รูปแบบการบริหารเครือข่ายความร่วมมือระหว่างโรงเรียน ชุมชน และองค์กรภายนอกเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาในจังหวัดเลย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา และความต้องการในการสร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างโรงเรียน ชุมชน และองค์กรภายนอกในจังหวัดเลย 2) พัฒนารูปแบบการบริหารเครือข่ายความร่วมมือที่เหมาะสมกับบริบทของจังหวัดเลย และ 3) ประเมินผลการใช้รูปแบบการบริหารเครือข่ายความร่วมมือที่พัฒนาขึ้น การวิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย ผู้บริหารสถานศึกษา ครู ผู้แทนชุมชน และองค์กรภายนอก จำนวน 317 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และแบบประเมิน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน การทดสอบที และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันของการบริหารเครือข่ายยังขาดความเป็นระบบและความต่อเนื่อง 2) รูปแบบการบริหารเครือข่ายที่พัฒนาขึ้น เรียกว่า "LOEI SMART Network Model" ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ การบูรณาการภูมิปัญญาท้องถิ่น ความเป็นเลิศขององค์กร การมีส่วนร่วม และนวัตกรรม โดยมีกลไกขับเคลื่อน 5 ด้าน และ 3) ผลการใช้รูปแบบพบว่า คุณภาพการจัดการศึกษาสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และผู้มีส่วนได้ส่วนเสียมีความพึงพอใจในระดับมาก (x̅ = 4.48)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการพิจารณาจากคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิและเผยแผ่ในวารสารฉบับนี้ เป็นทัศนคติและข้อคิดเห็นส่วนบุคคลของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะคติและความรับผิดชอบ
ของบรรณาธิการ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). แผนพัฒนาการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2566-2570. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
ธีระ รุญเจริญ. (2563). การบริหารเครือข่ายความร่วมมือเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 22(4), 1-15.
ประเวศ วะสี. (2564). การปฏิรูปการศึกษาไทย: พลังท้องถิ่นเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
พิณสุดา สิริธรังศรี. (2564). รูปแบบการจัดการศึกษาแบบมีส่วนร่วมขององค์กรในชุมชน. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
วิจารณ์ พานิช. (2565). เครือข่ายการเรียนรู้สู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคม.
วิชิต กำมันตะคุณ. (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารเครือข่ายความร่วมมือทางการศึกษา. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 16(2), 45-62.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเลย. (2565). แผนพัฒนาการศึกษาจังหวัดเลย พ.ศ. 2566-2570. เลย: สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเลย.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2564). การวิจัยและพัฒนารูปแบบการบริหารเครือข่ายสถานศึกษา. วารสารวิธีวิทยาการวิจัย, 34(3), 263-284.
Banks, J. A. (2022). Cultural diversity and education: Foundations, curriculum, and teaching (7th ed.). Routledge.
Fullan, M. (2021). The new meaning of educational change (6th ed.). Teachers College Press.
Hargreaves, A., & O'Connor, M. T. (2023). Leading collaborative professionalism. Corwin Press.
McConnell, T. J., & Monroe, E. E. (2023). Making the most of digital networks for school improvement. Educational Leadership, 80(4), 48-53.
Spillane, J. P., & Diamond, J. B. (2022). Distributed leadership in practice. Teachers College Press.
