิชาภาษาอังกฤษประสบการณ์เฉพาะตน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร
เจริญ จิตวารินทร์. (2547). การจัดกิจกรรมเข้าค่ายภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสำหรับครูผู้สอน ศึกษานิเทศก์และผู้บริหารโรงเรียน.
เฉลียวศรี พิบูลชล. (2535). การสร้างกิจกรรมเสริมหลักสูตร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2553). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น
ทิศนา แขมมณี. (2540). การวิจัยทางการศึกษา (Educational Research) ใน ทิศนา แขมมณี และสร้อยสน สกลรัตน์ (บก.). แบบแผนและเครื่องมือการวิจัยทางการศึกษา. (หน้า1-12). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธณพร โปมิน และคณะ. (2563). การพัฒนาระดับความสามารถทางภาษาอังกฤษของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ตามกรอบอ้างอิงความสามารถทางภาษาของสหภาพยุโรปด้วยการประยุกต์ใช้วิธีการสอนผ่านเว็บ. รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
ธนวัฒน์ ชาวโพธิ และคณะ. (2563). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้รายวิชา ความรู้เบื้องต้นทางรัฐศาสตร์ โดยใช้ Microsoft Teams. Journal of Modern Learning Development. 5 (6), 261-274.
บุญชม ศรีสะอาด. (2535). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ชมรมเด็ก
บุญชม ศรีสะอาด. (ม.ป.ป.). การพัฒนาการวิจัยโดยใช้รูปแบบ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2557 จาก http://www. watpon.com/boonchom/development.pdf
บุญส่ง หาญพานิช. (2546). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการความรู้ในสถาบันอุดมศึกษาไทย. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. กรุงเทพมหานคร: บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ประกาศ เรื่อง ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561-2580). (2561, 13 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 135. ตอนที่ 82 ก. หน้า 8
ผ่องพรรณ ตรัยมงคลกูล และสุภาพ ฉัตราภรณ์. (2543). การออกแบบการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
มาลี สืบกระแส. (2552). การพัฒนารูปแบบองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา. วิทยานิพนธ์ ดุษฎีบัณฑิต. กรุงเทพมหานคร: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสยาม
รุ่งรัชดาพร เวหะชาติ. (2548). การพัฒนารูปแบบการบริหารคุณภาพทั้งองค์การของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2551). วิธีวิทยาการวิจัย. กรุงเทพฯ: สุวิริยาสาส์น.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2558). การวิจัยทางการบริหารการศึกษา แนวคิด แนวปฏิบัติ และกรณีศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: หจก. ทิพย์วิสุทธิ์
ศิริญา ตระกูลสุ. (2541). แนวการจัดกิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษ. สารนิพนธ์ ศศ.ม. (เทคโนโลยีการศึกษา). กรุงเทพมหานคร: บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ศิริพันธ์ โรจนุตมะ. (2541). ค่ายภาษาอังกฤษ : กิจกรรมเพื่อพัฒนาความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษและสร้างเสริมเจตคติที่ดีต่อการเรียนรู้แบบร่วมมือของนักเรียน. สารนิพนธ์ ศศ.ม. (การสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร
ศิริยา คนิวรานนท์. (2541). ค่ายภาษาอังกฤษ : กิจกรรมเพื่อพัฒนาความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษและสร้างเสริมเจตคติที่ดีต่อวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียน. สารนิพนธ์ ศศ.ม. (การสอนภาษาอังกฤษใน ฐานะภาษาต่างประเทศ). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร
สุรพล บุญลือ. (2550). การพัฒนารูปแบบการสอนโดยใช้ห้องเรียนเสมือนจริงแบบใช้ปัญหาเป็นหลักในระดับอุดมศึกษา. วิทยานิพนธ์ ปร.ด. (เทคโนโลยีการศึกษา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เสาวนีย์ เสนานุ. (2529). เอกสารประกอบการสอน วิชา กญ 323 งานอาสาสมัครและกิจกรรมเยาวชน. กรุงเทพฯ: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร
Bardo, J.W. and Hardman, J.J. (1982). Urban Sociology : A Systematic introduction. New York: F.E. Peacock Publishers Inc.
Byrne, Donn. 1990. Teaching oral English. Singapore: Longman.
Good, Carter V. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill Book.
Keeves, P.J. (1988). Educational research methodology, and measurement: An international handbook. Oxford, England: Pergamon Press.
Likert, R. (1967). The Human Organization : Its Management and Values. New York:
Longman. (1987). Longman Ditionary of Contemporary English. England: Clay.
Maley, A. and Duff, A. (1986). Drama Techniques in Language Learning. 5th ed. Great Britain: Cambridge University Press.
Mayley, A. and Duffy, A. (1982). Drama Techniques in Language Learning. London: Cambridge University Press. McGraw-Hill Book
Stone, James A.F. and Wankel, Charles. (1986). Management. 3rd ed. New Delhi: Prentice-Hall
Stoner, A. F., & Wankel, C., (1986). Management. 3rd ed. New Delhi: Prentice-Hill Privated
Tosi, H.L. and Carroll, S.J. (1982). Management. 2nd ed. New York: John Wiley & Sons
Willer, D. (1986). Scientific Sociology: Theory and Method. Englewood Cliff, NJ: Prentice-Hill
Wright, Andrew, Betteridge, and Buckby, M. (2002). Games for Language Learning. 15th ed.
New York: Cambridge University Press.
