แนวทางการจัดการเพื่อพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว ถนนลอยฟ้า ตำบลเลยวังไสย์ อำเภอภูหลวง จังหวัดเลย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการดำเนินการจัดการเพื่อพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว ถนนลอยฟ้า 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวที่มีต่อการจัดการเพื่อพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวถนนลอยฟ้า จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ 3) เสนอแนวทางการจัดการเพื่อพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว ถนนลอยฟ้า กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักท่องเที่ยวที่เข้าไปท่องเที่ยวบนถนนลอยฟ้า จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้รวบรวมข้อมูลคือแบบสอบถาม โดยมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.98 วิเคราะห์ด้วยสถิติพื้นฐาน ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมานทดสอบ ได้แก่ สถิติ t-test และ F-test ตามวิธีของ LSD และทำการสัมภาษณ์ผู้ประกอบการร้านค้าและเจ้าหน้าที่ภาครัฐที่เกี่ยวข้อง จำนวน 5 คน โดยใช้การสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง แล้วทำการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) การดำเนินการบริหารจัดการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวถนนลอยฟ้า โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 2) ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวที่มีต่อการจัดการเพื่อพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวถนนลอยฟ้า จำแนกตามอายุ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือน มีความคิดเห็นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05และ 3) แนวทางการจัดการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวนั้นคือด้านการปรับปรุงแหล่งท่องเที่ยวจากเดิมให้มีมาตรฐาน ปรับปรุงสิ่งอำนวยความสะดวกและสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐาน ที่สามารถบริการนักท่องเที่ยวได้อย่างมีระบบ ให้เกิดความสะอาด ความสะดวก ความปลอดภัย ที่พร้อมรับมือกับเหตุสุดวิสัยที่คาดไม่ถึง รวมไปถึงการให้ชุมชนเข้ามามีส่วนร่วมในการบริหารจัดการพื้นที่จะเป็นแนวทางสำหรับแหล่งท่องเที่ยวถนนลอยฟ้าให้มีความยั่งยืนและสวยงามทุกฤดูกาลของการท่องท่องเที่ยว
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการพิจารณาจากคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิและเผยแผ่ในวารสารฉบับนี้ เป็นทัศนคติและข้อคิดเห็นส่วนบุคคลของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่ถือว่าเป็นทัศนะคติและความรับผิดชอบ
ของบรรณาธิการ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์ ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
ชัชวาลย์ เรืองประพันธ์. (2543). สถิติพื้นฐาน พร้อมตัวอย่างการวิเคราะห์ด้วยโปรแกรม MINITAB SPSS และ SAS. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ณัฎฐาธัญ อิ่มใจจิตต์. (2564). แนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ พื้นที่ป่าชายแลน ตำบลกาหลง อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร. สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ทินวัฒน์ แสงศิลา และเขมณัฐ ภูกองไชย. (2563). แนวทางการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวหาดสวนหินบ้านดงคำโพธิ์ ตำบลปลาโหล อำเภอวาริชภูมิ จังหวัดสกลนคร. วารสารปัญญาปณิธาน, 5(1), 189-202.
ไทยรัฐออนไลน์. (2567). เจาะลึกอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทย ทำอย่างไรถึงสามารถก้าวสู่ความสำเร็จของคำว่า "เที่ยวยั่งยืน". ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 1 มกราคม 2568. แหล่งสืบค้น https://www.thairath.co.th/lifestyle/travel/thaitravel/2801946
พระอธิการสุรศักดิ์ สุขุมาโล, พระมหาสุนันท์ สุนนฺโท และพระปลัดระพิน พุทฺธิสาโร. (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดสระบุรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 10(2), 1-13.
เพ็ญศิริ สมารักษ์, นันทภัค บุรขจรกุล และเปรมปรีดา ทองลา. (2565). ผลกระทบทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยวโดยชุมชน ตำบลบางสระเก้า อำเภอแหลมสิงห์ จังหวัดจันทบุรี. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 16(1), 46-57.
เพทาย เพ็ชรเจริญ และณัฐพงศ์ พันธ์น้อย. (2564). แนวทางการส่งเสริมการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในพื้นที่อนุรักษ์ชุมชนประวัติศาสตร์: กรณีศึกษาชุมชนอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. สาระศาสตร์, 4(2), 867-880.
สมรศรี คำตรง. (2566). พฤติกรรมนักท่องเที่ยวกลุ่ม Generation Z ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารวิชาการเซาธ์อีสท์บางกอก (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 9(1), 93-107.
สำนักงานจังหวัดเลย. (2565). ข่าวประชาสัมพันธ์จังหวัดเลย ทบทวนแผนพัฒนาจังหวัด 5 ปี (พ.ศ.2566-2567). เลย: สำนักงานจังหวัดเลย.
สำนักงานพื้นที่พิเศษเลย. (2566). คู่มือแนวทางการปฏิบัติตามมาตรฐานการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (ฉบับปรับปรุง ครั้งที่ 1ปี พ.ศ. 2560). ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 2 มกราคม 2568. แหล่งสืบค้น https://www.bangkokbiznews.com/blogs/columnist/125919#google_vignette
Cochran, W.G. (1953). Sampling Techniques. New York: John Wiley & Sons.
Cronbach, L.J. (1970). Essentials of psychological test. (5th ed.). New York: Harper Collins.
