ผลของโปรแกรมป้องกันการติดสารเสพติดด้วย S.E.C.U.R.E. Model ที่มีต่อความรู้ เจตคติ และพฤติกรรมการป้องกันการติดสารเสพติด สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา

บทคัดย่อ

ปัญหายาเสพติดเป็นภัยร้ายแรงในสังคมไทยมาเป็นระยะเวลานาน ในการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมป้องกันการติดสารเสพติดด้วย S.E.C.U.R.E. Model ที่ส่งผลต่อความรู้ เจตคติ และพฤติกรรมการป้องกันการติดสารเสพติดในระยะหลังการทดลองระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม โดยใช้การวิจัยเชิงทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาจำนวน 60 คน โดยสุ่มเป็นกลุ่มทดลอง จำนวน 30 คน และกลุ่มควบคุม จำนวน 30 คน โดยใช้วิธีคัดเลือกสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลพื้นฐาน แบบประเมินความรู้ในการป้องกันการติดสารเสพติด แบบประเมินเจตคติต่อการป้องกันการติดสารเสพติด แบบประเมินพฤติกรรมการป้องกันการติดสารเสพติด และโปรแกรมป้องกันการติดสารเสพติดด้วย S.E.C.U.R.E. Model และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมพหุคูณ ผลการศึกษาพบว่า ภายหลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีความรู้และเจตคติในการป้องกันการติดสารเสพติดมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แต่พฤติกรรมการป้องกันการติดสารเสพติดของกลุ่มทดลองไม่มีความแตกต่างจากกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 หน่วยงานและบุคคลที่สนใจทำงานเกี่ยวกับการป้องกันปัญหายาเสพติดในเด็กและเยาวชนสามารถนำไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับธรรมชาติในการเรียนรู้และบริบทในพื้นที่ได้