การศึกษารูปแบบ วิธีการ และผลกระทบการเลือกตั้ง ภายใต้รัฐธรรมนูญใหม่ กรณีศึกษาจังหวัดปัตตานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับความเคลื่อนไหวทางการเมืองระดับพื้นที่ในช่วงเวลาการเลือกตั้งทั่วไปปี 2562 ในจังหวัดปัตตานีเพื่อทำความเข้าใจพฤติกรรมการเมืองภายใต้กติกาใหม่ทางการเมืองที่ได้กำหนดขึ้นภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 สำหรับการวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้วิจัยได้กำหนดแนวทางการวิจัยที่เน้นการวิจัยเอกสารและการสัมภาษณ์รับฟังความคิดเห็นจากผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในขอบเขตพื้นที่ของการวิจัยที่ได้กำหนดเอาไว้คือจังหวัดปัตตานี ผลจากการวิจัยในครั้งนี้พบว่า รัฐธรรมนูญใหม่ ได้ส่งผลโดยตรงต่อผู้สมัครลงการเลือกตั้ง เช่นพฤติกรรมการย้ายพรรคของผู้ลงสมัครเลือกตั้งบางราย การก่อกำเนิดพรรคใหม่ (ประชาชาติ) เพื่อมาตอบโจทย์ปัญหาในพื้นที่เป็นหลัก ผู้วิจัยพบว่า ศาสนาและวัฒนธรรมมีผลต่อรูปแบบ วิธีการหาเสียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทบาทของผู้นำศาสนาและสายสัมพันธ์ทางเครือญาติมีผลต่อพฤติกรรมของผู้ใช้สิทธิเลือกตั้งโดยเฉพาะในเขตนอกเมือง และระบบอุปถัมภ์ผ่านความสัมพันธ์ที่วางระบบหัวคะแนน ยังมีอิทธิผลต่อการตัดสินใจการเลือกผู้แทนของประชาชน ผู้วิจัยพบว่าผลของการตื่นตัวของคนรุ่นใหม่ในยุคของสื่อออนไลน์นั้น ทำให้ผู้มีสิทธิเลือกตั้งครั้งแรกตัดสินใจเลือกนโยบายพรรคและหัวหน้าพรรคเป็นปัจจัยหลักมากกว่าระบบเครือญาติหรือสายสัมพันธ์แบบเก่า ในพื้นที่มีความไม่สงบ ส่งผลทำให้การแข่งขันทางด้านนโยบายเพื่อสันติภาพเป็นสิ่งที่ทุกพรรคการเมืองนำเสนอต่อสาธารณะ แม้ว่าจะมีแนวนโยบายที่แตกต่างกัน การเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ของสื่อออนไลน์ส่งผลให้ผู้ลงสมัครรับเลือกตั้งต้องปรับเปลี่ยนเพื่อให้เข้าถึงประชาชนมากขึ้น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
@ 2020 King Prajadhipok's Institute The Government Complex Commemorating All Right Reserved.
เอกสารอ้างอิง
จุฑาทิพย์ ชยางกูล, ม.ร.ว. (2541). อิทธิพลของโฆษณาทางการเมืองที่มีต่อทัศนคติและพฤติกรรมของผู้ลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง. (วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, คณะนิเทศศาสตร์, สาขาวิชานิเทศศาสตร์. กรุงเทพฯ.
ซาฮารี เจ๊ะหลง. Projek Sama Sama. (2562, 12 กรกฎาคม). สัมภาษณ์.
ติชิลา พุทธสาระพันธ์. ผู้ประกาศข่าวและผู้รายงานข่าว สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส. (2562, 17 กรกฎาคม). สัมภาษณ์.
บุรฉัตร พานธงรักษ์. (2555). การตลาดการเมืองพรรคเพื่อไทยและพรรคประชาธิปัตย์ในการเลือกตั้งทั่วไปวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2554. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, คณะรัฐศาสตร์, สาขาวิชาการปกครอง. กรุงเทพฯ.
บูฆอรี ยีหมะ. (2549). นักการเมืองถิ่นจังหวัดปัตตานี. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
บูฆอรี ยีหมะ. (2555). นักการเมืองถิ่นจังหวัดยะลา. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ปานหทัย ตันติเตชา. (2546). การตลาดทางการเมือง: ศึกษาเฉพาะกรณีการใช้สื่อในการรณรงค์หาเสียงของพรรคไทยรักไทย เขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, คณะรัฐศาสตร์, สาขาวิชาการปกครอง. กรุงเทพฯ.
ประวีณ แจ่มศักดิ์. (2536). พฤติกรรมการเลือกตั้งในระบบอุปถัมภ์: การวิเคราะห์เชิงภูมิภาคเปรียบเทียบ. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยรามคำแหง, คณะรัฐศาสตร์,สาขาวิชารัฐศาสตร์. กรุงเทพฯ.
ปรัชญา โต๊ะอีแต. THE PEN. (2562, 9 กรกฎาคม). สัมภาษณ์.
พนมพร ไตรตันวงศ์. (2536). การวางแผนปฏิบัติการ การกำกับติดตามและประเมินผลการปฏิบัติงานของหัวคะแนนระดับตำบล: กรณีการวิจัยเชิงปฏิบัติการในเขตเลือกตั้ง ค จังหวัดนครศรีธรรมราช. (วิทยานิพนธ์พัฒนบริหารศาสตรมหาบัณฑิต) สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, คณะพัฒนาสังคม,สาขาวิชาการจัดการการพัฒนา. กรุงเทพฯ.
พิชัย เก้าสำราญ, สมเจตน์ นาคเสวี, และวรวิทย์ บารู. (2529). การเลือกตั้งปัตตานี ปี 2529: ศึกษากรณีกระบวนการหาเสียงและระบบหัวคะแนน. กรุงเทพฯ: มูลนิธิเพื่อการศึกษาประชาธิปไตยและการพัฒนา.
เพิ่มพงษ์ เชาวลิต และศรีสมภพ จิตร์ภิรมย์ศรี. (2531). หาคะแนนอย่างไรได้เป็น ส.ส.. กรุงเทพฯ: นิติธรรม.
รุจน์จาลักษณ์รายา คณานุรักษ์. (2558). นักการเมืองถิ่นจังหวัดนราธิวาส. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
สมนึก กุลมณี, ร.ต.อ.. ผู้อำนวยการสำนักงานคณะกรรมการเลือกตั้งจังหวัดปัตตานี. (2562, 2 กรกฎาคม). สัมภาษณ์.
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้งจังหวัดปัตตานี. (2561). เขตเลือกตั้ง ส.ส. จังหวัดปัตตานี. สืบค้นจาก https://www.ect.go.th/pattani/ewt_news.php?nid=257.
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้งจังหวัดปัตตานี. (2562). การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดปัตตานี เขตเลือกตั้งที่ 1. ปัตตานี: สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง.
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้งจังหวัดปัตตานี. (2562). การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดปัตตานี เขตเลือกตั้งที่ 2. ปัตตานี: สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง.
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้งจังหวัดปัตตานี. (2562). การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดปัตตานี เขตเลือกตั้งที่ 3. ปัตตานี: สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง.
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้งจังหวัดปัตตานี. (2562). การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดปัตตานี เขตเลือกตั้งที่ 4. ปัตตานี: สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง.
สุรชัย ชูผกา. (2555). ประสิทธิภาพในการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งระหว่างกลยุทธ์การตลาดทางการเมืองกับกลยุทธ์หัวคะแนนในระบบอุปถัมภ์ ศึกษากรณีการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 23 ธันวาคม พ.ศ. 2550. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต) มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน, สาขาวิชาสื่อสารมวลชน. กรุงเทพฯ.
สุจิต บุญบงการ และพรศักดิ์ ผ่องแผ้ว. (2525). พฤติกรรมการเลือกตั้งของคนไทย: ศึกษาจากการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2522. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุจิต บุญบงการ. (2527). พฤติกรรมการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งของคนไทย. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิจัย ฝ่ายวิจัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อภิชาต สถิตนิรามัย, ยุกติ มุกดาวิจิตร และนิติ ภวัครพันธุ์. (2556). ทบทวนภูมิทัศน์การเมืองไทย. เชียงใหม่: แผนงานสร้างเสริมนโยบายสาธารณะที่ดี สถาบันศึกษานโยบายสาธารณะ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อุปวัชร์ วัชร์บูรณ์. (2548). กลยุทธ์การสื่อสารในการรณรงค์การเลือกตั้งของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่ได้รับคะแนนเสียงสูงสุด 5 อันดับแรกในกรุงเทพฯ. (วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, คณะนิเทศศาสตร์. นนทบุรี.
เอกราช เจียมจุย. (2548). กลยุทธ์การสื่อสารในการรณรงค์เลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรปี พ.ศ. 2548 ของพรรคไทยรักไทยและพรรคประชาธิปัตย์. (วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, คณะนิเทศศาสตร์. นนทบุรี.
เอกรินทร์ ต่วนศิริ. (2562). บทบาทนักการเมืองระดับท้องถิ่นในพื้นที่ความรุนแรงของจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารสงขลานครินทร์ ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 25(3), 3-38.
เอกรินทร์ ต่วนศิริ. (2563). การเมืองการเลือกตั้งของนักการเมืองท้องถิ่นชายแดนใต้ท่ามกลางบริบทความรุนแรง. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 31(1), 17-28.
เอนก เหล่าธรรมทัศน์. (2546). สองนคราประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ : Tipping Point Press.
Nelson, M. H. (1998). Central Authority and Local Democratization in Thailand: A Case Study From Chachoengsao Province. Bangkok : White Lotus Press.
Prajak Kongkirati. (2013). Bosses, Bullets and Ballots: Electoral Violence and Democracy in Thailand 1975-2011. (Doctor of Philosophy thesis, department of Political and Social Change) The Australian National University, School of International, Political, and Strategic Studies. Australia.
