ความร่วมมือหลายภาคส่วนในการพลิกโฉมระบบการดูแลสุขภาพประเทศไทยสู่ดิจิทัล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การเพิ่มคุณภาพการบริการด้านสุขภาพผ่านเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อวางโครงสร้างพื้นฐานด้านเทคโนโลยีดิจิทัลให้เกิดความเชื่อมโยงและใช้ข้อมูลร่วมกันได้ทั้งระบบที่เอื้อต่อการดูแลสุขภาพประชาชนอย่างมีประสิทธิภาพนั้น ต้องมีความร่วมมือข้ามขอบเขตองค์กรของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ กระทรวงสาธารณสุข กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม และสำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล (องค์การมหาชน) วัตถุประสงค์ของบทความประกอบด้วย 1) เพื่อศึกษากระบวนการบริหารจัดการความร่วมมือหลายภาคส่วน 2) เพื่อศึกษาองค์ประกอบของความร่วมมือหลายภาคส่วนข้ามขอบเขตองค์กร และ 3) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคของความร่วมมือหลายภาคส่วนในการปรับเปลี่ยนระบบการดูแลสุขภาพในประเทศไทยสู่ดิจิทัล
ผลการศึกษา พบว่าความร่วมมือหลายภาคส่วนในการปรับเปลี่ยนระบบการดูแลสุขภาพไปสู่ดิจิทัลจำเป็นต้องมีการกำกับดูแลร่วมกันที่มีประสิทธิภาพซึ่งขึ้นอยู่กับ กระบวนการการบริหารจัดการความร่วมมือหลายภาคส่วน (บริบทของระบบและแรงขับ การทำงานร่วมกันข้ามขอบเขตองค์กร ความสามารถในการทำงานร่วมกัน) และองค์ประกอบความร่วมมือหลายภาคส่วนข้ามขอบเขตองค์กร (การเริ่มต้นความร่วมมือ ตัวแสดงและการแสดงบทบาท และกลไกการทำงานร่วมกัน) และพบปัญหาอุปสรรคทั้งใน ระดับบุคคล องค์กร และนโยบาย โดยเฉพาะ ผลประโยชน์ไม่โปร่งใส สุดท้ายจึงกลายเป็น การแข่งขันมากกว่าความร่วมมือ การทำงานร่วมกันของตัวแสดงหลายภาคส่วนในภาคสุขภาพของประเทศไทยจึงยังเป็นเรื่องท้าทายในการกำกับดูแลร่วมกัน เนื่องจากความไม่สมดุลของบริบทและกลไกขับเคลื่อนได้แก่ รัฐบาลที่อ่อนแอ และการขาดเสถียรภาพทางการเมืองส่งผลให้ขาดอำนาจที่เอื้อต่อการทำงานร่วมกันอย่างต่อเนื่องจนเกิดการเปลี่ยนแปลง
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
@ 2020 King Prajadhipok's Institute The Government Complex Commemorating All Right Reserved.
References
ภาษาไทย
กระทรวงสาธารณสุข. (2564). ยุทธศาสตร์สุขภาพดิจิทัล (พ.ศ. 2564-2568). นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข. สืบค้นจาก https://ict.moph.go.th/upload_file/files/97c2287c8f04e13f81fec13e431e7a5e.pdf
จารุวรรณ ธาดาเดช และปิยธิดา ตรีเดช. (2560). การวางแผนพัฒนาสุขภาพและการจัดการ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ. (2560). การบริหารงานสาธารณสุข. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: คณะสาธารณสุขศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล.
ชาย โพธิสิตา. (2564). ศาสตร์และศิลป์การวิจัยเชิงคุณภาพ: คู่มือนักศึกษาและนักวิจัยสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด.
ภูษิต ประคองสาย. (2559). การสาธารณสุขไทย พ.ศ. 2554 - 2558. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กิจการทหารผ่านศึก.
มหาวิทยาลัยมหิดล, สถาบันวิจัยประชากรและสังคม. (2564). รายงานสุขภาพคนไทย 2564. สืบค้นจาก
https://www.hiso.or.th/hiso5/report/report2021T.php
วรรษา เปาอินทร์. (2560). Thailand Health 4.0 Challenges and Opportunities. วารสารสมาคมเวชสารสนเทศไทย, 3(1), 31-36.
วสันต์ เหลืองประภัสร์. (2563). การอภิบาลบนฐานของความร่วมมือ: สภาวะสังคมไร้ศูนย์กลาง การแตกกระจายในระบบบริหารราชการแผ่นดินและแสวงหาตัวแบบใหม่ในการขับเคลื่อนภารกิจของรัฐ. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
สมศักดิ์ ชุณหรัศมิ์. (2565). ‘รัฐต้องมีบทบาทในระบบบริการสาธารณสุข’ ไม่ได้แปลว่า ‘รัฐต้องทำเอง’ (ตอนที่ 1). สืบค้นจาก https://www.the101.world/healthcare-system-in-thailand/
สมาคมส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพไทย. (2562). กฎบัตรอ๊อตตาวาเพื่อการส่งเสริมสุขภาพ (Ottawa Charter for Health Promotion -1986). สืบค้นจาก https://doh.hpc.go.th/data/HL/OttawaCharter1986_thai.pdf
สาธิต พันธุ์ไพศาล. (2562). Collaboration Platform หัวใจของ Digital Transformation ของธุรกิจในหลากหลายอุตสาหกรรม. สืบค้นจาก https://www.techtalkthai.com/collaboration-platform-the-heart-of-digital-transformation-by-alcatel-lucent-enterprise/
สุทธิศักดิ์ จันทวังโส. (2558). จริยธรรม โซเชียลมีเดีย และ e-health ในประเทศไทย. วารสารสมาคมสารสนเทศการแพทย์ไทย, 1(1), 25-37.
อาทร ประภาประไพ. (2559). Thailand's eHealth System. สืบค้นจาก http://www.digitalhealth-thailand.com/attachments/view/?attach_id=254022
ภาษาอังกฤษ
Agranoff, R., & McGuire, M. (2003). Collaborative Public Management: New Strategies for Local Governments. Washington, D.C.: Georgetown University Press.
Alam, M. T., & Raza, K. (2021). Chapter 7 - Blockchain Technology in Healthcare: Making Digital Healthcare Reliable, More Accurate, and Revolutionary. In K. Raza & N. Dey (Eds.), Translational Bioinformatics in Healthcare and Medicine (pp. 81-96). Cambridge: Academic Press.
Ansell, C., & Gash, A. (2008). Collaborative Governance in Theory and Practice. Journal of Public Administration Research and Theory, 18(4), 543-571.
Berardo, R., Fischer, M., & Hamilton, M. (2020). Collaborative Governance and The Challenges of Network-based Research. The American Review of Public Administration, 50(8), 898-913.
Bianchi, C., Nasi, G., & Rivenbark, W. C. (2021). Implementing Collaborative Governance: Models, Experiences, and Challenges. Public Management Review, 23(11), 1581-1589.
Deloitte Thailand. (2020). The Thailand Digital Transformation Survey Report 2020. Retrieved from https://www2.deloitte.com/content/dam/Deloitte/th/Documents/technology/th-tech-the-thailand-digital-transformation-report.pdf
Dredge, C., Liljenquist, D., & Scholtes, S. (2022). Disruptive Collaboration: A Thesis for Pro-competitive Collaboration in Health Care. Catalyst Non-issue Content, 3(2).
Emerson, K. (2018). Collaborative Governance of Public Health in Low- and Middle-income Countries: Lessons from Research in Public Administration. BMJ Global Health, 3(Suppl 4), e000381.
Emerson, K., & Nabatchi, T. (2015). Collaborative Governance Regimes. United States: GeorgetownUniversity Press.
Emerson, K., Nabatchi, T., & Balogh, S. B. (2012). An Integrative Framework for Collaborative Governance. Journal of Public Administration Research and Theory, 22, 1-29.
Frankowski, A. (2019). Collaborative Governance as a Policy Strategy in Healthcare. Journal of Health Organization and Management, 33(7/8), 791-808.
Glaser, J., & Shaw, S. (2022). Digital Transformation Success: What can Health Care Providers Learn from Other Industries?. Catalyst Non-issue Content, 3(2).
Gordon, D., McKay, S., Marchildon, G., Bhatia, R. S., & Shaw, J. (2020). Collaborative Governance for Integrated Care: Insights from a Policy Stakeholder Dialogue. International Journal of Integrated Care, 20(1), 3.
Hageman, W., & Bogue, R. J. (1998). Layers of Leadership. The Challenges of Collaborative Governance. Trustee: The Journal for Hospital Governing Boards, 51(8), 18-24.
Henry, N. (2013). Public Administration and Public Affairs. (12th. ed.). Boston: Pearson.
Heikkila, T., Gerlak, A. K., Emerson, K., & Nabatchi, T. (2015). Collaboration Dynamics Principled Engagement, Shared Motivation, and the Capacity for Joint Action. In Collaborative Governance Regimes (pp. 57-80). Washington, D.C.: Georgetown University Press. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/j.ctt19dzcvf.9
Hood, C. (1991). A Public Management for All Seasons?. Public Administration, 69(1), 3-19.
Huxham, C. (2003). Theorizing Collaboration Practice. Public Management Review, 5(3), 401-423.
Ibrahim, M. S., Mohamed Yusoff, H., Abu Bakar, Y. I., Thwe Aung, M. M., Abas, M. I., & Ramli, R. A. (2022). Digital Health for Quality Healthcare: A Systematic Mapping of Review Studies. Digit Health, 8, 20552076221085810.
Imperial, M. T. (2005). Using Collaboration as a Governance Strategy: Lessons from Six Watershed Management Programs. Administration & Society, 37(3), 281-320.
iScoop. (2018). Healthcare in Digital Transformation: Digital and Connected Healthcare. Retrieved from http://www.i-scoop.eu/digital-transformation/healthcare-industry/
Kanida N., Speece, M., Newton, C., & Damrongsak Bulyalert. (2016). Key Success Factors Behind Electronic Medical Record Adoption in Thailand. Journal of Health Organization and Management, 30(6), 985-1008.
Kennett, P. (2010). Global Perspectives on Governance. In S. P. Osborne (Ed.), The New Public Governance?: Emerging Perspectives on The Theory and Practice of Public Governance (pp. 19-35). London: Routledge.
KjÆR, A. M. (2011). Rhodes' Contribution to Governance Theory: Praise, Criticism and The Future Governance Debate. Public Administration, 89(1), 101-113.
Makri, A. (2019). Bridging the Digital Divide in Health Care. The Lancet Digital Health, 1(5), e204-e205.
Matt, C., Hess, T., & Benlian, A. (2015). Digital Tansformation Strategies. Business & Information Systems Engineering, 57(5), 339-343.
O’Leary, R., Gazley, B., McGuire, M., & Bingham, L. B. (2009). Public Managers in Collaboration. In R. O’Leary & L. B. Bingham (Eds.), The Collaborative Public Manager (pp. 1-12). Washington, D.C.: Georgetown University Press. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/j.ctt2tt4xg.5
Orme, J., Powell, J., & Taylor, P. (2007). Public Health for The 21st Century: New Perspectives on Policy, Participation, and Practice. (2nd ed.). United Kingdom: McGraw-Hill Education (UK).
Osborne, S. P. (2006). The New Public Governance? 1. Public Management Review, 8(3), 377-387.
Osborne, S. P. (2010). The New Public Governance: Emerging Perspectives on The Theory and Practice of Public Governance. New York: Routledge.
Park, S. (2018). Challenges and Opportunities: The 21st Century Public Manager in a Vuca World. Journal of Public Administration Research and Theory, 28(2), 299-301.
Rhodes, R. A. W., & Marsh, D. (1992). Policy Networks in British Politics: A Critique of Existing Approaches. In Policy Networks in British Government (pp. 1-26). United Kingdom: Oxford University Press.
Schneider, H., Zulu, J. M., Mathias, K., Cloete, K., & Hurtig, A.-K. (2019). The Governance of Local Health Systems in The Era of Sustainable Development Goals: Reflections on Collaborative Action to Address Complex Health Needs in Four Country Contexts. BMJ Global Health, 4(3), e001645.
Scott, T. A., & Thomas, C. W. (2017). Winners and Losers in The Ecology of Games: Network Position, Connectivity, and The Benefits of Collaborative Governance Regimes. Journal of Public Administration Research and Theory, 27(4), 647-660.
Shaw, T., McGregor, D., Brunner, M., Keep, M., Janssen, A., & Barnet, S. (2017). What is Ehealth? Development of a Conceptual Model for Ehealth: Qualitative Study With Key Informants. Journal of Medical Internet Research, 19(10), e324.
Slawomirski, L. (2019). Bringing Health into The 21st Century. Retrieved from https://doi.org/10.1787/e3b23f8e-en
Tavares, A. I. (2018). Ehealth, ICT and Its Relationship with Self-reported Health Outcomes in The Eu countries. International Journal of Medical Informatics, 112, 104-113.
Thomson, A., & Perry, J. (2006). Collaboration Processes: Inside The Black Box. Public Administration Review, 66, 20-32.
Uddin, S., Mori, Y., & Shahadat, K. (2020). Private Management and Governance Styles in a Japanese Public Hospital: A Story of West Meets East. Social Science & Medicine, 245, 112719.
Ulibarri, N., Imperial, M. T., Siddiki, S., & Henderson, H. (2023). Drivers and Dynamics of Collaborative Governance in Environmental Management. Environmental Management, 71(3), 495-504.
Ullah, I., & Kim, D.-Y. (2020). A Model of Collaborative Governance for Community-based Trophy-hunting Programs in Developing Countries. Perspectives in Ecology and Conservation, 18(3), 145-160.
Urbach, N., & Roeglinger, M. (2019). Introduction to Digitalization Cases: How Organizations Rethink Their Business for The Digital Age. In Digitalization Cases (pp. 1-12). Switzerland: Springer International Publishing, Cham.
Weaver, L. (2021). Solving The Puzzle of Collaborative Governance. Retrieved from https://www.tamarackcommunity.ca/library/solving-the-puzzle-of-collaborative-governance
World Health Organization. (2009). Milestones in Health Promotion: Statements from Global Conferences. Nonthaburi: Academic welfare project Phra Boromrajchanok Institute Ministry of Public Health. Retrieved from https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/
/70578/9786161115333_tha.pdf?sequence=24&isAllowed=y
World Health Organization. (2012). National eHealth Strategy Toolkit. International Telecommunication Union. Retreived from http://handle.itu.int/11.1002/pub/8069793a-en
Zeadally, S., Siddiqui, F., Baig, Z., & Ibrahim, A. (2019). Smart Healthcare: Challenges and Potential Solutions Using Internet of Things (IoT) and Big Data Analytics. PSU Research Review. 4(2), 93-109.