การปลูกฝังคุณธรรมด้านความซื่อตรงตามหลักคำสอนในราหุโลวาทสูตร สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาในโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองเลย

Main Article Content

เตชทัต ปักสังขาเนย์
พระมหาวิเชียร ธมฺมวชิโร
ทวีศักดิ์ ใครบุตร
ประดิษฐ์ ศรีโนนยาง
พระครูปริยัติสาทร

บทคัดย่อ

            การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับคุณธรรมด้านความซื่อตรงของนักเรียนระดับประถม ศึกษาในโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองเลย 2) ปลูกฝังคุณธรรมด้านความซื่อตรงแก่นักเรียนระดับประถมศึกษาในโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองเลยตามหลักคําสอนในราหุโลวาทสูตร 3) ประเมินผลการปลูกฝังคุณธรรมด้านความซื่อตรงของนักเรียนระดับประถมศึกษาในโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองเลยตามหลักคําสอนในราหุโลวาทสูตร และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนต่อการปลูกฝังคุณธรรมด้านความซื่อตรงตามหลักคําสอนในราหุโลวาทสูตร ประชากรในการวิจัยนี้ เป็นนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 – 6 ในโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองเลย จังหวัดเลย จำนวน 4 แห่ง จำนวน 2,000 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรคำนวณของ ทาโร่ ยามาเน่ (Taro Yamane, 1970) และใช้วิธีการสุ่มแบบลำดับชั้น (Stratified random sampling) และใช้วิธีการสุ่มแบบง่าย (Simple random sampling) ได้กลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น จำนวน 334 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นข้อคำถามเกี่ยวกับคุณธรรมด้านความซื่อตรง 4 ตัวเลือก จำนวน 15 ข้อ แบบสำรวจเจตคติชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 20 ข้อ และแบบสำรวจความพึงพอใจชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 11 ข้อ ร่างและสร้างรูปแบบเพื่อปลูกฝังคุณธรรมโดยใช้การสนทนากลุ่ม สถิติที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยการแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตราฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1. นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาส่วนใหญ่ในโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองเลยมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับคุณธรรมด้านความซื่อตรงอยู่ในระดับปานกลาง จากผลคะแนนการตอบคำถามเกี่ยวกับคุณธรรมด้านความซื่อตรงประมาณร้อยละ 50 และนักเรียนมีเจตคติด้านความซื่อตรงโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 2. การปลูกฝังคุณธรรมด้านความซื่อตรงแก่นักเรียนระดับประถมศึกษาในโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองเลยตามหลักคําสอนในราหุโลวาทสูตร ดำเนินการโดยใช้รูปแบบ RAHULA Model ประกอบด้วย การมีความรักและความปรารถนาอย่างจริงจริงที่จะศึกษา เรียนรู้ อ่านและทำความเข้าใจด้วยความพากเพียรพยายามและความซื่อสัตย์ต่อตนเอง (Love and Aspiration on Learning, Reading and Understanding with Attempts and Honesty) 3. การประเมินผลหลังการปลูกฝังคุณธรรมด้านความซื่อตรงของนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองเลยตามหลักคําสอนในราหุโลวาทสูตร พบว่า นักเรียนมีความรู้ความเข้าใจในคุณธรรมด้านความซื่อตรงสูงขึ้นจากผลคะแนนรวมประมาณร้อยละ 70 และนักเรียนมีเจตคติชัดเจนขึ้น เจตคติเชิงบวกมีค่าเฉลี่ยระดับมาก-มากที่สุด และเจตคติเชิงลบมีค่าเฉลี่ยปานกลาง-น้อยที่สุด 4. นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการปลูกฝังคุณธรรมด้านความซื่อตรงตามหลักคําสอนในราหุโลวาทสูตร โดยรวมอยู่ที่ระดับมากที่สุด (x̅ = 4.84, S.D. = 0.367) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน โดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปน้อย พบว่า ด้านเวลา อยู่ที่ระดับมากที่สุด (x̅  = 4.86, S.D. = 0.348) ด้านสถานที่ อยู่ที่ระดับมากที่สุด (x̅ = 4.86, S.D. = 0.351) ด้านพระวิทยากร อยู่ที่ระดับมากที่สุด (x̅ = 4.83, S.D. = 0.378) และด้านเนื้อหา อยู่ที่ระดับมากที่สุด (x̅ = 4.82, S.D. = 0.384)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ปักสังขาเนย์ เ., ธมฺมวชิโร พ., ใครบุตร ท., ศรีโนนยาง ป., & พระครูปริยัติสาทร. (2023). การปลูกฝังคุณธรรมด้านความซื่อตรงตามหลักคำสอนในราหุโลวาทสูตร สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาในโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองเลย. วารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์, 9(2), 99–111. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jslc/article/view/270080
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กองทุนบำเน็จบำนาญข้าราชการ. (2550). “พระบรมราโชวาทในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช (รัชกาลที่ 9) ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่ผู้สําเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ณ สวนอัมพร วันที่ 22 มิถุนายน พุทธศักราช 2522” ใน ประมวลพระบรมราโชวาทและพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พุทธศักราช 2520 – 2523. กรุงเทพฯ: กองทุนบำเน็จบำนาญข้าราชการ

ทองพูล ภูสิม และคณะ. (2554). การพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมและคุณลักษณะอันพึงประสงค์ 8 ประการ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2551 กรณีศึกษาโรงเรียนแกดำวิทยาคาร สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามหาสารคาม เขต 1. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 5(1), 175-186.

พระวัชระ สํวโร (กสิวัฒน์). (2558). การพัฒนาคุณธรรม และจริยธรรมนักเรียนโรงเรียนวัดรังสิต สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานีเขต 1 จังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ พธ.ม. (การบริหารการศึกษา). พระนครศรีอยุธยา: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พัชรี ปิยภัณฑ์. (2562). การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมเพื่อเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี

โรงเรียนชุมชนศรีสะอาด (เทศบาล 1). (2565). ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2565 แหล่งสืบค้น http://www.st1.ac.th/ข้อมูลพื้นฐาน

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

สำนักราชเลขาธิการ. (2541). “พระบรมราโชวาทในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช (รัชกาลที่ 9) ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ วันที่ 24 มกราคม พุทธศักราช 2540” ใน ประมวลพระราชดำรัสและพระบรมราโชวาทที่พระราชทานในโอกาสต่าง ๆ ปี พุทธศักราช 2540. กรุงเทพฯ: สำนักราชเลขาธิการ

Jean Piaget. (1997). The Moral Judgement of the Child. London: Routledge & Kegan Paul Ltd.

Cronbach, Lee J. (1990). Essentials of Psychological Testing. New York: McGraw-Hill.

Likert, R.A. (1961, May). Technique for the Measurement of Attitudes. Arch Psychological, 25(140), 1-55.

Taro Yamane. (1970). Statistic : an Introductory Analysis. 2nd ed. New York: Harper & Row.