พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ผู้ทรงเป็น “พัฒนมหาราชา”

บทคัดย่อ

     พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงเป็นพระมหากษัตริย์นักพัฒนาที่สมบูรณ์แบบครบถ้วนทั้งในฐานะนักวิชาการและนักปฏิบัติการ ทรงมีเป้าหมายการพัฒนาคนและการพัฒนาชุมชน ให้มีความสามารถในการอยู่รอดอย่างสันติสุข ด้วยการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ พึ่งตนเองได้ และพึ่งกันเองอย่างพึ่งพิงสัมพันธ์

     แนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เป็นทฤษฎีการพัฒนาชุมชนสากลที่มีลักษณะพหุนิยม ไม่สร้างความขัดแย้งในสังคม ยอมรับการดำรงอยู่ร่วมกันอย่างพึ่งพิงสัมพันธ์ของสิ่งที่แตกต่างกัน เน้นเรื่องความเรียบง่ายไม่ซับซ้อน เข้าใจง่าย มีพลังสูง คนทั่วไปทุกระดับสามารถเข้าใจ เข้าถึง และนำไปปฏิบัติพัฒนาให้เห็นผลจริง เป็นทฤษฎีการพัฒนาแบบองค์รวม มีหลายมิติ ทั้งด้านเศรษฐกิจ วัฒนธรรม และปรัชญาการดำรงชีวิต ที่ส่งเสริมคุณธรรมแห่งความพอและจริยธรรมแห่งความเพียร มีพลังในการกระตุ้นให้ผู้ยากไร้เข้าถึงความเป็นจริง ไม่รู้สึกมีปมด้อยหรือท้อถอยในโชคชะตา มองเห็นศักยภาพของตนเอง เข้าใจหลักสันโดษไม่ถูกมองหรือทับถมว่าเป็นผู้ด้อยพัฒนา มีปัญหา หรือเป็นขวากหนามของการพัฒนาตรงกับหลักการพัฒนาชุมชนที่มองเห็นว่า มนุษย์ทุกคนมีศักดิ์ศรีในความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน และทุกคนมีศักยภาพในการพัฒนาด้วยกันทั้งสิ้น และคุณลักษณะที่สำคัญที่สุด คือ เป็นทฤษฎีที่ปลอดจากแนวคิดผลประโยชน์และอุดมการณ์ทางการเมือง มีความเป็นสากล  สหประชาชาติยอมรับแนวพระราชดำริเศรษฐกิจ พอเพียงว่า เป็นทฤษฎีการพัฒนาที่สามารถนำไปใช้ได้ทุกสถานที่ ทุกประเทศในโลกนี้